Δεν υπήρξα ποτέ fan των folk metallers Eluveitie, αν και η φωνή της Anna Murphy με εντυπωσίασε από την πρώτη στιγμή που την άκουσα.
Όταν η ταλαντούχα Ελβετίδα τραγουδίστρια και “πολυ-μουσικός” κυκλοφόρησε το πρώτο της album με την νέα της μπάντα, τους CELLAR DARLING πριν 2 χρόνια (με τίτλο “This Is The Sound” και δίνοντας το όνομα στη μπάντα από τον τίτλο του προσωπικού της album από το 2013), δεν μπορώ να πω πως ενθουσιάστηκα με την ιδέα να μπω στη διαδικασία να το ακούσω, πράγμα που στο τέλος έκανα, αλλά επίσης χωρίς να ενθουσιαστώ με την μπερδεμένη του ταυτότητα.
Η φωνή της Anna όμως έχει κάτι μαγικό (και αυτό το λέω σπάνια για γυναικείες φωνές) και αυτό το “ξόρκι” στο λαρύγγι της με έκανε να ακολουθήσω κατά πόδας κάθε νέο video από το νέο της παιδί που ονομάζεται “The Spell”, ένα album που διαφέρει, τελικά, πολύ από όλες τις προηγούμενες δουλειές της και σε πολλαπλά επίπεδα.
Το “The Spell” είναι ένα concept album, ένα “σκοτεινό παραμύθι” που ακολουθεί το ταξίδι ενός κοριτσιού, μέσα σε μία ζωή που δεν αντέχει να ζει μέσα σε τόση κακία και πόνο που προκαλεί αυτός ο κόσμος, η ανθρωπότητα, μέχρι που γνωρίζει και ερωτεύεται το Θάνατο.
Μουσικά, οι Anna, Merlin και Ivo, καταφέρνουν να ακολουθήσουν το παραμύθι αυτό με επιτυχία, δίνοντας μία μιούζικαλ αίσθηση στο ατμοσφαιρικό (πολλές φορές με progressive διάθεση και άλλες, λιγότερες, με το folk στοιχείο) metal τους, με ένα πολύ αξιοπρεπές και φοβερά αξιόλογο αποτέλεσμα, χαρίζοντας μερικά έπη που μπαίνουν στο repeat, όπως το ομώνυμο τραγούδι (“from roots to moons, Death is my name, from roots to moons, we are the same”-“μάγια” που χαράζονται στον εγκέφαλο) και το “Death”.
Οι μπάντες που μου ήρθαν αυτόματα στο μυαλό ακούγοντας το “The Spell”, είναι οι Anneke’ s The Gathering (ακατόρθωτο να μην ανατριχιάσεις σε στιγμές όπως στα “Insomnia” και “Drown”, όπου η Anna δε θυμίζει απλά τη ΘΕΑ, αλλά φέρνει στο μυαλό εποχές “Mandylion” το όλο μουσικό σύνολο), οι Evanescence (επίσης αναπόφευκτο, η Amy Lee “ζει” μέσα στις φωνητικές ικανότητες της Miss Cellar Darling), οι υποτιμημένοι Aesma Daeva (που φυσικά ήταν ακόμα πιο ατμοσφαιρικοί και πολύπλοκοι, αλλά κάτι μέσα στο “The Spell” μου τους έφερε στα αυτιά) και οι Soen, σε καθαρά πλέον επίπεδο “riff-ολογίας”.
ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ η εικαστική δουλειά του μεγάλου Costin Chioreanu (Opeth, Ulver, Carach Angren, At The Gates, Hamferd και αμέτρητα covers και layouts ακόμα) με το μοναδικό artwork του και το animation στα videos του album, που θα υπάρχουν και στο συνοδευτικό audiobook του album, για τρισδιάστατη εμπειρία του “σκοτεινού παραμυθιού”.
Το “The Spell” στο σύνολό του, είναι πολύ πιο απολαυστικό απ’ ότι περίμενα, γίνεται ακόμα πιο απολαυστικό με κάθε ακρόαση, ακόμα και τις στιγμές που μουσικά ίσως κουράσει,και η φωνάρα της Anna, αλλά και αυτή η μελαγχολική, σκοτεινή και συνάμα παραμυθένια ατμόσφαιρά του, καταφέρνει να σε κρατήσει στον κόσμο του.
https://www.cellardarling.com/
https://www.facebook.com/cellardarlingofficial
843 
