Μετά από 2 χρόνια γεμάτα από περιοδείες και αλλαγές στη σύνθεση του group, οι Αμερικανοί Holy Grail επιστρέφουν με το δεύτερη δισκογραφική δουλεία τους με την επωνυμία “Ride The Void”.
To ντεπούτο της μπάντας από τη California το 2010 είχε αφήσει πολλές υποσχέσεις για τις δυνατότητες του group να ανέβει στη πρώτη κατηγορία του power metal. Το 2013, το “Ride the Void”, τους ανεβάζει μεν στη πρώτη κατηγορία αλλά με κάποια ερωτηματικά.
Για να γίνω σαφής, το ντεπουντο της μπάντας ήταν από μόνο του ικανό να τους ανεβάσει ψηλά (όχι όσο τους Enforcer, αλλά αρκετά). Στη δευτερή προσπάθεια η ποιότητα των συνθέσεων ναί μέν έχει ανέβει αλλά όχι η πρωτοτυπία. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι δεν έχουμε μπροστά μας ένα πολύ καλό και δυνατό album που θα κερδίσει και καινούργιους οπαδούς για τη μπάντα.
Οι Holy Grail ανήκουν στη πρόσφατη γενία του Power Metal κινούμενοι παράλληλα με συγκροτήματα όπως Enforcer και White Wizzard. Οι Holy Grail άλλωστε δημιούργήθηκαν απο 3 πρώην μέλη των White Wizzard που ήθελαν να κάνουν κάτι δικό τους, ίσως λίγο πιο μοντέρνο. Στο δεύτερο album τους η μπάντα συνεχίζει να προσφέρει ποιοτικό power metal με τις κιθάρες του Santana και Lee να έχουν το πρώτο λόγο και να τραβάνε κουπί. Ωραία περάσματα, εναλλαγές ρυθμών και γενικά η δουλεία που έχει γίνει σε αυτό το κομμάτι βρίθει ποιότητας.
Ο Luna στα φωνητικά διατηρεί αλλά και ανεβάζει τα ήδη ψηλά standards που ο ίδιος είχε θέσει από το ντεπούτο. Από την άλλη το συγκρότημα δεν κατάφερε να ξεφύγει από το trend και έχει προσθέσει κάποια διάσπαρτα brutal φωνήτικα χωρίς αυτή η επιλογή τους να προσφέρει κάτι αλλά ευτυχώς δεν αφαιρεί κιόλας. Απλά αδιάφορη κίνηση.
Ο ακροατής θα βρεθεί αντιμέτωπος με αρκετά ενδιαφέροντα κομμάτια όπως τo “Bestia Triumphans”, “Bleeding Stone”, “Sleeping of Virtue” και το προσωπικά αγαπημένο “Silence The Scream”. H δουλεία που έχει γίνει στη παραγωγή του album κινείται σε πολύ υψηλά επίπεδα. Δεν περιμέναμε άλλωστε τίποτα λιγότερο μιάς και αυτά τα θέματα τα προσέχει εδώ και καιρό η Nuclear Blast.
Με λίγα λόγια οι Holy Grail κυκλοφόρησαν ένα αρκετά καλό album που όχι μόνο δεν θα αφήσει παραπονούμενους τους οπαδούς αλλά θα φέρει και καινούργιους όπως είπα και στην αρχή. Άξιο follow up του ντεπούτου της μπάντας πρίν 2 χρόνια, καλό θα ήταν όσοι δεν το έχουν ακούσει να το ακούσουν και αυτό. Το κρίσιμο βήμα όμως θα είναι το επόμενο και εκεί θα δείξουν αν θα μπορέσουν να κάνουν αυτό το κάτι που θα τους απογειώσει. Κυκλοφορώντας ένα τρίτο album πανομοιότυπο με το “Ride the Void” τότε θα μείνουν απλά στη κατηγορία της καλής power metal μπάντας. Κάτι μου λέει όμως ότι οι τύποι απο τη California θέλουν κάτι παραπάνω.
666 
