O Δανιήλ Πούμας κιθαρίστας του γκρουπ και φωνή του για την παρούσα συνέντευξη είναι πολύ ορεξάτος. Η κουβέντα που ακολουθεί (ή μονόλογος θα έλεγε κανείς) είναι άκρως κατατοπιστική, αλλά και ταυτόχρονα αποπροσανατολιστική για θέματα που αφορούν το γκρουπ έως και τα υπαρξιακά ζητήματα που απασχολούν τον καθένα. Παρακάτω παραθέτουμε τις απαντήσεις του πιο σκερτσόζικου γκρουπ του τριημέρου του φετινού Defcon 6…
Γεια, με λένε Καλλίνικο. Μπορείς να μου πεις το όνομα σου και τη θέση σου στο συγκρότημα.
Χαίρετε! Είμαι ο Δανιήλ Πούμας ο τύπος που απαντάει σε κοσμικά ερωτήματα φτιαγμένα από Καλλίνικους (σ.σ. το ποσοστό σπανιότητας των ονομάτων σ αυτή τη συνέντευξη με διεγείρει εγκεφαλικά!). Ααα! Παίζω κ κιθάρα.
Τι πάει να πει Superpuma; Έχει κάποια σχέση με το γνωστό ελικόπτερο; Πως καταλήξατε σε αυτά τα ψευδώνυμα;
Όοοχι ελικόπτερα! Το όνομα αναφέρεται στον πασίγνωστο, κερασφόρο, πολυματή, ανθρωποαίλουρο ο οποίος πιστεύεται ως θεός, συνοδοιπόρος κ εραστής της ζωής των νομάδων της ερήμου του πλανήτη «Γίαψ». Τα ψευδώνυμα είναι τα ονόματά μας! Μας βάφτισε με αλκοόλ ο φλεγόμενος τελετουργός σε μια καλύβα στην ίδια έρημο, όπως φαίνεται στο «ιερό» κόμικ του πρώτου δίσκου μας! Εκεί ο παρατηρητικός θα βρει κ panel αναφορά στον Crosseyed, που δεν ήταν τότε στο σχήμα, αλλά η ιστορία για το πώς από τυφλή μαϊμού μετατράπηκε στο ανθρωπόμορφο πλάσμα με το «ιερό» βλέμμα θα ειπωθεί στο προσεχές μέλλον σ ένα νέο κόμικ…
Είστε μάλλον το πιο εναλλακτικό σχήμα του τριημέρου. Τι πιστεύετε για την επέλαση όλων αυτών των stoner συγκροτημάτων στη χώρα μας; Κινδυνεύουμε και πάλι να γίνουμε πιο γραφικοί από τουριστική ταβέρνα;
Χμμμ επιστροφή στην πραγματικότητα… ανέκαθεν η Ελλάδα ήταν χώρα των επελάσεων… Heavy Metal, Metalcore, Post Rock, Stonerιές… βουρ! Σημαντικότερο απ το να ανήκεις κάπου που γουστάρεις πιστεύω είναι το να είσαι «αβίαστος» σε ότι κάνεις. Είναι απελευθερωτικό κ, δεδομένου ότι κάθε άνθρωπος είναι πάνω απ’ όλα μοναδικός, κάπου ιδιαίτερα θα οδηγηθείς κ θ ανακαλύψεις τον εαυτό σου. Κατά τα άλλα το να υπάρχει μια σκηνή κ να εκτιμάει- βοηθάει ο ένας τον άλλο είναι οκ, το να λειτουργήσει βέβαια αυτό κ να μην «τρώει την ουρά του» έχει να κάνει με όλους μας.
Από που αντλείτε έμπνευση για τη μουσική σας;
Κόμιξ… σουπερηρωϊκά κ μη, δουλειές δημιουργών όπως ο A. Jodorowsky σε χαρτί κ φίλμ, επιστημονική φαντασία, pulp τρόμος, αληθινές μουσικές, οι κλασσικές αξίες στα video games, η ιταλική κ η αμερικάνικη επαρχεία, η μυσταγωγία κ οι ηδονές της καθημερινότητας, η χημεία μας μέσα στην μπάντα κ ο υψίστου επιπέδου χαβαλές του παιδιού που τραγουδάει, Crosseyed τον λένε και έχει κ δικό του μικρόφωνο.
Πως είναι η συμβίωση σε μια μπάντα τεσσάρων ατόμων; Υπάρχουν προστριβές μεταξύ σας; Πως τις αντιμετωπίζετε;
Μπινελίκια όταν είμαστε γαμώ κ μέλια όταν παίζουν μανουρίτσες… ο μόνος τρόπος, (γέλια)! Πραγματικά περνάμε απίστευτα, περιμένω την κάθε πρόβα σαν τρελός! Αλλά όταν τελειώνει πάει ο καθένας σπίτι του… κρίμα! Συμβίωση το λες αυτό;
Ποια είναι η σχέση σας με τους Universe 217, ένεκα και του φετινού split;
Τι να πεις κ γι αυτά τα παιδιά…;! Προσωπικός μου έρωτας με την πρώτη αυτιά, στην αρχή κιόλας της πορείας τους. Μας το χρωστούσαμε, πιστεύω, αυτό το ραντεβού τόσο στη σκηνή όσο κ σε ηχογράφηση, σαν σφραγίδα της σχέσης μας. Είμαστε πολύ κοντά σαν πάστα ανθρώπων κ σαν γενική αντίληψη περί μουσικής παρ’ όλες τις ηχητικές διαφορές μας. Μας έχουν βοηθήσει θεωρητικά κ πρακτικά κ έχουμε περάσει πολλές ώρες στο στούντιό τους μιλώντας για τεχνικά, εικαστικά κ δημιουργικά πράγματα ή απλώς κάνοντας εξαιρετικής ποιότητος χιούμορ.
Τι σχέδια υπάρχουν για το μέλλον;
Αααα! Νέο δίσκο το συντομότερο! Πρέπει να εστιάσουμε γιατί ηχητικά αλλά κ οπτικά υπάρχει επαρκέστατο υλικό. Βεβαίως κ η συναυλία είναι γιορτή, κ τελευταία γιορτάζουμε συχνά, θα προσπαθήσουμε να το μεταφέρουμε κ εκτός Αθηνών όσο δύσκολο κ αν φαντάζει λόγω ατομικών υποχρεώσεων. Ίσως θα πρέπει να γίνουμε κ μεις λίγο πιο νομάδες, με την πλούσια «κληρονομιά» να μας βαραίνει τις καμπούρες όπως αυτές των πεζοπόρων της ερήμου του πλανήτη Γίαψ.
243 
