Πριν δύο χρόνια, με το πανέμορφο “#3”, οι The Script κατάφεραν να κερδίσουν τεράστια προβολή σε παγκόσμια βάση και να απελευθερωθούν από περαιτέρω κόπο να αποδείξουν τι αξίζουν, ή τι εστί ο ήχος τους.
Ιδιαίτερα γνωστοί μετά το “The Man who Can’t be Moved” και το “Hall of Fame”, οι Ιρλανδοί είναι αδιαμφισβήτητα ένα από τα καλύτερα alternative και pop rock ονόματα της χώρας τους και, κατ’ επέκταση, της Ευρώπης.
Το νέο τους album όμως είναι αυτό που σημειώνει την καλύτερη επίδοση του τραγουδιστή Danny O’Donoghue, ο οποίος παρουσιάζει μεγάλη πρόοδο και ανεβάζει τα κομμάτια του δίσκου κατά πολύ. Ο τρόπος που ακούγεται στο “No Sound without Silence” πλησιάζει ένα ύφος μεταξύ Bruno Mars και Justin Timberlake.
Το τέταρτο album των The Script συνεχίζει στην ίδια φιλοσοφία των προκατόχων του. Οι συνθέσεις είναι γεμάτες alternative μελωδίες αλά Coldplay (2008 και πίσω), οι στίχοι είναι πολύ γήινοι και συναισθηματικοί -χαρακτηριστικότερα τα “No Good in Goodbye”, “Never Seen Anything Quite Like you”, “Without Those Songs”– και φυσικά αποτελούν ανεξαιρέτως potential singles.
Τα πιο καλά και δυνατά κομμάτια του “No Sound Without Silence” είναι αδιαμφισβήτητα το “Superheroes” (το πρώτο επίσημο single) και το ξεχωριστά εύθυμο “Paint the Town Green”. Συνολικά, τα έντεκα τραγούδια της νεότερης δουλειάς των Ιρλανδών καταφέρνουν να μπουν δίπλα στο “#3” στην θέση της καλύτερης τους μουσικής. Η μπάντα έχει θέσει υψηλά standards και τα διατηρεί.
643 
