Οι δραστήριες Made of Stone και Krisis Productions έχουν αναλάβει να γεμίσουν με καυτό μέταλλο πολλές από τις νύχτες μας και η επιστροφή των Νορβηγών Aura Noir μετά από 6 έτη, φαντάζει κάτι ιδανικό για να σιγοντάρει την απότομη πτώση θερμοκρασίας στη χώρα μας.
Από νωρίς, αρκετοί μαυροφορεμένοι συνάνθρωποι μας είχαν πλουτίσει τα μίνι μάρκετ/ψιλικατζίδικα της περιοχής και περίμεναν να έρθει η ώρα να αντικρίσουν μία τετράδα με ειδικό μπλακμεταλικό βάρος.
Δυστυχώς, οι περισσότεροι από εκείνους, δεν τίμησαν με την παρουσία τους τα support σχήματα που ευτυχώς για τους υπόλοιπους, έδωσαν τις ψυχές τους για να ζεσταθεί κατάλληλα ο χώρος.
Πρώτοι στη σκηνή ήταν οι Detestial, με μέλη που έχουν θητεύσει σε μπάντες σαν τους Suicidal Angels, Resurgency κ.α., ηχητικά γείτονες με το δεύτερο black metal κύμα που υμνούσε τους Bathory και με ιδανικό ήχο μάλιστα.
Η όμορφη ροή του μπασίστα που έπαιζε ταχύτατα με τα δάχτυλα του και η φοβερή σύμπνοια του με τον drummer τους (μέλος και τον Παροξυσμός καθώς και drummer που συνεργάζεται με τους Acid Mammoth όταν υπάρχει ανάγκη), ήταν το στοιχείο που με τράβηξε περισσότερο και με έκανε να απολαύσω κάθε στιγμή του set τους.
Οι Detestial ήταν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη για μένα και μου θύμισαν αρκετά τους Ravecult, σε ένα σετ που δεν κούρασε στο παραμικρό. Δυνατό δέσιμο, σαφής μουσικός προσανατολισμός και εξαιρετική απόδοση, ένα σύνολο πραγμάτων που θα μας κάνει σίγουρα να ασχοληθούμε μαζί τους στο μέλλον.
Στη συνέχεια τα πράγματα, θράσεψαν περισσότερο, με τρόπο τόσο τεχνικό που έφερνε στην κουβέντα τους Voivod. Οι Venus κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο τους album, “Obscured Until Observed” πριν έναν χρόνο μέσω της Xtreem Music και αποφάσισαν να γίνουν full band για να αποδώσουν τη μουσική τους ζωντανά. Μάλιστα, όπως μας είπαν, ήταν το πρώτο τους live, μιας που μέχρι τώρα λειτουργούσαν ως ντουέτο.
Φιλόδοξη μουσική από μουσικούς που δεν παρουσίαζαν το παραμικρό άγχος στη σκηνή, με τον μπασίστα τους να ξεσηκώνει από το πρώτο δευτερόλεπτο το κοινό (όπως με ειδοποίησε το κοντρόλ, έκανε πρόσφατα κάτι ρεπό του Διονύση στους Amken).
Με έναν υπέροχο drummer να τους πλαισιώνει συν τοις άλλοις(με πέρασμα από τους Aetherian), φάνηκε πως έχουν ψωμί να δώσουν, αν συνεχίσουν να δουλεύουν με την ίδια αφοσίωση.
Ο ήχος βέβαια, ήταν κατά καιρούς λίγο χαοτικός, αλλά πρώτο live ήταν και θα διορθωθεί σίγουρα στο μέλλον. Το σετ τους μου φάνηκε σύντομο, που ίσως βέβαια σημαίνει πως είχα απορροφηθεί και έχασα την αίσθηση του χρόνου
Μέχρι εκείνη την ώρα, το Κύτταρο φάνταζε αραιοκατοικημένο, όμως όσο λάμβανε χώρα το αβυσσαλεό sound check, κόσμος μαζευόταν και ξάφνου, έμοιαζε να γίνεται χωροταξική αναδιανομή.
