To έχω πει, θα το ξαναπώ και θα το λέω μέχρι να μην μπορώ να σταυρώσω λέξη από ακατάπαυστη αιμόπτυση. Live ελληνικών σχημάτων σε φεστιβάλ όπως το συγκεκριμένο είναι εγγύηση.
Τα είδη ποικίλουν, η δουλειά πάει σύννεφο και ο καθένας μπορεί να βρεί την συναυλία που του ταιριάζει. Και όταν το lineup αποτελείται από μπάντες που εκπροσωπούν με τον καλύτερο τρόπο το είδος που γουστάρεις, ξέρεις οτι το αποτέλεσμα δεν θα είναι κάτι λιγότερο του εξαιρετικού. Γιατί αυτό ήταν για εμένα και για όσους βρέθηκαν στο An το βράδυ της Κυριακής. Mια συναυλία με ένα best of lineup του ελληνικού underground brutal death metal ήχου (συν ένα thrash σχήμα). Πάμε λοιπόν να δούμε τι έγινε ακριβώς στην “κρύπτη”.
.JPG)
Mε το κοινό να ανέρχεται στα 30 άτομα περίπου, την αρχή έκαναν στις 20:30 οι Αθηναίοι groove thrashers Spit the Blood. Με εμφανής επιρροές από αρχηγούς του είδους (Pantera, Slayer, Sepultura), με σύμμαχο έναν αρκετά καλό ήχο (ο οποίος ευνόησε όλες τις μπάντες ευτυχώς) και με καλές συνθέσεις κατάφεραν να ζεστάνουν το κοινό και να μας προετοιμάσουν για την συνέχεια. Αν εξαιρέσεις κάποια προβλήματα στα τύμπανα που τρέναραν την εμφάνιση τους (τα οποία ξεπεράστηκαν εύκολα με χιούμορ και καλή διάθεση) μπορώ να πώ οτι έμεινα ικανοποιημένος από αυτό που άκουσα. Και είμαι σίγουρος οτι μπορούν ακόμα καλύτερα.
Spit the Blood setlist: Escape From this World, The Face, Degradation, Track 5, Reason to Kill, Predators
.JPG)
Και κάπου εδώ αρχίζει ο death metal καταιγισμός. Δεύτεροι της βραδιάς οι Θεσσαλονικείς Birth Through Gore. To δίδυμο από την συμπρωτεύουσα τα έσπασε. Παίζοντας κυρίως κομμάτια από το μοναδικό full-length τους “Reign of Depravity” (το οποίο επιβάλλεται να ακούσετε) και σε συνδυασμό με το δυνατό brutal death metal τους, κατάφεραν να γεμίσουν την σκηνή με τρόπο που άλλες πολυμελής μπάντες δεν τολμάνε να αγγίξουν. Μόνος μου ενδοιασμός τo drum machine. To oποίο μια χαρά έκανε την δουλειά του αλλά θα προτιμούσα να έβλεπα κάποιον να αποδίδει ζωντανά αυτό το απαιτητικό drumming. Λεπτομέρειες όμως. Απλοί και ισοπεδωτικοί.
Birth Through Gore setlist: The Culmination Conquest, In the Brim of Decimation, Wolves Emerging, Derancy Amplification, Revenge Incurable Cupidity, Drop Unregretted Into Oblivion, All Teeth & Fury (Insane Deeds), Neither Damned Nor Saved
.JPG)
Σειρά είχαν οι Incineration. Mε δύο ολοκληρωμένα άλμπουμ στη δισκογραφία τους (“Blasphemous Theologies” το 2007 και το φανταστικό περσινό “Disciples of the Garrote”) και με το ποικιλόμορφο brutal death τους να μου θυμίζει πότε Aborted και Terrorizer στις πιο grind στιγμές του και πότε Μisery Index στις πιο groovy στιγμές, δημιούργησαν τα πρώτα σπρωξίδια στο κοινό ταρακουνώντας παράλληλα και τους πιο απαιτητικούς. Και φυσικά δεν γίνεται να παραλείψω την πανέμορφη βοθρίλα των φωνητικών του Χρήστου. Sepultura διασκευή για κλείσιμο και τα σαγόνια στο πάτωμα. Ελπίζω να τους ξαναδώ στο κοντινό μέλλον.
