Λοιπόν, αρχικά να ξεκαθαρίσουμε κάτι, οι The Deathtrip δεν είναι ούτε συνέχεια των Thorns, ούτε project του Snorre W. Ruch (που έχει απλά κάνει τη μίξη του άλμπουμ) όπως έχω ακούσει από διάφορους.
Είναι εξ’ολοκλήρου δημιούργημα του βρετανού Host κατά κύριο λόγο, με τον Aldrahn να αναλαμβάνει στίχους και φωνητικά, και είναι μαλακία να μην παίρνει αυτός που πρέπει τα εύσημα για έναν από τους καλύτερους δίσκους της χρονιάς.
Το “Deep Drone Master” είναι το πρώτο ολοκληρωμένο άλμπουμ του ντουέτου και από την πρώτη ακρόαση έριξε τη θερμοκρασία του σπιτιού μου καμιά δεκάρα βαθμούς. Αγνό, παγωμένο, μινιμαλιστικό black metal, κάπως σαν να παίρνεις τους πρώιμους Darkthrone, τους Sarke, τους Satyricon του “Rebel Extravaganza” και προφανώς τους προαναφερθέντες πατέρες όλων Thorns σαν αφετηρία, και στην πορεία να τους απογυμνώνεις από οποιοδήποτε στολίδι, όπως θρας (μόνο) επιρροές και industrial περάσματα και samples. Αυτό που μένει είναι ο ήχος των The Deathtrip, ένας black metal σκελετός που εκπέμπει απάνθρωπο ψύχος και παράνοια. Οι στίχοι του Aldrahn όπως πάντα εξαιρετικοί και δεν χρειάζεται να αναφερθώ καν στην ερμηνεία του, ο άνθρωπος (?) δεν έχει ηχογραφήσει ποτέ μέτρια φωνητικά, απλά ακούστε τα “Cosmic Verdict”, “Something Growing in the Trees” και “A Foot in Each Hell” και προσκυνήστε.
Δεν θα πώ τη μεγάλη κουβέντα ότι είναι ο black metal δίσκος της χρονιάς απλά και μόνο γιατί το συγκεκριμένο ιδίωμα σαν σατανική Λερναία Ύδρα έχει πετάξει πολλά τραγοκέφαλα και ενδεχομένως πολλοί να έχουν άλλες προτιμήσεις από το μαυρομέταλλο τους. Αν όμως είστε απο αυτούς που προτιμούν το κεφαλάκι τους χωρίς καθόλου λίπος και κατεψυγμένο, ξυλωθείτε, μόλις βρήκατε ότι καλύτερο έχει κυκλοφορήσει τα τελευταία χρόνια.
586 
