Είδος: Heavy/Grunge/Alternative Rock
Δισκογραφική: Ouga Booga and the Mighty Oug Recording/Ripple Music
Ημ. Κυκλοφορίας: 8 Νοεμβρίου 2024
Πολλοί έχουν προσπαθήσει να “ξεγελάσουν” τον θάνατο, είτε σε παρτίδες σκάκι είτε μέσα από διάφορες αποκρυφιστικές παραφυάδες, ή μεταφορικά μιλώντας κάποιοι καταφέρνοντας να μείνουν ζωντανοί σε ιδιαίτερα επικίνδυνες καταστάσεις.
Αν και για τις δύο πρώτες περιπτώσεις ουδείς τα κατάφερε, με την προσπάθεια και μόνο να έχει σημασία και να κάνει τη διαφορά.
Οι 1000mods, οι οποίοι με τη φυγή του Γιάννη υπέπεσαν σε κατηγορία και κυβικά σε 750mods, διατηρώντας τον δυναμισμό, την ρυθμικότητα και την εθιστική τραγουδοποιία που τους χαρακτηρίζει, επιστρέφουν από κοινού με την Ripple Music και την δική τους ιδιοκτήτη εταιρία για την αναμενόμενη κυκλοφορία τους τέσσερα έτη, που θύμισαν αιώνα, μετά το “Youth of Dissent” υπό το όνομα “Cheat Death” και με ένα ανατριχιαστικά υπέροχο εξώφυλλο από την Εύα Μουρτζή.
Η στροφή που έκαναν ηχητικά με τον προηγούμενο δίσκο, αν και εμένα προσωπικά με κέρδισε, δεν έλαβε τόσο θερμής αποδοχής από το σύνολο των οπαδών.
Δυστυχώς δεν φορέθηκε όσο θα έπρεπε το Grunge oriented καρό πουκάμισο μπαίνοντας στην γκαρνταρόμπα και μένοντας ξεχασμένο για να μην πω θαμμένο εκεί.
Εκεί όμως είναι που ξεχωρίζουν οι καλλιτέχνες από τους απλούς διασκεδαστές, ακολουθώντας για ακόμη μία φορά όχι την πεπατημένη με πισωγυρίσματα αλλά το καλλιτεχνικό τους όραμα και όπως το προστάζουν οι ίδιοι.
Και μπορεί η κυκλοφορία του “Overthrown” να θεωρήθηκε από πολλούς ως μία στροφή στις Desert ρίζες της μπάντας και ακόμα πιο πίσω στα Σαμπαθικά θεμέλια κοιτώντας λοξά αλλά και κατάματα μη σου πω στο NWOBHM, εντούτοις αν εξαιρέσεις και το “Grey, Green Blues”, έχουμε να κάνουμε με ένα δίσκο που ακολουθεί τον Αμερικανικό δρόμο που χάραξε το “Youth of Dissent” με πιο στοχευμένη τακτική και όχι στα χαμένα.
“Cheat Fans” λοιπόν για όλους εμάς που την πατήσαμε καθώς μας την “σκάσανε” για τα καλά τα παλιόπαιδα, ενώ γελάνε σαρδόνια στα μούτρα μας με τις πιθανές εντυπώσεις και αντιδράσεις του κόσμου.
Βέβαια η αλήθεια είναι πως παρακολουθώντας τους Fu Manchu, Orange Goblin αλλά και τους δικούς μας Bus να κάνουν στροφή στον παραδοσιακό ήχο με τις νέες κυκλοφορίες τους, φάνταζε λογικό και δεν ήταν διόλου απίθανο και για τα μόδια, κάτι που θα μας έκανε εξίσου χαρούμενους, όπως και τώρα.
Ο Matt Bayles βρίσκεται για ακόμη μία φορά πίσω από την κονσόλα, τα πάντα όλα, και πιάνει το τρίο πλέον από το χέρι και μαζί πορεύονται στη νέα εποχή και την νέα τάξη πραγμάτων για την μπάντα, καλώς ορίζοντας τους στην Αμερικάνικη αγορά και νοοτροπία.
