Εξάρχεια, Σάββατο δέκα το βράδυ, με δυο φιλαράκια, πίνοντας μπιρίτσα και περιμένοντας την έναρξη κάποιας συναυλίας.
Γνώριμο, ευχάριστο συναίσθημα αναμονής, κατεβαίνεις στο υπόγειο όπου ανάμεσα σε αρκετές ακόμη γνώριμες φάτσες περιμένεις τους μουσικούς να εμφανιστούν στην σκηνή. Ακούγεται σαν μια συνάντηση φίλων, σαν ραντεβού μια πολύ μεγάλης παρέας. Κοιτάς την νεκροκεφαλή με το καουμπόικο καπέλο στην όμορφη αφίσα, διαβάζεις τις λέξεις “Evacuate Productions”, “An Club”, “Illegal Operation” και νιώθεις ακόμα πιο οικεία. Στιγμιαία σε αποπροσανατολίζει το ¨Thee Holy Strangers” στο ασπρόμαυρο χαρτί, αλλά φέρνοντας στο νου τους τύπους που συμμετέχουν στο εν λόγω νεοσύστατο εγχείρημα, συνειδητοποιείς ακαριαία ότι μόνο για “ξένους” δεν πρόκειται. Υπομονή, θα φτάσουμε σε αυτό αργότερα…
Ακολουθώντας τα πράγματα με την σωστή τους σειρά, η ώρα είναι δέκα και μισή και η παρέα των Illegal Operation κάνει την εμφάνιση της με αργόσυρτες, γεμάτες overdrive κιθάρες του Στάθη Ιωάννου (συμμετέχει και στα φωνητικά) να εισάγουν την βαθιά, επιβλητική φωνή του Μανώλη Αγγελάκη στο στοιχειωμένο “You should be loved”. Πριν καν ολοκληρωθεί το πρώτο κομμάτι αντιλαμβάνεσαι ότι παρακολουθείς μία μπάντα που δείχνει να ωριμάζει με τον χρόνο σαν καλό κόκκινο κρασί. Οι Μάριος Σαρακηνός στα drums, ο Γιώργος Καταλυματίας στο μπάσο και ο Γιωργος Τσαλκίδης (πλήκτρα, ακουστική κιθάρα, μαράκες, ντέφι, mouth harp, τρομπόνι και φωνητικά αν δεν μου διαφεύγει κάτι) συμπληρώνουν την έμπειρη, σφιχτοδεμένη μουσική συμμορία.
Η μουσική τους ξεκινάει από τα blues, κυρίως των νοτίων πολιτειών της Αμερικής αλλά δεν εξαντλείται σε μία ξερή αναπαραγωγή τους. Δανείζεται τα πιο σκοτεινά τους στοιχεία, ακονίζει τις κιθάρες στα κοφτερά δόντια του αλιγάτορα προσθέτοντας τραχύ overdrive , εμβαπτίζει τον ήχο της στην λάσπη των βαλτότοπων ποτίζοντας τα με την υγρασία του reverb, κρεμάει voodoo χαϊμαλιά και ινδιάνικες ονειροπαγίδες επικαλούμενη φαντάσματα που αφηγούνται δια στόματος Αγγελάκη απόκοσμες ιστορίες. Όμορφη μουσική, ατμοσφαιρικές ενορχηστρώσεις, μεστό, λυρικό συναίσθημα είναι επιγραμματικά αυτό που περιγράφει την εμφάνιση των Illegal Operation.
Ο καθένας από τους θεατές θα μπορούσε να ξεχωρίσει για προσωπικούς λόγους οποιοδήποτε από τα 13 άρτια εκτελεσμένα κομμάτια, εμείς μείναμε στο κάπως διαφορετικό ηχητικά -σε μονοπάτια που έχουν βαδίσει μπάντες όπως οι Tindersticks ή οι Madrugada- “I’ll change your mind”. Το ρολόι δείχνει ήδη δώδεκα όταν οι Illegal Operation εγκαταλείπουν την σκηνή. Χειροκροτούνται θερμά, από τους ακροατές ανάμεσα στους οποίους διακρίνονται αρκετοί αφοσιωμένοι fan τους, η μπάντα μοιάζει να συντηρεί ένα πιθανόν ολιγάριθμό αλλά αναμφίβολα φανατικό cult.
