THE MACHINE

Ολλανδική ψυχεδέλεια θα σκεπάσει το Six Dogs στις 26 Σεπτεμβρίου, ημέρα Παρασκευή, όταν και οι The Machine θα γεμίσουν το χώρο με τους όμορφους ήχους τους, με τους Human Asteroid να ανοίγουν τη βραδιά. To Rockway.gr επικοινώνησε με τον κιθαρίστα και τραγουδιστή τους, David Eering για να μάθει ο κόσμος τα σχέδια της μηχανής.

Καλησπέρα, David και καλώς ήρθες στις σελίδες του Rockway.gr! 7 χρόνια ηχογραφήσεων και παιξίματος των The Machine. Πότε εφευρέθηκε η μηχανή και τι παράγει;
Ναι, περνάει ο χρόνος! Τουλάχιστον αυτά τα επτά! Πάντως είναι μια καλή και γερή μηχανή, συνεχίζει να λειτουργεί και να κάνει αυτό που ξέρει χωρίς πολλή συντήρηση και μηχανικά προβλήματα. Όπως ακριβώς μια μηχανή Volvo. Παράγει κομμάτια rock. Έρχονται σε διαφορετικές μορφές και μεγέθη. Κάποια μικρά αλλά βαριά, άλλα μεγάλα αλλά αστεία σχεδιασμένα. Είναι όμως, ξεκάθαρο πως παράγονται από την ίδια μηχανή.

H πιο πρόσφατη σας κυκλοφορία είναι ένα split album με τους Sungrazer. Υπάρχουν σχέδια για κάτι καινούργιο;
Σίγουρα! Θα βγει κάτι καινούργιο πολύ σύντομα. Πρέπει να τελειοποιήσουμε κάποια πράγματα και είμαστε έτοιμοι. Θα είναι ένας καλός δίσκος Συγκεντρώνει όλα τα στοιχεία που όρισαν τον ήχο μας μέσα στο χρόνο. Οι ψυχεδελάδες που φοβούνται πως ξεχάσαμε πως να τζαμάρουμε, θα είναι ικανοποιημένοι μόλις ακούσουν το δεκάλεπτο κιθαριστικό solo που ετοιμάζουμε. Οι stoners που θέλουν να χτυπηθούν με ένα σκληρό hard groove θα είναι χαρούμενοι, οι εραστές των περίεργων ρυθμών θα το λατρέψουν, όσοι θέλουν φωνητικές μελωδίες θα βρουν και θα περάσουν και οι spacers καλά ακούγοντας το.

Διαβάζω στο FB πως θα πάρετε μέρος σε ένα tribute στους Led Zeppelin tribute album, διασκευάζοντας το “Nobody’s fault, but mine”. Ποια είναι οι επιρροή τους στη μουσική σας;
Ποια είναι η επιρροή τους στη rock;  Εννοώ, για το mainstream κοινό, βασικά εφηύραν το βασισμένο σε riffs rock. Μαζί με τους Sabbath βεβαίως. Αυτό που μοιραζόματε εμείς μαζί τους είναι το βαρύ αλλά χορευτικό ρυθμικό μέρος, θεωρώ. Αλλά είναι μια γενιά πριν από εμάς. Ο πατέρας μου ήταν εκείνης της γενιάς και έτσι, μεγάλωσα ακούγοντας τη μουσική συλλογή του, οπότε είναι ένα σημαντικό κομμάτι της παιδικής μου ηλικίας και της δημιουργίας του μουσικού μου γούστου. Για να συντομεύω, αν θεωρείς εαυτόν rock μουσικό, οι Led Zeppelin είναι απαραίτητοι.  Οπότε, είναι μεγάλη μας τιμή να συμμετέχουμε σε αυτό το project. Τώρα, απλά προσπαθούμε να μην ξεφτιλίσουμε το κομμάτι (γέλια).

