Εννέα χρόνια έχουν περάσει από την πρώτη συνεργασία των Jorn Lande και Russel Allen, με το “The Great Divide” να αποτελεί το τέταρτο full length των μεγάλων αυτών metal ερμηνευτών.
Έχοντας κλείσει την πρώτη τους τριλογία, η νέα αρχή γίνεται με τον Timo Tolkki να αναλαμβάνει τις κιθάρες, τη σύνθεση, όπως και την παραγωγή. Κρίνοντας όμως από την πορεία του εν λόγω καλλιτέχνη την τελευταία δεκαετία, δεν είναι τυχαίο που το “The Great Divide”, παρότι μελωδικό και εύπεπτο, είναι άκρως αναμενόμενο και μουσικά στατικό.
Έχοντας δίπλα του βέβαια τους Allen/ Lande, αυτονόητο είναι πως εξ αρχής υπάρχει πλεονέκτημα, μιας και προσωπικά θεωρώ πως οι συγκεκριμένοι τραγουδιστές μπορούν να απογειώσουν οποιοδήποτε μέτριο τραγούδι.
Τα γνώριμα, αλλά συνάμα χιλιοειπωμένα, riff του Tolkki ντύνουν όμορφα τους δύο ερμηνευτές και φέρνουν στο νου μελωδικό power του ’90, κάτι που σίγουρα αγγίζει όσους μεγαλώσαμε στα “τότε”, αλλά δεν είμαι σίγουρος πως θα αγγίξει ιδιαίτερα τις νεότερες γενιές, που αναζητούν κάτι παραπάνω από μια “παλιά καλή και δοκιμασμένη συνταγή”, και στην τελική καλά κάνουν.
Για τους ρομαντικούς, το “The Great Divide” ίσως να αποτελέσει σημείο αναφοράς για το 2014… Για τους περισσότερους βέβαια θα περάσει στο “αβαβά”, μιας και ομολογουμένως δεν έχει κάτι το ιδιαίτερο να πει, πέραν της βαρύτητας των ονομάτων που φέρει το εξώφυλλο και των υπόλοιπων μελών.
Σαν επιλογή, “σιγουράκι”, μιας και πριν το ακούσεις, γνωρίζεις ήδη τι σε περιμένει. Για κάποιους αυτό είναι καλό, για άλλου είναι κακό… Άσχημο album πάντως δεν το λες… Αν έλειπαν τα παραπάνω ονόματα όμως, θα ασχολιόμασταν; Εδώ σας θέλω γατάκια!
ΥΓ το “Lady of Winter” είναι η ελεύθερη απόδοση του “Edge of Thorns”… Εγώ σας προειδοποίησα!
677