Illegal Operation setlist
You should be loved
3rd day
Don’t explain
Down’n’dirty
Black heart
This pale light
Careless Love
Getting there
A whisper
Barstool blues
I’ll change your mind
Pay day
Spoonful
Στις δώδεκα και μισή οι Thee Holy Strangers αναλαμβάνουν τις θέσεις τους στο σανίδι του An Club, όλοι τους γνωστοί άγνωστοι, σεσημασμένοι για το πλούσιο μουσικό τους παρελθόν. Ήτοι: Αλέξης Καλοφωλιάς ή Alex Κ. των θρυλικών Last Drive και Earthbound -για να θυμηθούμε μόνο τα δύο πιο ιστορικά από τα group με τα οποία συνεργάστηκε- σε κιθάρες, φυσαρμόνικα και φωνή. Telecaster Nick με το γνωστό όπλο ανά χείρας, όπως δηλώνει το καλλιτεχνικό του προσωνύμιο, γνωστός από την δράση του με τους Dustbowl. Από τους Dustbowl επίσης ο John Hardy που αναλαμβάνει κυρίως τις pedal steel guitars αλλά και ηλεκτρικές κιθάρες σε κάποια τραγούδια. Πίσω από τα drums κάθεται ο Costas C. με συμμετοχή στους Night On Earth, τους Nightstalker, τους Blend Sextet και τους Allison. Ο Virgil Kane (Dream Long Dead, Down’n’out, 700 Machines) στο μπάσο. Τέλος -but not least σε καμία περίπτωση- η ζεστή φωνή της Τζένης Καπάδαη (Rosewood Brothers κ.α.) και η γλυκιά φωνή των Ludmilla και των Make-believe, Φλώρα Ιωαννίδη.
Η περιγραφή θα μπορούσε να σταματήσει εδώ, τα ονόματα και το ιστορικό και μόνο των οκτώ μουσικών που κυριολεκτικά και μεταφορικά γέμισαν την σκηνή του An Club είναι, πιστεύω. αρκετά για όποιον έχει συναντήσει σαν ακροατής μερικούς από αυτούς στο παρελθόν. Αυτό που ίσως αποτελεί κάτι νέο είναι η χαρτογράφηση των μουσικών διαδρομών που διανύει το project των “Thee Holy Strangers”, διαδρομές που καλύπτουν μεγάλη περιοχή της Βόρειας Αμερικής και μεγάλες περιόδους της rock’n’roll ιστορίας. Urban Blues, rock’n’roll, ψήγματα garage rock, έντονες soul επιρροές, μοιρασμένες σε υπέροχα τραγούδια που ποικίλουν σε διάθεση και ύφος, από σκοτεινές μπαλάντες έως ρυθμική -σχεδόν χορευτική- rock. Στον αέρα πλανάται κάτι που φέρνει στο μυαλό την μαύρη μουσική όπως αναγνώστηκε κι ερμηνεύτηκε κυρίως από λευκούς μουσικούς εντός κι εκτός Ηνωμένων Πολιτειών από την δεκαετία των 60 και μετά -Β.Dylan ,Neil Young, Rolling Stones θα μπορούσαν να είναι μερικές πρόχειρες αναφορές.
Αν τα παραπάνω περιγράφουν σε κάποιο βαθμό τα όσα συμβαίνουν και κυρίως τα όσα ακούγονται, αυτό που δύσκολα περιγράφεται είναι το φαρδύ χαμόγελο στα πρόσωπα τόσο των συμμετεχόντων όσο και σχεδόν όλων των ακροατών. Ένα χαμόγελο που διατηρείται καθ’ όλη την διάρκεια του live αλλά και για πολλή ώρα μετά την λήξη του (στις δύο και μισή μετά τα μεσάνυχτα), ένα χαμόγελο που είναι από μόνο του απόδειξη μιας απόλυτα πετυχημένης βραδιάς. Συγχωρείστε την αδυναμία να το περιγράψω, δείτε όμως με πρώτη ευκαιρία τους “Holy Strangers” και ίσως σας φανεί εύκολο να δείξετε κάποια κατανόηση.
Thee Holy Strangers setlist
Falling rain
The edge
Infinite Sea
Orbit
(You are not a) Stranger to me
Silver lake
Can’t say no
Truth & Sorrow
Grandma’s hands
Strange cat incident
Self preservation blues
Fiery road
Trouble on trouble
Fire & brimstone
Photos: Χριστίνα Αλώση
733 