H μουσικής σας είναι ανεβαστική και ιδιατέρως ταξιδιάρικη. Τι φαντάζεσαι όταν γράφεις μουσική; Το δισκογραφικό αποτέλεσμα απεικονίζει αυτό που φανταζόσουν;
Για να είμαι ειλικρινής, δεν φαντάζομαι τίποτα, όταν συνθέτω. Απλά πρέπει να το νιώθω σωστά. Αυτό είναι το κλειδί της μουσικής για μένα. Πρέπει να χτυπάει στα σωθικά, είτε θετικά είτε αρνητικά. Πρέπει να νιώθεις. Καλά! Ή όχι άνετα. Αρκεί να υπάρχει κάποιο συναίσθημα. Αλλά αυτό είναι τελείως διαφορετικό στον κάθε άνθρωπο, κάτι το οποίο είναι καλό. Αν φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε ένα λιβάδι με ένα χαριτωμένο προβατάκι να χορεύει, ΟΚ. Αν σε βλέπεις στη ράχη μια φάλαινας, να κολυμπάς νωχελικά στα βάθη ενός απομακρυσμένου ωκεανού, ΟΚ. Και στις δύο περιπτώσεις, πρέπει να χαλαρώσεις λίγο με τα μανιτάρια.

Πολλοί μουσικοί στην Ολλανδία πειραματίζονται με το λεγόμενο psych/space rock. Είναι επειδή γεωγραφικά βρίσκεστε κοντά στους Γερμανούς και το kraut;
Αλήθεια; Έχω άλλη άποψη. Η πλειοψηφία των Ολλανδών μουσικών γουστάρει  αυτή τη χιπστεράδικη banjo folk pop και τη αναβίωση των 80s electro. Αλλά τέλος πάντων, πιστεύω πως δεν έχει καμία σχέση με τη γεωγραφία. Όταν συνέβαινε το kraut rock στη Γερμανία, ήταν καιρός Ψυχρού Πολέμου και το κίνημα αυτό δεν ήταν τόσο γνωστό, αν εξαιρέσεις κάποια έκθεση του ως ένα σημείο. Μου αρέσει πολύ το kraut, αλλά ανακάλυψα όλες αυτές τις μπάντες εξαιτίας του διαδικτύου. Δεν μπήκα στο αμάξι μου να οδηγήσω ως τη Γερμανία και σταμάτησα κάτω από κάποια ταμπέλα που έγραφε “KRAUT! ROCK! HIER! GENAU!” (σ.σ. ”Kraut! Rock! Εδώ ακριβώς!” ή κάτι τέτοιο) για να το τσεκάρω και να δω τι παίζει. Θεωρώ πως οι Ολλανδοί είμαστε αρκετά περίεργοι, οπότε φέρνει ως αποτέλεσμα τον πειραματισμό. Όπως κάναμε πριν κάποια εκατοντάδες χρόνια, όταν και διαφεντεύαμε ένα μεγάλο κομμάτι του κόσμου. Σταματήσαμε να εξερευνούμε και να κατακτούμε τον κόσμο, και αντ’ αυτού εξερευνούμε και κατακτούμε τη μουσική.