Incineration setlist: Atrocious Reek of Clitoral Decay, Abortion Through Shovel, Relentless Engorgement of Viscera, Disciples of the Garrote, Blasphemous Theologies, Fear of Napalm (Terrorizer cover), The Spawn of Malformation, Paradise of Depravity, Hymn to the Divine Necrophagy, Arise ( Sepultura cover)
.JPG)
Nομίζω πως η εμφάνιση της βραδιάς ήρθε από τους επόμενους κυρίους. Blustery Caveat από Λάρισα. Με πολύ καλή σκηνική παρουσία, με μια άρτια δεμένη μουσική επηρεασμένη από μπάντες όπως Severe Torture, Hateplow, Hate Eternal, Dying Fetus, με το πολύ καλό “Payback in Brutality” του 2008 στο ενεργητικό τους και με έναν drummer κανονικό πολυβόλο πίσω από το drum kit επιβεβαιώνουν τα λεγόμενα μου. Οι διασκευές σε Severe Torture και Dying Fetus κάτι παραπάνω από ιδανικές και ξεσηκωτικές. Δεν βλέπω την ώρα για το επόμενο τους άλμπουμ καθώς 6 χρόνια μετά το “Payback…” δεν είναι και λίγα. Καθηλωτικοί.
Blustery Caveat setlist: Corporal Punishment, False Injection, Acts of Derangement, Lechery, Payback in Brutality, Butchery of Sanity, Paroxysm, Human Hunting Species, Feces for Jesus (Severe Torture cover), Grotesque Impalement (Dying Fetus cover)
.JPG)
Και για το τέλος, κλείσιμο με λίγο πιο παραδοσιακό old school death metal. Γύρω στις 23:30 οι Carnal Redemption ανεβαίνουν στην σκηνή και ο βομβαρδισμός ξεκίνησε. Μέσα σε 45 περίπου λεπτά οι Carnal πραγματοποίησαν μια πάρα πολύ καλή εμφάνιση παραδίδοντας ένα χορταστικότατο setlist με την φετινή φανταστική κυκλοφορία τους “Utter Depression” σε πρώτο πλάνο. Και ήταν αδύνατον να μην παρατηρήσεις την μπόλικη τεχνική που χαρακτηρίζει την μπάντα τόσο από την κιθάρα του Δημήτρη και το μπάσο του frontman Νίκου όσο και από το drumming του Νόντα του οποίου το blastbeat σπάει κόκκαλα. Μέσα από το μεστό death metal τους η συνθετική τους ικανότητα διακρίνεται χαλαρά. Και δεν είναι πάντα εύκολο αυτό. Μάγκες.
Carnal Redemption setlist: Dead Tired, Utter Depression, Genocidal Blindness, Armed With Prejudice, The Wound that Never Heals, Poisoned, The Miserable Antihero, Self-Stabbing Frenzy, Down Came the Blackbird, Victim of the Cyberworld, The Punisher
.JPG)
Στις 00:30 περίπου αυτή η… ρομαντική βραδιά έφτασε στο τέλος της και εμείς μείναμε να μαζεύουμε τα κομμάτια μας. Κάθε μπάντα ξεχώρισε με τον δικό της χαρακτήρα και όποιος ξέρει το καταλαβαίνει. Το επίπεδο έχει ανέβει πολύ, η ελληνική σκηνή είναι πιο ζωντανή και δυνατή από ποτέ, γράφει την δική της ιστορία και με τέτοιες μπαντάρες στο δυναμικό της δεν έχει να φοβηθεί και να ζηλέψει τίποτα. Aξίζει βέβαια να σημειωθεί η αρκετά ικανοποιητική προσέλευση του κόσμου (πρέπει να ήμασταν καμιά εκατοσταριά άτομα). Αυτά τα live θέλουμε και περιμένουμε να ξαναδούμε σύντομα. Πάντα τέτοια. Stay Brutal.
photos: Έφη Γιάννου
384 
