Το Mammothfest, αφήνοντας πίσω του την Καβάλα, βρυχήθηκε για πρώτη φορά στη Θεσσαλονίκη, μεταμορφώνοντας τον Πολυχώρο Μύλου σε ένα χωνευτήρι metal ενέργειας.
Η ατμόσφαιρα από νωρίς ήταν ηλεκτρισμένη, με τους metalheads να συρρέουν από κάθε γωνιά της πόλης, και όχι μόνο, διψασμένοι για δυνατά riffs και headbanging. Ο Μύλος, με τον industrial χαρακτήρα του, έδεσε άψογα με το ύφος του φεστιβάλ. Η ανοιχτή αυλή γέμισε με μπύρες, χαμόγελα και μαύρα t-shirts, ενώ το merch table δε σταμάτησε να δέχεται επισκέψεις από φανατικούς συλλέκτες.
Η σκηνή λουσμένη σε κόκκινο φως, ο καπνός να στροβιλίζεται στον αέρα και μια ανατριχιαστική ησυχία πριν την καταιγίδα. Οι Decipher, ντυμένοι στα μαύρα, με τα πρόσωπα κρυμμένα στο μισοσκόταδο, μας έριξαν κατευθείαν στο χάος. Σκοτεινές μελωδίες, σατανικά φωνητικά, μυστήριο. Μια δυνατή αρχή που δείχνει τη δύναμη της εγχώριας σκηνής. Από τα πιο δυνατά σημεία τους, η ικανότητά τους να δημιουργούν μια αποπνικτική ατμόσφαιρα, που σε κάνει να νιώθεις ότι βρίσκεσαι σε κάποιο μαύρο ritual.
Και τότε, η ατμόσφαιρα άλλαξε. Οι Universe217, με τον avant-garde doom ήχο τους, δημιούργησαν μια απόκοσμη ατμόσφαιρα. Η Τάνια Λεοντίου, σαν μια σκοτεινή ιέρεια, με την αιθέρια φωνή της, σε ταξιδεύει σε ένα σκοτεινό και ονειρικό τοπίο. Η μουσική τους, μια σύνθεση από βαριά riffs, ατμοσφαιρικά ηχοτοπία και ψυχεδελικά στοιχεία, σε μαγεύει και σε τρομάζει ταυτόχρονα. Ήταν μια εμπειρία που σε άφηνε μετέωρο, ανάμεσα στον ύπνο και τον ξύπνιο.
Η ένταση ανεβαίνει, η σκηνή λούζεται σε μπλε φως, και μια αίσθηση μυστηρίου πλανάται στον αέρα.Οι Saturday Night Satan ήταν έτοιμοι να μας παρασύρουν σε ένα ταξίδι στο σκοτάδι. Και το κατάφεραν περίφημα. Η Kate Soulthorn, με την εκρηκτική της παρουσία και την μαγευτική φωνή της, κυριάρχησε στη σκηνή. Ήταν σαγηνευτική, δυναμική, μια πραγματική ιέρεια του occult rock. Η μπάντα, δεμένη και έμπειρη, ακολούθησε με σιγουριά και πάθος. Τα vintage riffs, οι σκοτεινές μελωδίες, η ατμόσφαιρα μυστηρίου, όλα συνέβαλαν σε μια μοναδική εμπειρία. Το “Witches Dance”, με τον σατανικό ρυθμό και την μελωδία που σε στοιχειώνει, ήταν η κορύφωση του set.Οι Saturday Night Satan, παρά το νεαρό της ηλικίας τους, έδειξαν ότι έχουν πολλά να προσφέρουν. Έχουν ήδη κερδίσει μια θέση στην καρδιά μου, και ανυπομονώ να δω τι τους επιφυλάσσει το μέλλον.
Βαριά, πνιγηρή ατμόσφαιρα, τα φώτα χαμηλώνουν, και η σκηνή τυλίγεται σε ένα πέπλο μυστηρίου. Συνεχίζουμε με τους The Temple, doomάρα από τα λίγα. Μας βύθισαν σε ένα βάλτο από βαριά riffs και αργόσυρτες μελωδίες. Η ατμόσφαιρα έγινε αποπνικτική, σχεδόν τελετουργική. Ένιωθες το βάρος της μουσικής τους να σε πλακώνει, σαν μια αρχαία κατάρα, ενώ η φωνή του τραγουδιστή, γεμάτη πόνο και απελπισία, σε οδηγούσε στα μονοπάτια της ύπαρξης και του μηδενός.
Και ξαφνικά, μπαμ! Οι Burst, με το progressive hardcore τους, ξύπνησαν το κοινό απότομα. Ένταση, πάθος, mosh pit. Ένα εκρηκτικό set που μας άφησε άφωνους. Η ενέργειά τους ήταν μεταδοτική και πραγματικά μας άφησαν άφωνους με την εμφάνισή τους.
Οι Sonja βγήκαν στη σκηνή και τα έδωσαν όλα. Heavy/speed metal, ξέρεις, από τα παλιά, αλλά με μια φρεσκάδα, μια τρέλα! Δεν υπήρχε περίπτωση να τους σταματήσει κανείς. Δυναμικοί, γεμάτοι αυτοπεποίθηση, έτοιμοι να κατακτήσουν τον κόσμο. Η Melissa Moore, τι να πω γι’ αυτήν; Μια θεά! Με την rock ‘n’ roll στάση της και την απίστευτη φωνή της, μας καθήλωσε όλους. Ήταν σαν μια metal βασίλισσα που ήρθε να πάρει αυτό που της ανήκει.
Και τότε, η μαγεία. Ήρθαν οι Hällas. Τι να πω γι’ αυτούς τους τύπους; Ήταν η επιτομή του ψυχεδελικού rock. Μελωδίες που σε ταξιδεύουν, riffs που σε μαγεύουν, και μια σκηνική παρουσία που σε καθηλώνει. Ήταν σαν να βλέπεις ένα fantasy έπος να ζωντανεύει μπροστά σου. Οι Hällas μας μετέφεραν σε άλλους γαλαξίες, σε μια αστρική περιπέτεια γεμάτη ομορφιά.
Το Mammothfest ήρθε στη Θεσσαλονίκη και την έκανε άνω κάτω!
Από το σκοτεινό black metal των Decipher μέχρι το ατμοσφαιρικό rock των Hällas, υπήρχε κάτι για όλους. Η ατμόσφαιρα ήταν φανταστική, ο κόσμος διψασμένος για μουσική και οι μπάντες έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό. Το Mammothfest απέδειξε ότι ήρθε για να μείνει και να γίνει σημείο αναφοράς για τη metal σκηνή της Βόρειας Ελλάδας.
Φωτογραφίες: Άννα Βασιλικοπούλου
46 
Be the first to comment