Το όνομα είναι Possession, το λογότυπο είναι του Chris Moyen, το EP είναι concept και λέει την ιστορία της ζωής μιας μάγισσας που κάηκε στην πυρά, και το γκρουπ φωτογραφίζεται σε νεκροταφεία με πρόχειρα πασαλειμμένο corpse paint.
Αν αυτό δεν είναι υπόδειγμα black/ death metal δε Φώτης Κουβέλης στάιλ τότε δεν ξέρω τι είναι.
Παραδόξως οι Βέλγοι δεν είναι τίποτα ξεχασμένοι καλτ τύποι από τα πρώιμα 90s, είναι σχετικά νέοι στο κουρμπέτι και το “1585-1646” είναι μόλις το δεύτερο EP τους , τέταρτη κυκλοφορία σύνολο μαζί με ένα split και ένα demo. Ηχητικά τώρα, χωρίς να ανακαλύπτουν ξανά τον τροχό, τα καταφέρνουν μια χαρούλα. Σκοτεινό, κτηνώδες, απλοϊκό black/death, καλές διάρκειες τραγουδιών που δεν κουράζουν (εξαίρεση το πρώτο track γιατί είναι ενωμένο με το intro και τραβάει λίγο περισσότερο από τα άλλα), δεν διεκδικεί κανένα όσκαρ πρωτοτυπίας, αλλά δεν νομίζω επεδίωκε και κάτι τέτοιο η μπάντα.
Σε διάρκειες EP το συστήνω ανεπιφύλακτα στους 5-10 οπαδούς του είδους (ξέρετε ποιοι είστε) που επιμένουν στις σταθερές αξίες των Archgoat, Proclamation και λοιπών κερασφόρων. Δεν ξέρω κατά πόσο θα αποδώσουν τόσο καλά σε full length δισκάκι ή αν θα καταντήσουν μονότονοι, αλλά αυτό θα το εξετάσουμε όταν έρθει η ώρα του, για την ώρα πάμε καλά.
560 
