Αργήσανε αρκετά αλλά την στιγμή που θεώρησαν ότι είχανε να πούνε κάτι, οι Θεσσαλονικείς το έπραξαν και μάλιστα με το παραπάνω.
Μετά το “Of Chaos and Law” demo του 2004 και το “Duality” demo του 2008 κυκλοφορούν το πρώτο τους full-length (Duality) εν έτοι 2010. Το δίσκο τον έχω ακούσει αρκετές φορές από τότε που τον πήρα και έχω ήδη αποκρυσταλλώσει μια συγκεκριμένη άποψη. Ο Γιώργος Μπρίγκος (Sun of Nothing, National Pornografik) έχει κάνει μια επαγγελματικότατη παραγωγή, ενώ ο Μάνθος των Tardive Dyskinesia έχει συμβάλλει με το σκοτεινό και ψυχεδελικό του artwork. Σε γενικές γραμμές το packaging και το layout δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από αντίστοιχες κυκλοφορίες του εξωτερικού. Στον καθαρά μουσικό τομέα, τώρα, ο δίσκος στέκεται πραγματικά στο ύψος του. Στην επική, ψυχεδελική και σκοτεινή αυτή διαδρομή θα θυμηθούμε τους πρώιμους Candlemass, τις στιγμές ασφυξίας των Celtic Frost (κυρίως του Monotheist), τις τεχνοτροπίες των Neurosis και τα επικά κάφρο-battle περάσματα των Bathory( κατά κύριο λόγο του Hammerheart) γεφυρωμένα με το κέλτικο συλλογικό ασυνείδητο, όπως αυτό εκφράζεται μέσω των Primordial. Για να απομακρύνω τις γνωστές ελληνικές αμφιβολίες του στυλ: ʽΚι αν είναι αντιγραφείς?ʼ θα πω το εξής: Ουδεμία σχέση με αντιγραφή. Το υλικό των Agnes Vein έχοντας εμπεδώσει τις διδαχές των προαναφερθέντων στέκεται στα πόδια του με τσαμπουκά, προσωπικό ύφος και τα γεμίσματα στα drums του Φοίβου και στις κιθάρες να ξεχωρίζουν. Τα φωνητικά προσθέτουν στην όλη ατμόσφαιρα με την ψυχεδέλεια τους. Όλα τα παραπάνω τελούνται υπό το επικό πνεύμα των Manilla Road. Τα παιδιά δείχνουν έτοιμα για ακόμη καλύτερα πράγματα στο μέλλον. Το υλικό του δίσκου είναι πράγματι αξιόλογο και χρήζει της προσοχής μας. Σε τελική ανάλυση, ας στηρίξουμε όλοι την ελληνική σκηνή που θεριεύει και γιγαντώνεται.
Doom or be Doomed.
Καραμιχάλης Μιχαήλ
540 
