“Των φρονίμων τα παιδιά, πριν πεινάσουν… δεν πεινούσαν και για αυτό μαγειρεύουν”, και κάπως έτσι η Ten Out Of Ten πριν ακόμα πιάσουν οι ζέστες απλώνει το μαυρομεταλικό της ψυχρό σκίαστρο για να μας προστατεύσει από τις θερμές αέριες μάζες.
Το Σάββατο που μας πέρασε, μία υπέροχη μουσική σύμπραξη έλαβε χώρα στο υπόγειο της Σολωμού, ευγενικής χορηγίας της Ten Out Of Ten, αποτελούμενο από συγκροτήματα που δεν συμβιβάζονται με το φαίνεσθαι αλλά συνθέτουν για το γίγνεσθαι.
Zakula, Yovel και Sun Worship ενώσαν τις καλλιτεχνικές και ιδεολογικές τους ανησυχίες και μας χάρισαν ένα ακραίο ηχητικά Σάββατο μέσα από τις εμφανίσεις τους, με τον κόσμο να δίνει το παρών, παρά τα πολλαπλά live που γινόντουσαν την ίδια στιγμή στην πρωτεύουσα.
Εδώ αξίζει να αναφέρω, ότι πλέον τα live της συγκεκριμένης εταιρείας έχουν πιστούς ακολούθους που φυσιογνωμικά γνωριζόμαστε μεταξύ μας αποκτώντας κατά κάποιον τρόπο οικογενειακούς δεσμούς.
Οι Zakula ως ερωτευμένοι σχιζοφρενείς ανέβηκαν πρώτοι στη σκηνή, παρουσιάζοντας τον ακατέργαστο και επιθετικό τους ήχο, με επιρροές από death, thrash και black metal. Ακραίοι, τεχνικοί σε σημεία υπέρ ηχητικοί και μελωδικοί έγιναν ερωτεύσιμοι για τον ήχο και την εμφάνιση τους, που μόνο διεκπεραιωτική δεν ήταν για πρώτη μπάντα.
Η τετράδα έβγαλε συναισθηματική και ατμοσφαιρική ένταση μέσα από τις συνθέσεις της συνδυαστικά με την παραστατικότητα και την θεατρική προσέγγιση του Πασχάλη, ο οποίος λειτουργούσε σαν μαριονέτα που τον κατεύθυνε η μουσική η ίδια μαζί με μία ανώτερη δύναμη.
Η ζωή έχει δύο όψεις, που για τους Zakula η μία είναι ακραία και η άλλη ακόμα πιο ακραία και τέτοιες εμφανίσεις αποδεικνύουν πως το εγχώριο underground καλά κρατεί.
Οι Yovel μετά και τις απαραίτητες προετοιμασίες με λιτό και χαμηλού προφίλ τρόπο, έβγαλαν στιχουργική ένταση και είπαν σκοτεινές αλήθειες.
Η μπάντα απέδωσε το υπαρξιακό, επαναστατικό και ανθρωπιστικό της black metal με ταξικές και κοινωνικές ευαισθησίες, και με το λυρισμό του Λειβαδίτη κατά τόπους να εξυμνείται μέσα από τα κομμάτια του “Forthcoming Humanity” και “ The Great Silence”.
Οι Yovel δεν είναι απλώς μία μπάντα, αλλά μία κολεκτίβα (όπως πολύ σωστά επεσήμαναν και οι ίδιοι), και θα προσθέσω ότι είναι περισσότερο μία ιδέα σαν ιός, ανθεκτική και εξαιρετικά μεταδοτική η οποία μπορεί να αναπτυχθεί και μέσα από την μουσική να μας καθορίσει από την μία και να καταστρέψει από την άλλη.
Η εμφάνιση τους είχε απαγγελίες, ηχητικά samples μα και κατά κόρον εκρηκτικά black metal ξεσπάσματα, παρουσιάζοντας μία πολυδιάστατη καλλιτεχνική πρόταση με σαφή ιδεολογικό μήνυμα και έντονη συναισθηματική φόρτιση.
