Κάτι νέο γεννιέται κάθε ημέρα. Οι Thee Holy Strangers είναι μια πολύ όμορφη και έμπειρη μουσική παρέα που αποφάσισε να ξεκινήσει ένα νέο ταξίδι. Ενόψει της ζωντανής τους εμφάνισης στο An Club το Σάββατο 18 Οκτωβρίου, με τους Illegal Operation, το τοτέμ της ελληνικής ροκ σκηνής, Alex K. μιλάει στο Rockway.gr.
Γεια σου, Alex! Καλωσήρθες στις σελίδες του Rockway.gr. Τι συμβαίνει με τους “ξένους”; Κομμάτια από την ιστορία του ελληνικού rock δημιουργούν ένα νέο όμορφο puzzle. Κάνε, σε παρακαλώ τις συστάσεις…
Πρόκειται για μια περιπέτεια που ξεκίνησε εδώ και ενάμισι περίπου χρόνο… ξεκινήσαμε με τον Νίκο με κάποια κομμάτια που υπήρχαν από τις ακουστικές εμφανίσεις που κάναμε και σιγά σιγά προέκυψε η ιδέα αυτά τα τραγούδια να πάρουν μια άλλη μορφή, λιγότερο αφαιρετική. Στην πορεία ήρθε μαζί μας ο Πάνος (ex-Earthbound) για μια σύντομη θητεία στα τύμπανα, και έπειτα αντικαταστάθηκε από τον Κώστα, (Digital Alkemist) για να προστεθεί και ο Τάσος (Virgil Kane) στο μπάσο. Η Τζένη (Καπάδαη) με την οποία είχαμε συνεργαστεί στους Earthbound και η Φλώρα (Ιωαννίδη) στα φωνητικά και τέλος ο Γιάννης (John Hardy) στο lap steel. Χωρίς να το καταλάβουμε, γίναμε μεγάλη παρέα. Συνέβη μέσα σε ένα διάστημα που όλοι ήμαστε απασχολημένοι και με τα άλλα γκρουπ ή προσωπικά projects, έτσι το πράγμα προχώρησε με το δικό του, πιο χαλαρό ρυθμό. Η είσοδος κάθε μέλους έδινε μια νέα δυναμική, στον ήχο αλλά και στη χημεία και μας έδειχνε τι θα μπορούσαμε να κάνουμε. Το όνομα είναι ένα αστείο σχετικά με την ιερότητα του ξένου στην εποχή μας. Holy Strangers: Αυτό δεν είμαστε όλοι;
Τα δείγματα μουσικής που έχω ακούσει ακουμπούν πολύ πάνω στον αμερικάνικο ήχο, χωρίς βέβαια να λείπουν οι μελωδίες που έχουμε συνηθίσει από τη δική σου διαδρομή. Προς τα που θα πάει όσο ταξιδεύει;
Είναι πιο ωραίο αν δεν ξέρεις εκ των προτέρων πού θα πάει το πράγμα, ισχύει για τα πάντα! Υπάρχουν αυτά τα ακούσματα, όπως είπες, αλλά υπάρχουν και πολλά άλλα. Δεν επιδιώκουμε την προσκόλληση στην παράδοση του αμερικανικού ήχου, γιατί αυτό που κάνουμε δεν θα μπορούσε να είχε γίνει κάπου αλλού εκτός από την Ελλάδα του 2014. Τα θέματά μας, τα κίνητρα για να παίξουμε και το τελικό αποτέλεσμα είναι 100% Αθήνα της καταστροφής, οι εικόνες που βλέπουμε και οι καταστάσεις που βιώνουμε.
Το group δημιουργήθηκε με τη λογική συνθετικής πολυφωνίας που υπήρχε και στους The Earthbound ή η παραγωγή συνθέσεων βαραίνει συγκεκριμένα μέλη;
Οι συνθέσεις και οι στίχοι είναι δικοί μου, αλλά όταν παίζεις σε ένα συγκρότημα αυτό έχει διαφορετική έννοια – τα τραγούδια ανήκουν στην εμπειρία των Holy Strangers, είναι πιο σωστό.