Η έξοδος των Aura Noir στη σκηνή, ξεσήκωσε τους παρευρισκόμενους και με τον Aggressor να τραβάει τα περισσότερα βλέμματα, να κάθεται στο βοηθητικό του κάθισμα και να πετάει μακρυά την πατερίτσα, ξεκίνησε μια ασταμάτητη σφαγή.
Από τις πρώτες νότες του “Snake”, το circle pit άρχισε να γίνεται γλυκά βίαιο και όσο πιο κοντά ήσουν τόσο περισσότερη μπίρα θα είχες απορροφήσει.
Με ήχο μαεστρικά σχεδιασμένο, οι Νορβηγοι που όλοι έχουν υπάρξει μέρος κάποιων εκ των σημαντικότερων δίσκων του ιδιώματος, με πολυετή πείρα στη σκηνή, δίδαξαν χωρίς ενδοιασμό πώς πρέπει να παίζεται το ακραίο metal.
Σύντομα, ο Apollyon ενημέρωσε πως είναι 20 χρόνια από την κυκλοφορία του “The Mercilless” συμπληρώνοντας: “Σε όποιον δεν αρέσει να βγει έξω για τσιγάρο, διότι θα παίξουμε όλο το γαμημένο πράγμα”. Ο ιδρώτας έρρεε ασταμάτητα, κλωτσοπατινάδα που έχουμε συνηθίσει να παρακολουθούμε σε αντίστοιχες βραδιές και μια μπάντα στη σκηνή να γαζώνει ανεπανάληπτα.
Το “Black metal jaw” είχε τις εντονότερες αντιδράσεις, αλλά όπως λέει και ο τίτλος του δίσκου, δεν υπήρξε έλεος και η κυκλική κίνηση έπαψε μόνο αφού τελείωσε το ομώνυμο “Merciless”. Για ένα κομμάτι μόνο, μη νομίζετε. Πήραν μια ανάσα οι μαχητές και βούτηξαν και πάλι στον χορευτικό πόλεμο.
Οι Aura Noir δεν έπαψαν να εκθειάζουν το ελληνικό κοινό, πράγμα που δεν μου φαίνεται περίεργο, αφού τόσους ανθρώπους με μπλούζα του σχήματος δεν περίμενα να δω.
Έχοντας προσφέρει ένα χορταστικό set, οι κληρονόμοι των Venom/Sodom, εξαφανίστηκαν για λίγο για να ζήσουν μια αποθέωση, που τους ανάγκασε να γυρίσουν πίσω και να κλείσουν τη βραδιά με το δίδυμο “Sulphur Void”/ “The Void”.
Ορεξάτοι καθόλη τη διάρκεια, ακριβείς στην απόδοση τους, ευχάριστοι και ξεσηκωτικοί, οι Aura Noir μου έριξαν μια ανοικτοδάχτυλη μούτζα που έγραφε “τι περίμενες, βρε άθλιε τόσα χρόνια;”.
Ένα λάιβ που θα έπειθε με την ενέργεια του και τους μη μυημένους στο πρωτόλειο θρασαριστό μπλακ μέταλ.
Πρώτη φορά άλλωστε, τρώω τόσο “ξύλο” από άνθρωπο που παίζει κιθάρα (όχι από επιλογή δυστυχώς) καθιστός. Ρε, δώσε μπούφλα λέμε!
Setlist:
Snake
Black Thrash Attack
Blood Unity
Upon the Dark Throne
Condor
Black Metal Jaw
Hell’s Fire
Black Deluge Night
Funeral Thrash
Sordid
Merciless
Unleash the Demon
Abbadon
Dark Lung of the Storm
Belligerent ‘Til Death
Sulphur Void
The Stalker
Φωτογραφίες: Βαγγέλης Γιαννακόπουλος
594 
