Οι βραζιλιάνοι Kattah από το ντεμπούτο τους κιόλας, προσπαθούν να παρουσιάσουν κάτι αρκετά δύσκολο…
Χτίζουν κομμάτια πάνω σε ανατολίτικες μελωδίες, φτιάχνοντας ένα κράμα power metal αραβικής υπόστασης. Ε, το ότι κατάγονται από τη Βραζιλία δεν τους βοηθάει!
Ενώ η αρχική ιδέα είναι καθόλα γοητευτική, κάπου χάνεται η μπάλα. Από τη μια έχουμε άρτια αποδοσμένα κομμάτια, τα οποία ουδέποτε απογειώνονται όμως και από την άλλη έναν τραγουδιστή που συνδυάζει Geoff Tate και Dickinson, αλλά εν τέλει δεν αντιλαμβάνεσαι πλήρως την προσωπική του χροιά.
Οι ανατολίτικες μελωδίες είναι λίγο πιο περιορισμένες, δίνοντας περισσότερο βάρος στην power χροιά της μουσικής, μόνο που ούτε αυτό σώζει ιδιαίτερα την παρτίδα. Και ένας Roy Z στην παραγωγή, δε φέρνει την άνοιξη.
Το “Lapis Lazuli” δεν το λες κακό… Δεν έχει όμως και κάτι ουσιαστικό να προσφέρει και παρότι η προσπάθεια είναι σίγουρα τίμια εκ μέρους της μπάντας, αμφιβάλλω για το αν θα το ξανακούσω στο μέλλον. Αν κυκλοφορούσε 15 χρόνια νωρίτερα ίσως να είχε καλύτερη τύχη…
690 
