Προσπαθώ να είμαι όσο πιο αντικειμενικός γίνεται με τους Σουηδούς που συμπαθώ μουσικά όσο κανέναν άλλον και ξέρω πως σας έχω κουράσει να το αναφέρω συνεχώς.
Οι SOTS έφτασαν στα χέρια μου μετά από μεσολάβηση φίλου, μέρους της γενικής μουσικής ελληνικής πιάτσας, και απεστάλη σε εμένα από τον frontman της μπάντας, K.J, ο οποίος για κάποιο λόγω διψάει να μάθει την άποψη μου.
Πατάω λοιπόν, το play και ξεπηδάει από τα ηχεία ένα υψηλά ενεργητικό hard rock, τύπου Backyard Babies, με σαφείς αναφορές και στην garage πλευρά των Hellacopters, αλλά και σε πιο “poser” ήχους.
Ο ένας κιθαρίστας ροκενρολάρει αδίστακτα και ο frontman KJ, χωρίς να είναι η φωνή που θα σε κάνει να τους ξεχάσεις όλους, κάνει αυτό που πρέπει και οδηγεί τη μουσική σε ακόμα πιο γρήγορες ταχύτητες.
Αν είσαι φίλος του Σουηδικού ήχου που κάποιοι αναφέρουν ως power pop ή high energy rock ‘n’ roll, νομίζω πως υποχρεούσαι να ακούσεις τα παιδιά αυτά.
Ένα πάρτι 13 κομματιών με κανονικές διάρκειες, rock άμεσο, με μικρά και καταλυτικά solos και πολύ καλά δεμένη rhythm section, που σε κάνει να κουνιέσαι και φαντάζεσαι όμορφα ντυμένα γκομενάκια στα live τους.
Το ομώνυμο “Bruised for Two”, το hit “Watch Out”, το πανέμορφο “Midnight Specials” με το ρεφρέν να μπαίνει σε πιο melodic rock χωράφια, το “Past all red lights” με μελωδίες που θυμίζουν αγαπημένους The Cult και άλλα…
Album που σου φτιάχνει αυτομάτως το κέφι, σε κάνει να ξεσκονίσεις παλιούς hard rock δίσκους και να επιδίδεσαι σε εργκιταρισμούς, χωρίς να σε νοιάζει αν σε κοιτάει ο απέναντι απορημένος τι σε τσίμπησε.
Γρηγόρη, Merci!
600