Η τρίτη και τελευταία μέρα του Mammothfest ξημέρωσε, και η κούραση ήταν πλέον εμφανής στα πρόσωπα των metalheads.
Όμως, η επιθυμία για headbanging και η δίψα για δυνατό ήχο δεν είχαν σβήσει. Ο Μύλος, μυρίζοντας ακόμα πιο έντονα ιδρώτα και μπύρα, ετοιμαζόταν να υποδεχτεί το τελευταίο κύμα ηχητικών επιθέσεων.
Πρώτοι στη σκηνή, οι Beseda από την Βόρεια Μακεδονία. Με τον ψυχεδελικό stoner ήχο τους, “ντύσαν” την ατμόσφαιρα με μυστικισμό. Δυναμικοί και γεμάτοι πάθος, οι Beseda παρουσίασαν κομμάτια τους, ξεδιπλώνοντας τεχνικά riffs και ασυνήθιστες ρυθμικές μεταβολές. Μια ευχάριστη έκπληξη,μέσα από το MammothFest Band Contest,
Αμέσως μετά, οι Oria, από την Θεσσαλονίκη, με τον groovy ήχο τους, που συνδύαζε rock, metal και jazz στοιχεία, δημιούργησαν μια κεφάτη ατμόσφαιρα. Ο frontman, με την έντονη σκηνική του παρουσία, ξεσήκωνε το κοινό, ενώ η μπάντα έδειχνε να απολαμβάνει την κάθε στιγμή.
Η ένταση ήταν χειροπιαστή από την πρώτη στιγμή που οι Lazarvs πάτησαν στη σκηνή. Με ρίζες στο metal των Pantera, Slayer και Gojira, ο ήχος τους σάρωσε τα πάντα στο πέρασμά του. Τα βαριά riffs έπεφταν σαν σφυριά, τα drums συνέτριβαν τα πάντα και τα φωνητικά έσκιζαν τον αέρα. Το κοινό, παραδομένο στην ωμή ενέργεια, headbangαρε σπασμωδικά, ενώ η ατμόσφαιρα ήταν φορτισμένη με ηλεκτρισμό.
Η συνέχεια ανήκε στους Dirty Sound Magnet, από την Ελβετία. Με blues rock ήχο, μας μετέφεραν σε μια άλλη εποχή. Ο Stavros Dzodzos, γεμάτος ενέργεια, χόρευε και τραγουδούσε με πάθος, ενώ η μπάντα έπαιζε κομμάτια όπως το “Mr. Robert”, προσφέροντας μια ανάσα χαλάρωσης μέσα στην metal θύελλα.
Και τότε, ήρθε η ώρα για τους Dopelord, από την Πολωνία. Με τον καταπληκτικό doom/sludge ήχο τους, μας βύθισαν σε μια θάλασσα βαριάς μελαγχολίας. Σκοτεινά, αργόσυρτα riffs, θλιμμένα φωνητικά και μια ατμόσφαιρα γεμάτη απελπισία, μας μάγεψαν. Ήταν σαν να βλέπεις ένα μουσικό θρίλερ να ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια σου.
Οι Ulcerate, από την Νέα Ζηλανδία, ανέβασαν τον πήχη του ακραίου ήχου. Με τον τεχνικό και χαοτικό death metal τους, ξεπέρασαν κάθε προσδοκία. Ασφυκτικά riffs, εκρηκτικά drums και φωνητικά που θύμιζαν βασανιστήρια, δημιούργησαν μια ατμόσφαιρα καταστροφής και τρέλας. Μια εμπειρία που σίγουρα δεν είναι για όλους, αλλά όσοι αντέχουν το ακραίο, έμειναν με το στόμα ανοιχτό.
Ακολούθησαν οι Truckfighters, από την Σουηδία. Με τον εκρηκτικό stoner rock τους, συνέχισαν το ξέφρενο πάρτι. Ενεργητικοί, με groovy ρυθμούς και ψυχεδελικά solo, μας έκαναν να χοροπηδάμε και να τραγουδάμε. Μια απόλυτα επιτυχημένη εμφάνιση, που ανέβασε την αδρεναλίνη στα ύψη.
Και για το gran finale, οι Planet of Zeus, Οι Έλληνες rockers με stoner και southern επιρροές ήταν δυναμικοί και γεμάτοι ενέργεια, ξεσήκωσαν το κοινό με τα groovy riffs και τα μελωδικά τους φωνητικά. Μια εξαιρετική επιλογή για να κλείσει η βραδιά και να αποχαιρετήσουν το κοινό με τον καλύτερο τρόπο.
Ο Μύλος, βουβός πια, στέκει αγέρωχος, έχοντας ζήσει για άλλη μια φορά τη μαγεία του Mammothfest. Η ατμόσφαιρα είναι ακόμα ηλεκτρισμένη, γεμάτη από την ενέργεια που άφησαν πίσω τους οι μπάντες και το κοινό. Μέσα σε αυτή την ησυχία, ακούγονται ψίθυροι. “Τα σπάσανε οι Lazarvs!”, “Απίστευτοι οι Ulcerate!”, “Τι φωνάρα είχε ο τύπος από τους Dirty Sound Magnet!”. Οι αναμνήσεις ζωντανεύουν, οι συζητήσεις για τα highlights του φεστιβάλ δίνουν και παίρνουν.
Το Mammothfest 2024 έριξε αυλαία και η προσμονή για το επόμενο είναι ήδη μεγάλη. Μέχρι τότε, οι metalheads θα αναπολούν τις στιγμές που έζησαν και θα ονειρεύονται τις επόμενες. Για μένα, πέρα από τις μπάντες, αυτό που έκανε το φεστιβάλ ξεχωριστό ήταν η ατμόσφαιρα. Η αίσθηση της κοινότητας, η ενέργεια του κοινού, η αγάπη για τη μουσική, όλα αυτά δημιούργησαν ένα μοναδικό κλίμα. Ο Μύλος, με την ατμοσφαιρική του αύρα, αποτέλεσε το ιδανικό σκηνικό για αυτό το metal πανηγύρι.Ραντεβού του χρόνου λοιπόν!
Φωτογραφίες: Άννα Βασιλικοπούλου
307 
