Τι περίπτωση και αυτοί οι Angra! Είχαν κάνει ολόκληρο τον πλανήτη να παραμιλάει όταν κυκλοφόρησαν τα “Angels Cry” και “Holy Land” (1993 και 1996 αντίστοιχα) και μετά ξεκίνησαν μια καθοδική πορεία που φτάνει έως και σήμερα.
Προσωπικά το “Fireworks” του 1998 το θεωρώ αριστούργημα (σε αντίθεση με πληθώρα οπαδών της μπάντας), ενώ το “Rebirth” του 2001 (το πρώτο με τον Edu Falaschi πίσω από το μικρόφωνο αντί του Andre Matos) είναι ένα καθόλα αξιοπρεπές “back to the roots“ album. Εκεί είναι όμως που ξεκίνησαν και τα διάφορα prog στοιχεία να παίζουν μεγαλύτερο ρόλο στη μουσική των Angra, με αποτέλεσμα το “Temple of Shadows” (2004), που ενώ είχε καλές ιδέες, στο σύνολό του ήταν αναποφάσιστο μουσικά. Στην ίδια κατεύθυνση ήταν και το “Aurora Consurgens”, δύο χρόνια μετά, όπου οι βραζιλιάνοι δεν είχαν ακόμη καταλήξει για το εάν θέλουν να παραμείνουν ένα power metal σχήμα, κλίνοντας πιο πολύ στο prog power, κάτι που κατά την άποψή μου δεν τους ταιριάζει. Ύστερα από διάφορα εσωτερικά προβλήματα, οι Angra επανέρχονται φέτος με το “Aqua” και από το πρώτο άκουσμα καταλαβαίνει κανείς πως πρόκειται για τον καλύτερο δίσκο που έχουν κυκλοφορήσει εδώ και χρόνια. Τόσο απλά και απέριττα. Η αλήθεια είναι πως ακόμα φλερτάρουν πολύ έντονα με το prog ιδίωμα, αλλά κλείνουν πονηρά το μάτι στους ήχους που τους ανέδειξαν. Δεν ξέρω, ίσως πλέον να κατάφεραν να ταιριάξουν στον ήχο τους τα όποια “προοδευτικά” στοιχεία είχαν στο νου, και για αυτό να μην βλέπω το album με το ίδιο (κακό) μάτι που είχα δει το “Aurora Consurgens”. Για την ακρίβεια ο δίσκος είναι μια μίξη του “Rebirth” με το “Temple of Shadows”, σε ότι αφορά τη συνθετική ιδεολογία, με έναν Falaschi πιο κοντά στα φωνητικά του Matos, από ποτέ. Επίσης, μιας και η νέα δουλειά των βραζιλιάνων είναι concept, υπάρχει μια πολύ σωστή συνοχή στα κομμάτια, που φέρει ως αποτέλεσμα ένα σφιχτοδεμένο σύνολο με όμορφες μουσικές και εμπνευσμένες μελωδίες. Εντάξει, δε θα το έβαζα και στα καλύτερα της χρονιάς, αλλά σε ότι αφορά τους απανταχού power metal οπαδούς, θα χαρούν δεόντως το “Aqua”, το οποίο παρεμπιπτόντως θέλει μερικά ακούσματα για να εκτιμηθεί καταλλήλως.
567 
