Οι Eyehategod, από τη Νέα Ορλεάνη της Λουιζιάνα, αποτελούν μία από τις πιο καταλυτικές μπάντες του ακραίου ήχου των 90s και θεμελιωτές του sludge metal.
Δημιουργήθηκαν το 1988 από τον κιθαρίστα Jimmy Bower (γνωστό και από τους Down και Superjoint Ritual) και τον ντράμερ Joe LaCaze (ο οποίος απεβίωσε το 2013), την θέση του αποθανόντα κάλυψε ο Aaron Hill έκτοτε με τον Gary Mader στο μπάσο από το 2002. Από τις πρώτες νότες τους, έβαλαν στόχο να δημιουργήσουν έναν ήχο που θα παντρεύει το doom των Black Sabbath με την ωμότητα του hardcore punk.
Το προκλητικό και βλάσφημο όνομα Eyehategod γεννήθηκε ως μια μορφή αντίδρασης και κοινωνικής κριτικής. Σύμφωνα με δηλώσεις του συγκροτήματος, δεν έχει να κάνει τόσο με τη θρησκεία καθαυτή, όσο με την απέχθεια προς την υποκρισία, τον κοινωνικό έλεγχο και την υποδούλωση των ανθρώπων μέσα από “θεϊκά” προσχήματα. Το όνομα σοκάρει και αυτό ήταν εξ αρχής ζητούμενο ώστε να ταράξει τα νερά και να προκαλέσει ερωτήματα.
Οι μουσικές επιρροές ποικίλουν, όμως είναι κοινώς αποδεκτό ότι οι Eyehategod αντλούν έμπνευση από τους Black Sabbath με τα βαριά, και κατατονικά riffs, τους Melvins προτάσσοντας τα noise στοιχεία και τους αλλοπρόσαλλους ρυθμούς, ξεκάθαρα και απροκάλυπτα από τους BlackFlag (ειδικά την “My War” περίοδο με τα πιο αργά, σχεδόν doom κομμάτια) και για να τιμήσουν το τοπικιστικό κομμάτι τους Swans, Flipper, ακόμα και LynyrdSkynyrd (προφανώς για την “νότια” ψυχή).
Το αποτέλεσμα είναι ένα μείγμα που μυρίζει ιδρώτα, αλκοόλ και συσσωρευμένη καταπίεση με έναν ήχο γεμάτο δυσφορία, παραμόρφωση και αυτοκαταστροφική ενέργεια.
Στις 25/5 καταφθάνουν στο Arch Club και κάνουμε μία βουτιά στη λασπώδη και γεμάτο μούχλα και ζωύφια δισκογραφία τους καταγράφοντας την αστική παρακμή.
Το ντεμπούτο τους, φτωχά ηχογραφημένο αλλά γεμάτο οργή. Ουσιαστικά, το blueprint για το sludge metal.
Θεωρείται το αριστούργημά τους. Αργό, λασπώδες, με riffs που σε παρασύρουν στη δίνη της καταστροφής. Το εξώφυλλο και ο τίτλος παραπέμπουν ευθέως στον εθισμό κάτι που καθόρισε μεγάλο μέρος της μπάντας.
Ίσως ο πιο βίαιος και αυτοκαταστροφικός δίσκος τους. Οι ηχογραφήσεις έγιναν υπό το βάρος ναρκωτικών και βίας, γεγονός που αποτυπώνεται στον ήχο.
Κάπως πιο καθαρή παραγωγή, αλλά ο ίδιος μισανθρωπικός πυρήνας. Ελαφρώς πιο “μελωδικό” από τα προηγούμενα.
Μετά από πολυετή απουσία και τον θάνατο του LaCaze, οι Eyehategod επιστρέφουν με το ομώνυμο άλμπουμ που διατηρεί το πνεύμα τους ζωντανό.
Ίσως ο πιο ώριμος δίσκος τους. Το sludge εδώ αποκτά μια πιο “στοχαστική” διάσταση, χωρίς να χάνει τη βαρύτητα και το μίσος του.
Οι Eyehategod δεν είναι απλώς μια μπάντα, παρά περισσότερο είναι μια κατάσταση. Καθόρισαν το sludge, επηρέασαν μπάντες όπως οι Crowbar, Acid Bath, Bongzilla, μεταξύ πολλών άλλων καθώς και νεότερες μπάντες της doom/sludge σκηνής. Η ειλικρίνειά τους, η απόγνωση και η μουσική βιαιότητα τους κατέστησαν λατρεμένους στους κύκλους του underground.
Αν θες να ακούσεις τη μουσική σαν κάθαρση σαν να περνάς μέσα από βάλτους γεμάτους καπνό και πόνο τότε οι Eyehategod είναι η μπάντα σου και η 25η Μαίου η ημερομηνία σου.
283 