Το συγκρότημα προσπαθεί να ανοίξει τον κύκλο του και να έρθει σε επαφή με ευρύτερα ακροατήρια μέσω μία εμπορικότερης οδού, χωρίς να ξεπουλιέται σε καμία περίπτωση, ενσωματώνοντας ήχους που παραπέμπουν σε mainstream καταστάσεις.
Στο “Cheat Death” η τριάδα παρουσιάζεται υπό μία έννοια όπως τα διεθνή καταξιωμένα μουσικά φεστιβάλ ανά το κόσμο, όπου συγκροτήματα διαφορετικού μουσικού υποβάθρου τα πλαισιώνουν και συμβιώνουν αρμονικά μεταξύ τους.
Χωρίς να πέφτει σε τσιρκολικι καταστάσεις, ενσωματώνει στο βασικό της κορμό ξενόφερτα μουσικά στοιχεία από άλλα είδη, τα οποία μαεστρικά κάνουν δικά τους τοποθετώντας τα στην εκάστοτε σύνθεση προσθέτοντας πλουραλισμό, με φρέσκιες ιδέες, και καινούρια ταυτότητα και το βασικό χωρίς να έχουμε παραφωνίες,
Σε κομμάτια όπως το “Gotzen Hammer” , με την συμμετοχή της Απολλωνίας και της Aimi από τους Frenzee και Godsleep αντίστοιχα, εμφανίζονται ως εκπρόσωποι των 90s και του Grunge κινήματος, φορώντας την εναλλακτικά μεταλλική τους πανοπλία με διάφορα Tool(s) φτύνοντας Punk στο διάβα τους.
Η βουτιά στην ήχο θάλασσα της δεκαετίας του MTV δεν έχει τελειωμό, και δεν ξέρω πόσοι από εσάς θυμάστε τους Creed, όμως στο “Astral Odor” θέλοντας και μη, θα ανατρέξετε σε αυτούς, όπως και στους Down περιόδου NOLA και “Stone the Crow”, την στιγμή που στο “Love” η μπάντα περνάει από Brit Pop μουσική παρέμβαση ενσαρκώνοντας τα γνωστά αδέρφια από το Manchester.
Μην σας αποτρέπει όμως αυτό που διαβάζετε και αντί να ξενίσετε θα πρέπει να σας εγείρει την περιέργεια και να σας εντείνει την προσμονή, διότι η μπάντα δεν είναι χθεσινή και μπορεί να γυρίσει το νόμισμα κατά βούληση ορίζοντας την τύχη της επιστρέφοντας στην βάση, όπως στο “Speedhead” όπου σηκώνουν το ποτήρι Jack με cola ψηλά, αποτίοντας τα δέοντα στο θείο Lemmy υπό τις συγγενικές μελωδίες του “Shake Your Blood”.
Από την αρχή των ημερών τους, ανέκαθεν είχαν προβληματισμούς και ήταν ευαισθητοποιημένοι κοινωνικά κάτι που ισχύει και στο παρόν, κάνοντας πλέον μία ενδοσκόπηση βαθύτερη και εσωτερική σε πιο προσωπικά ζητήματα και αναπάντητα θεωρήματα.
Ο νέος δίσκος είναι μία δήλωση προς όλους εμάς για να αναθεωρήσουμε βασικές αρχές της ζωής μας, πώς να αντιμετωπίζουμε καταστάσεις δίνοντας νόημα και χαρά σε πράγματα που έχουν αξία στην καθημερινή μας ζωή.
Για να εκτιμήσεις τη ζωή και να αντιμετωπίσεις το θάνατο πρέπει να ζήσεις πρώτα, μόνο έτσι θα κοροϊδέψεις τον θάνατο, μένοντας ζωντανός μέχρι την ύστατη στιγμή και πέραν αυτής, γελώντας στα μούτρα του…με το κατάλληλο soundtrack..!!
Facebook: https://www.facebook.com/1000mods
Bandcamp: https://1000mods.bandcamp.com
10 