Πέρυσι, κυκλοφόρησε ένα επτάιντσο single μαζί με το Fractal ‘zine και γέμισε κόσμο με ελπίδα. Θα ακούσουμε κάτι ολοκληρωμένο σύντομα;
Το σινγκλ που κυκλοφορήσαμε μαζί με το Fractal αποτυπώνει την πρώτη, αρχική φάση της μπάντας. Το κλίμα που υπήρχε, με όλη αυτή την πίεση της καθημερινότητας και τον τρόπο που οι πρόβες λειτούργησαν σαν βαλβίδα εκτόνωσης. Αν όλα πάνε καλά, θα μπούμε για ηχογράφηση πριν τα Χριστούγεννα. Υπάρχει μία κατάλληλη στιγμή για να ηχογραφήσεις, όταν νιώθεις ότι τα τραγούδια έχουν ωριμάσει και πρέπει να τα καταγράψεις για να «απαλλαγείς» από αυτά με τον πιο ωραίο τρόπο, να περάσεις στην επόμενη φάση.
Στις 18 Οκτώβρη στο An Club θα έχετε μαζί σας και τους Illegal Operation. Θα παρουσιάσετε κάτι καινούργιο εκεί; Θα ανέβεις στη σκηνή μαζί τους με καμιά φυσαρμόνικα;
Στο Αν θα παρουσιάσουμε αρκετά καινούργια τραγούδια και είναι ευκαιρία να δοκιμάσουμε το νέο υλικό επί σκηνής. Οι Illegal είναι κορυφαίοι μουσικοί και ξεχωριστή περίπτωση ελληνικής μπάντας, και κάθε φορά που παίζω μαζί τους αισθάνομαι φοβερά. Κάνουμε πρόβες στο ίδιο στούντιο, τζαμάρουμε και μας άρεσε η ιδέα να μεταφερθεί αυτή η συγγένεια σε μία ζωντανή εμφάνιση.
Ήταν τελικά το όνειρο σου να γίνεις rock μουσικός ή παρασύρθηκε στο “πάρτι” και δεν έκανες αυτό που σκεφτόσουν για το μέλλον σου;
Όταν ξεκινούσα δεν είχα κάποιο σχέδιο για τη ζωή μου, ήμουν ένας τρελαμένος πιτσιρικάς που έψαχνε τα μέσα για να αντέξει τον παραλογισμό που τον κύκλωνε και να προχωρήσει… Εκ των υστέρων σκέφτομαι ότι η μουσική στάθηκε ένας πολύ δημιουργικός τρόπος για να μετασχηματίσω αυτή την αρνητικότητα σε κάτι θετικό, να καταλάβω τις δυνατότητες και τα όρια της συνεργασίας με άλλους ανθρώπους και να εννοήσω ότι και οι αποτυχίες και τα λάθη είναι απαραίτητα για να μπορέσεις να δεις τη ζωή όπως είναι, πέρα από στερεότυπα και έτοιμες απόψεις. Αν με ρωτούσες ποιο ήταν το ωραίο και απρόοπτο κομμάτι όλης της διαδρομής, θα έλεγα ότι είναι οι άνθρωποι που συνάντησα, η αλληλεπίδραση που είχα μαζί τους και τα συναισθήματα που μοιραστήκαμε.
30 χρόνια στη μουσική θα έχουν δει τα μάτια σου… Είναι τελικά όπλο η μουσική; Θα μπορούσες να ζήσεις χωρίς αυτή;
Η αλήθεια είναι ότι συνεχίζουν να με εκπλήσσουν πολλά πράγματα. Είναι ωραίο ότι ένα από αυτά είναι οι μπάντες που παίζω. Η μουσική – και με ακόμα πιο άμεσο τρόπο το τραγούδι- μπορεί να μεταφέρει μηνύματα και να κρατήσει τους ανθρώπους σε εγρήγορση για την αδικία του κόσμου, αλλά η κατάσταση που ζούμε δεν πρόκειται να αλλάξει μέσα σε μια μέρα με ένα τραγούδι. Δεν πιστεύω ότι υπήρξε εποχή που ο άνθρωπος έζησε χωρίς μουσική. Ακόμα και ο θόρυβος είναι μουσική, οπότε η απάντηση είναι ότι δεν θα μπορούσα να ζήσω σε ένα κόσμο σιωπής. Η μουσική είναι για μένα σαν συνεκτικός ιστός στο χάος που λέγεται κόσμος.
Τελειώνοντας, θα ήθελα να σε παρακαλέσω να αφιερώσεις κάποιους από τους στίχους σας στους αναγνώστες μας…
Thunder and laughter
Will shatter the glass
And set this world free
Σε ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σου!
Κι εγώ σε ευχαριστώ, Δημήτρη. Να είσαι καλά.