Πολλά κέφια φέτος η Frontiers καθώς όσες καινούργιες κυκλοφορίες έχουν πέσει στα χέρια μου είναι όλες μία και μία, πραγματικά.
Τους συγκεκριμένους κυρίους τους είχε πάρει το μάτι μου σε κάποια live τους που υπάρχουν στο You Tube πολύ πριν ανακοινώσουν την κυκλοφορία του ντεμπούτου τους και, καθώς οφείλω να είμαι ειλικρινής, το ψάξιμο ξεκίνησε κυρίως λόγω του James Lomenzo των White Lion. Οι White Lion είναι μια από τις αγαπημένες μου και πιο εμπορικές μπάντες των 80’s, όπως όλοι -θέλω να πιστεύω- γνωρίζουν. Ο κράχτης του σχήματος όμως δεν είναι μόνο ο Lomenzo αφού στο σχήμα συγκαταλέγεται ο frontman Keith St. John των Montrose και o drummer των Midline, Fred Fisher.
Το κουαρτέτο από το Los Angeles συμπληρώνει ο κιθαρίστας και ιδρυτής (σχεδόν άγνωστος όμως μέχρι χτες) Jeremy Brunner ο οποίος κατα τα λεγόμενα του ιδίου όταν πρωτοέφτασε στην California δεν ήξερε ψυχή, αλλά είχε μεγάλο πείσμα, όραμα και μια βαλίτσα γεμάτη με έτοιμα τραγούδια να πάρουν το δρόμο τους προς κάποιο studio. Η ευκαιρία δεν άργησε να του δοθεί και μαζεύοντας μερικούς από τους καλύτερους του Los Angeles δημιούργησε τους X-Drive με τους οποίους μπήκε στο studio για να ηχογραφήσουν τον πρώτο τους δίσκο εις αναμονή όλων μας.
Από το πουθενά λοιπόν υπογράφουν χρυσό worldwide συμβόλαιο με τη μυθικών (για τα δεδομένα του είδους) διαστάσεων Frontiers και υπό την καθοδήγηση του θρυλικού και εμπειρότατου παραγωγού Andy Johns και του μηχανικού ήχου των Led Zeppelin, o οποίος βρήκε τραγικό θάνατο αμέσως μετά την ολοκλήρωση των κομματιών, κυκλοφορούν τον παρθενικό τους δίσκο. Βέβαια ο τελειομανής Jeremy Brunner αποφάσισε να ολοκληρώσει το υλικό ένα χρόνο μετά! Θα μου πείτε γιατί σας τα αναφέρω όλα αυτά. Σας τα αναφέρω όλα αυτά γιατί και η παραμικρή λεπτομέρεια έχει σημασία και είναι άξια αναφοράς ως προς το τελικό αποτέλεσμα.
Και το τελικό αποτέλεσμα είναι εκπληκτικό από την αρχή μέχρι το τέλος. Και πώς να μην είναι άλλωστε όταν από το ένα χέρι έχεις την εμπειρία που ζυγίζει χρυσό των Lomenzo, St. John, Fisher, και στο άλλο την ακατέργαστη ορμή, τη θέληση και τον φρέσκο αέρα του ταλαντούχου υπερ-κιθαρίστα και συνθέτη Brunner. Οι παλιές καραβάνες έφεραν στον δίσκο τα καλύτερα στοιχεία ο καθένας από τις συμμετοχές τους στους David Lee Roth, Ozzy Osbourne, Quiet Riot, Sweet, Lynch Mob και Burning Rain, ο νέος τις φρέσκιες ιδέες και την απαράμιλλη ευκολία του να συνθέτει ΑΟR και Hard Rock τραγούδια.
Έτσι έχουμε έναν δίσκο 12 τραγουδιών άρτιας και καλογυαλισμένης παραγωγής, όπου όλα ακούγονται όπως πρέπει να ακούγονται χωρίς να θάβεται τίποτα και κανενας, έναν δίσκο γεμάτο με πιασάρικα και ευκολομνημόνευτα refrain προορισμένα για να παιχτούν στο ράδιο και να ερμηνευτούν από χιλιάδες κόσμου σε γεμάτες αρένες στο γνωστό και αξεπέραστο στύλ του Hard Rock/AΟR των 80’s, κολοσιαία riff, ripping solos, folk, bluesy ερμηνείες, super hits, ερωτικές μπαλάντες… και τι μπαλάντες …
Στα καλύτερα του δίσκου συγκαταλέγονται σίγουρα το πρώτο single “California” και τα “Love’s A Bitch”, “Lay Me Down”, “Just Can’t Stay”, “Change of Heart”. Κερασάκι στην τούρτα η εκπληκική μπαλάντα “Fly Beyond The Angels”.
Σας το ξαναείπα, ζούμε την απόλυτη αναβίωση του είδους.
413 