Το πέρας της εμφάνισης τους απέσπασε το θερμό χειροκρότημα του κόσμου και πιστοποίησε από κοινού με την παρουσία των Zakula ότι better days will come και για την εγχώρια μουσική σκηνή αλλά και για την ίδια την κοινωνία κατ’επέκταση, αν και εφόσον ακούμε τέτοιου είδους καλλιτέχνες.
Τα ηχεία του An συνέχιζαν να ταλαιπωρούν ευχάριστα τα αυτιά μας με death metal μουσικές, όπου κατάφερα να ξεχωρίσουν τους Brutality και το “Ceremonial Unearthing” ώσπου το δίδυμο των Γερμανών ετοιμαστεί πλήρως για την εμφάνιση τους.
Η βραδιά λοιπόν κορυφώθηκε με τους Sun Worship, οι οποίοι παρουσίασαν για πρώτη φορά στη χώρα μας την μουσική τους συνδυάζοντας την ατμοσφαιρικότητα του black metal με την ένταση του ήλιου, δημιουργώντας μια μοναδική αλληγορία.
Το είχε πει κάποτε και ο George Carlin ότι ξεκίνησε να λατρεύει τον ήλιο για πολλούς λόγους, αν ζούσε πιθανόν να ήταν και οι Sun Worship ένας από αυτούς.
Η μπάντα απέδειξε ότι όλα είναι σχετικά και κάποια πράγματα είναι απλά αριθμοί. Αν και δύο άτομα ακουγόντουσαν για περισσότερα, στήνοντας ένα απίστευτα ογκώδες και παραμορφωμένο ηχητικά τοίχος πραγματικά απροσπέλαστο. Το γεγονός ότι έπαιζαν σε απίστευτα γρήγορες ταχύτητες μάλλον μας δημιουργούσε την εντύπωση ότι υπάρχουν κάπου κρυμμένα και άλλα μέλη.
Από την εποχή που ο Αντώνης Πρωτονοτάριος τραγουδούσε στα Αρνάκια και έπαιζε τύμπανα, εκτιμούσα τα διττά καθήκοντα, με την εκπληκτική εμφάνιση του Bastian αυτή η εκτίμηση μετατράπηκε σε λατρεία. Ο τύπος με το φορεμένο μικρόφωνο στο λαιμό απέδωσε όλα τα μέρη αψεγάδιαστα με ταχύτητες autobahn.
Την ίδια στιγμή που ο Lars προκαλούσε την τενοντίτιδα να τον επισκεφτεί μέσα από το ασταμάτητο riffing αφήνοντας την τελευταία ρανίδα του στην ταστιέρα, συνδυάζοντας τη σφοδρότητα του σύγχρονου black metal με τις μελωδικές και ατμοσφαιρικές επιρροές του Cascadian black metal και μέσα από χαρακτηριστικά κομμάτια όπως τα “Serpent Nebula” και “Covenant” εξωτερικεύοντας επιθετικότητα με συναισθηματική ένταση.
Η μουσική τους είναι απαιτητική και απαιτεί προσοχή, και όσοι βρεθήκαμε εκεί δώσαμε την δέουσα και μας ανταμειφθήκαμε από την σφοδρότητα και την πολυπλοκότητα της.
Μετά από ένα τόσο απαιτητικό show και με τον Bastian να παραπέει, αλλά με τον κόσμο να ζητά ακόμα ένα κομμάτι, η μπάντα μας έκανε το χατήρι κλείνοντας θριαμβευτικά αυτή την βραδιά..plus one.
Η συναυλία αποτέλεσε μια μοναδική εμπειρία για τους φίλους του ακραίου και black metal, με τρεις μπάντες που παρουσίασαν διαφορετικές πτυχές του είδους.
Οι Zakula εντυπωσίασαν με την ενέργειά τους, οι Yovel με την καλλιτεχνική τους πρόταση και οι Sun Worship με την ατμοσφαιρική τους μουσική χαρίζοντας μας μία βραδιά που σίγουρα θα μνημονεύεται.
Φωτογραφίες: Έφη Γαλιατσάτου
371 
