Η Σκανδιναβική αρμάδα των In Flames, εκ Σουηδίας ορμώμενη τηρώντας την υπόσχεση που μας έδωσαν πέρυσι καταφθάνουν για τρίτη φορά στη χώρα μας με άγριες διαθέσεις και επεκτατικές βλέψεις για να μας κατακτήσουν εκ νέου με τις μουσικές τους.
Η εμφάνιση τους στο Release festival πάγωσε το χρόνο και μας άφησε αποσβολωμένους να τους κοιτάμε σαν αγάλματα, ενώ αυτήν την φορά έρχονται να καταργήσουν την έννοια του χρόνου και του χώρου στο φιλόξενο Floyd επενδύοντας μουσικά από την πολυπληθή δισκογραφία τους που αποτελείται από δεκατέσσερις στούντιο κυκλοφορίες, με πιο πρόσφατη αυτή του περσινού “Foregone”.
Πνευματικό παιδί του Jesper Strömblad, δημιουργήθηκε το 1990 με σκοπό να εκφράσει με περισσότερα μελωδικά στοιχεία το αγαπημένο του Death Metal, και μαζί με τους At the Gates και τους Dark Tranquility, μπήκαν κάτω από την αιγίδα των “Gothenburg Big Three” ορίζοντας το κίνημα του New Wave of Swedish Death Metal, εκπροσωπώντας τον ήχο της πόλης τους.
Η σύνθεση της μπάντας έχει αλλάξει αλλεπάλληλες φορές, όπως και ο ήχος τους ανά τα χρόνια με τα μόνα σταθερά μέλη και πυλώνες του In Flames οικοδομήματος, από το 1995 μέχρι και τις μέρες μας, να αποτελούν οι Anders Fridén και Björn Gelotte.
Έχουν καταφέρει να πουλήσουν πάνω από δύο εκατομμύρια δίσκους παγκοσμίως ενώ έχουν προταθεί τέσσερις φορές για το βραβείο grammis (κάτι αντίστοιχο με τα διεθνή Grammy award) κερδίζοντας τρεις φορές.
Δύο από αυτές για τους δίσκους “Soundtrack To Your Escape” και “Come Clarity” και μία φορά για την κατηγορία “ Swedish Export Award”, για την οποία ο τότε Σουηδός υπουργός οικονομικών Thomas Östros δήλωνε χαρακτηριστικά : “Thanks to In Flames, Sweden now have a metal band in the absolute world elite.”. Επιπρόσθετα στην τροπαιοθήκη τους έχουν και το βραβείο “ Best International Band” από το Metal Hammer Golden God Awards” το 2008.
Η μπάντα έχει ράψει πολλά παράσημα στο πέτο της και δικαιολογημένα και αν συνεχίσει όπως όλα δείχνουν να μην επαναπαύεται στις δάφνες τις αναπροσαρμόζονται τον ήχο της ακολουθώντας τις δικές της επιταγές και αυτό που προστάζει η άσβεστη καλλιτεχνική της φλόγα για δημιουργία, τότε θα μας απασχολεί για πολλά χρόνια ακόμα.
Μπορεί να υπάρχουν προσθαφαιρέσεις μελών χωρίς να επηρεάζεται απαραίτητα το τελικό αποτέλεσμα το οποίο κάθε φορά ηχεί στα αυτιά μας διαφορετικό, μελωδικό, επιθετικό, ρυθμικό με τις ρίζες του στο Death Metal και τις απολήξεις αυτού σε άλλα είδη και υποείδη.
Εν κατακλείδι οι In Flames πλέον είναι κάτι σαν ιδέα και ανεξάρτητα από ποιον απαρτίζεται θα εξυπηρετήσει το μεγάλο σκοπό που είναι η μουσική η ίδια.
