Έχει περάσει ένας μήνας και κάτι ψιλά από τότε που είχαμε την τιμή να δούμε τους Amenra στην χώρα μας, και όσοι βρισκόμασταν στο An εκείνο το βράδυ του Σεπτέμβρη ξέρουμε πολύ καλά πως δεν μιλάμε απλά για μια ακόμη ζωντανή εμφάνιση, αλλά για μια κατάθεση ψυχής, σε σημεία που εισέπραττες το πόσο επίπονη ήταν.
Αρκετά όμως με τις εισαγωγές.
Οι Amenra, 4 χρόνια μετά την κυκλοφορία του αριστουργηματικού “Mass IIII” του 2008, επιστρέφουν φέτος με το “Mass V” σε παραγωγή Billy Anderson για να συνεχίσουν ακριβώς από εκεί που μας άφησαν.
Αν και οι αλλαγές στον ήχο τους δεν είναι συνταρακτικές, εντούτοις είναι εμφανές πως τα hardcore σημεία και τα “βίαια” ξεσπάσματα είναι πολύ λιγότερα, ενώ τα αργά βασανιστικά περάσματα επικρατούν πανηγυρικά, γεγονός που αποτυπώνεται και στις 4 συνθέσεις που απαρτίζουν την συγκεκριμένη κυκλοφορία, από τις οποίες η μια είναι καλύτερη από την άλλη.
Συνολικής διάρκειας 40 και κάτι λεπτών, το “Mass V” εξυπηρετεί τον σκοπό των Amenra , που δεν είναι άλλος από το να σε στείλουν στα Tάρταρα, να σε εγκαταλείψουν εκεί παρατημένο σε εμβρυική στάση παρακαλώντας να επιστρέψεις στην κοιλιά της μάνας σου.
Από το εισαγωγικό “Dearborn and Buried” φάνηκε το τι θα επακολουθήσει. Οι Amenra έβαλαν σκοπό για μια ακόμη φορά να σου γαμήσουν την ψυχή , να σε φέρουν αντιμέτωπο με τα πιο σκοτεινά σου συναισθήματα και η φωνή του Colin είναι η σειρήνα που σε παρασύρει σε αυτό τον τυφώνα συναισθημάτων, είτε γρυλίζει , είτε ψιθυρίζει, είτε ουρλιάζει, δεν μπορείς παρά να παρακολουθήσεις μαγεμένος.
Αν και προσωπικά δεν μπορώ να ξεχωρίσω κανένα τραγούδι, γιατί όλος ο δίσκος είναι αριστουργηματικός και σίγουρα από τους καλύτερους της χρονιάς, ομολογώ πως το “Nowena I 9.10” με την συμμετοχή του Scott Kelly στα φωνητικά με κέρδισε ολοκληρωτικά.
Για μια ακόμη φορά οι Amenra μας χτυπάνε εκεί που πονάει περισσότερο , στην ψυχή και σε ό,τι έχει ο καθένας μας καλά κρυμμένο εντός του.
Bow to the Church of Ra!
500 
