Δυο εβδομάδες συναυλιακά αφιερωμένες στην εγχώρια μουσική σκηνή για τον υποφαινόμενο, συνεχίζονται με ένα ωραίο τρίπτυχο alternative/heavy rock ήχου στο αγαπημένο An Club.
Οι ώρες εμφάνισης που είχαν ανακοινωθεί δεν είχαν τρομακτική απόκλιση και λίγο μετά τις 21.30, οι νεαροί Loud Silence έκαναν την αρχή.
Τρεις μήνες αφού τους παρακολούθησα στο πλευρό των Θεσσαλονικέων Embargo, οι Loud Silence είχαν δουλέψει αρκετά τις όποιες αδυναμίες τους και παρουσιάστηκαν πιο έτοιμοι να μας εκπλήξουν. Ο ήχος τους έχει αποκτήσει περισσότερο όγκο, πλέον κινούνται στη σκηνή και φαίνεται να παίρνουν θάρρος και η δουλειά που κάνουν φαίνεται στο παρκέ.
Ξεσήκωσαν εύκολα τους ήδη αρκετούς παρευρισκόμενους και έδωσαν μεγαλύτερες υποσχέσεις για το μέλλον. Δεμένο σχήμα, με υπέροχες ουρές στα φωνητικά που αν δουλευτούν θα δώσουν έξτρα μαγεία και με έναν φοβερό νεαρό drummer που αν βάλει χαλινάρια στο ενθουσιασμό του, θα ανεβάσει ακόμα περισσότερα επίπεδα τους Loud Silence. Όπως είχα πει σε κάποιον φίλο πρόσφατα, η ελληνική σκηνή ζει καλά λόγω του άπλετου ταλέντου πίσω από τα τύμπανα.
Tους 10code τους είχα συμπαθήσει αμέσως όταν τους είδα πρώτη φορά και χαίρομαι που διατηρούν την ίδια φρεσκάδα και τον ίδιο ενθουσιασμό από τότε που συναντηθήκαμε τελευταία (μπορεί να έχουν περάσει και δυο χρόνια). Η διαφορά εμπειρίας από το προηγούμενο συγκρότημα φαίνεται μεμιάς, με έναν ήχο σταθερό και συμπαγή και οι 10code με αιχμή του δόρατος τον Αποστόλη Μπουλέ τα δίνουν όλα.
Το πλήθος έχει αυξηθεί και απολαμβάνει τις Therapy-κες τους μελωδίες και την εξαιρετική τους σκηνική παρουσία. Μαζί με τα παλιά τους κομμάτια (όσοι δεν το έχετε κάνει, ακούστε το “Swiftlets”) ακούστηκαν και κάποια καινούργια, πράγμα που σημαίνει πως σιγά σιγά θα έχουμε νέο υλικό από τους Αθηναίους. Ένα από τα καλά σχήματα της πόλης επέστρεψε δυναμικά. Να τους προτιμάτε! Εγγύηση!
Οι headliners είναι ένα ακόμη αγαπημένο σχήμα που ολοένα σκαρφαλώνει στα ψηλά της συνείδησης του κόσμου, με ατού την εξαιρετική τους περσινή δουλειά Leaders και με διαρκώς ανοδική πορεία ποιοτικά. Ο ήχος τους έχει θεριέψει, το δέσιμο τους έχει σφίξει και άλλο και οι 4 Breath After Coma τα σπάνε ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ ΣΤΗ ΣΚΗΝΗ.
Για να είμαι ειλικρινής βέβαια, το ξεκίνημα τους το έχασα επειδή παρακολουθούσα το δραματικό φινάλε του μπασκετικού Παναθηναΐκου στην Ευρωλίγκα και έτσι, άκουσα εκ του μακρόθεν το αγαπημένο μου “I am the Animal” (ευτυχώς υπάρχει αναψυκτήριο δίπλα ακριβώς). Αφού επανήλθα στη θέση μου (λίγο έλειψα από το πόστο μου), είδα τους BAC ήδη λουσμένους στον ιδρώτα, με συνταρακτικές ερμηνείες να ακαολουθούν επί σκηνής.
Απολαυστικός Τεό, συναρπαστικός Ορέστης να κρατάνε αμείωτο το ενδιαφέρον μας και τα κεφάλια μας πάνω κάτω. Η ώρα πέρασε νερό και κανένας μας δεν αντέδρασε όταν το συγκρότημα αποφάσισε να ξαναπαίξει το “I am the Animal”, που έβαλε φωτιά στο κοινό, αλλά και στο συγκρότημα με τον τυμπανιστή Βαγγέλη να αποκαθηλώνει το drum set (δεν έγινε καμιά ζημιά τελικά και όλα καλά), δημιουργώντας ένα φινάλε που δύσκολα θα ξεχαστεί. Ελπίζω να έχουμε σύντομα και νέο υλικό γιατί βρίσκονται σε ένα ιδανικό μομέντουμ, το οποίο σίγουρα θα μπορούσε να γεννήσει κάτι καλό.
Αρκετός κόσμος ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα των τριών συγκροτημάτων, τα οποία ξόδεψαν όλη τους την ενέργεια για να μας ευχαριστήσουν και εγώ προσωπικά το καταευχαριστήθηκα! Επόμενο πιάτο: M3MΦ1Σ, Jaw Bones και Under The Sun.
Φωτογραφίες: Ιωάννα Κίτρου
679 