Ποιους μουσικούς έχεις ως πρότυπο; Από που αντλείς έμπνευση;
“Πρότυπο” δεν είναι ο σωστός όρος. Δε θέλω να φανώ αλλαζόνας, αλλά δεν έχω πρότυπα. Καθένας είναι ένα ανθρώπινο ον, το ένα πιο ταλαντούχο, από το άλλο. Βεβαίως και υπάρχουν πολλοί μουσικοί που άφησαν μεγάλη κληρονομιά και δίνουν έμπνευση, όπως οι Jimi Hendrix και Miles, τους οποίους σέβομαι απεριόριστα. Το καλύτερο πράγμα που μπορεί να κάνει κάποιος όταν συνθέτει είναι να ακούει ένας τελείως διαφορετικό είδος μουσικής από αυτό που συνθέτει, γιατί αλλιώς δε θα μπορέσει να δώσει κάνει νέο στη “σκηνή”, η οποία θα καταντήσει βαρετή. Υπάρχουν πολλά βαρετά συγκροτήματα που προέκυψαν εξαιτίας αυτού. Το μοναδικό stoner που βάζω κατά καιρούς στο πικάπ μου είναι οι Kyuss και οι παλιοί QOTSA (επίσης προφανείς επιρροές). Μου αρέσουν πολλά διαφορετικά πράγματα! Παλαιομοδίτικο hardcore punk, όπως Black Flag και Bad Brains, jazz, funk και soul, όπως Funkadelic και Sly Stone, noise grunge σαν τους Metz, μια εξαιρετική καναδέζικη μπάντα, το jazz rock της Mahavishnu Orchestra, hiphop σαν τους Wu Tang Clan or Beastie Boys, 70s English prog, blues (Muddy Waters and Stevie Ray Vaughan being favorites), το προαναφερθέν Kraut rock, όπως Can, Agitation Free, Neu!, και όλα αυτά συνδυασμένα στους Motorpsycho, κτλ. Τα άλλα παιδιά στο group έχω επίσης, ποικιλία ακουσμάτων αλλά μεταξύ μας διαφέρουμε. Αυτή η ποικιλομορφία είναι μια πηγή έμπνευσης.

The Machine. Πιστεύεις πως θα υπάρξει ποτέ η επανάσταση των μηχανών, όπως φαντάζονται κάποιοι συγγραφείς;
Εεεεε, όχι! Αλλά αν συμβεί, “I’ll be back”.

Ποια είναι τα σχέδια και ο στόχος των The Machine;
Δεν έχουμε πολύ λεπτομερή όνειρα, τα οποία θέλουμε διακαώς να πραγματοποιήσουμε. Δεν έχουμε την κάψα να γίνουμε το επόμενο μεγάλο πράγμα ή κάτι τέτοιο. Αν αυτό είναι το κίνητρο για να γράφουμε μουσική, καλύτερα να τα παρατήσουμε. Αυτή είναι η γνώμη μου! Αν υπήρχε κάποιος, στόχος, θα ήταν σίγουρο το να συνεχίσουμε να κάνουμε αυτό που κάνουμε. Χωρίς να επηρεαζόμαστε από ρεύματα ή διαφημιστικές επιλογές, να ηχογραφούμε και να κυκλοφορούμε ακόμα καλύτερο υλικό και να δίνουμε όλο και καλύτερες συναυλίες, προοδεύοντας ως μουσικοί και συγκρότημα και πάνω από όλα να σιγουρέψουμε πως υπάρχουν χιλιάδες διασκεδαστικά πράγματα να κανουμε στο μέλλον. Όταν αυτό χαλάσει, μάλλον θα σταματήσουμε. Προς το παρόν, πρέπει να είμαι συνεχώς γύρω από τη μουσική, αλλιώς θα τρελλαθώ. Rock and roll.

Στα τέλη του Σεπτέμβρη, μας επισκέπτεστε. Τι περιμένετε να βρείτε εδώ και τι να περιμένουμε εμείς από τη μηχανή;
Περιμένουμε να βρούμε πολύ νόστιμο φαγητό. Κάνουμε ότι κάνουμε για το τζάμπα φαγητό. Πέρα από αυτό, έχουμε ακούσει πως το ελληνικό κοινό είναι τρελό. Εμείς απλώς θα κάνουμε το κομμάτι μας. Πάντοτε τα δίνουμε όλα επάνω στη σκηνή!

Αν άκουγες τη μουσική σου χωρίς να είσαι ο συνθέτης, με ποια δραστηριότητα θα τη συνδύαζες;
Με το σεξ φυσικά!

250
About Δημήτρης Μαρσέλος 2197 Articles
Δέσμιος της μουσικής, είλωτας των συναυλιών, εθισμένος στα σκληρά...riffs, διπολικός μεταξύ metal και hardcore punk, έχει κάνει χρόνια τώρα πολιτιστικό crossover και δεν αρνείται κανένα ιδίωμα της rock που του τη σηκώνει...την τρίχα.