Η αντίστροφη μέτρηση ξεκίνησε και στις 29/9 ο Jester head και οι ήρωες της Gothen city θα ανέβουν στην σκηνή του Floyd για ένα τελειωτικό show στην Τρίτη και γ@μηστερη (όπως αναμένεται) εμφάνιση τους. ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Για τον λόγο αυτό ανατρέχουμε στα κιτάπια των δύο πυλώνων της μπάντας, και φυσικά αναφερόμαστε στους κυρίους Anders Fridén και Björn Gelotte, και σας παρουσιάζουμε τέσσερις δίσκους και τέσσερις μουσικές ιδιοφυΐες που έχουν επηρεάσει τους αγαπητούς Σουηδούς και την ηχητική τους ταυτότητα.
Björn Gelotte
Σταθερή αξία για σχεδόν τρεις δεκαετίες για το συγκρότημα, από το μακρινό 1995 μέχρι και τις μέρες μας έχει συνεισφέρει τα μέγιστα και μας έχει χαρίσει riffs που μετουσιώνονται σε χειροπρακτικά εργαλεία αναλαμβάνοντας τις αρθρώσεις και τα άλατα που μας ταλαιπωρούν.
Αρκετά δραστήριος στον ελεύθερο του χρόνο έχει ασχοληθεί και με άλλα όργανα όπως banjo, double bass και βιολί και έχει παίξει country, bluegrass και έχει διασκευάσει με φίλους από Celine Dion μέχρι και Ryan Adams.
Όμως όταν έχει να κάνει με την κύρια ενασχόληση αυτή των In Flames γίνεται μηχανή παραγωγής groovy Death Metal riffs.
Από μικρός δέχτηκε το σωστό parenting και ο πατέρας του του χάρισε μια κασέτα με επιλογές Rainbow κομματιών από τους τρεις πρώτους δίσκους καταφέρνοντας να τον μυήσει στο θαυμαστό κόσμο των Blackmore και Dio, και αναγκάζοντας τον με αυτό το τρόπο να μελετήσει αρμονίες και τα σχετικά, με το Rising να γίνεται ο αγαπημένος του δίσκος.
Δεν χρειάστηκε παρά μία ακρόαση του “One” κομματιού σε συνδυασμό με το video clip για να υπάρξει έρωτας με την πρώτη μάτια και αυτιά μαζί για τους Metallica και το “…And Justice For All” να γίνει ο αγαπημένος του δίσκος. Έκτοτε κάθε μέρα στο σχολείο άκουγε την μια πλευρά της κασέτας στο πήγαινε και την άλλη στο έλα.
Μέχρι και σήμερα το χτύπημα της μπότας και οι κιθάρες αντηχούν μέσα του και ενσωματώνονται στην μουσική του.
Ο δρόμος για το Death Metal στρώθηκε για τον ίδιο μέσω της αγάπης του για τους Metallica, οι οποίοι κατά κάποιον τρόπο τον οδήγησαν στους Death και στο “Human” δίσκο, όπου για τον ίδιο είναι κορυφαίος λόγω της μοναδικής σύμπραξης μουσικότητας και ταλέντου του Chuck και του Sean Reinhert, οι οποίοι δημιούργησαν κάτι ακραία τεχνικό που μέχρι και σήμερα ηχεί μοναδικό.
Το “Retribution” των Malevolent Creation ήταν ακόμα ένας δίσκος που τον έμπασε για τα καλά στο Death Metal. Τόσο ογκώδης και συμπαγής, τον αισθανόσουν σαν γροθιά στο στομάχι ή στα αχαμνά καλύτερα, με την όλη ατμόσφαιρα να σε ανακατεύει και τα riffs να σε φέρνουν λέμε τώρα στα σύγκαμα σου με απανωτά ηχητικά μπουνίδια. Αν κάποτε έβλεπες Scott Burns, Morrisound Studios και Roadrunner Records ήταν συστατική επιστολή για άμεση αγορά και ακρόαση.
Anders Fridén
Έτερος ακρογωνιαίος λίθος των Σουηδών μαζί με τον Björn Gelotte κολλώντας βαρέα και ανθυγιεινά ηχητικά ένσημα για τριάντα χρόνια, ταλαιπωρώντας μας ευχάριστα τα αυτιά με τις φωνητικές του ερμηνείες.
Είναι ο κύριος υπαίτιος για την αλλαγή ηχητικής πλεύσης της μπάντας, κάτι για το οποίο έχει κατηγορηθεί από μία μερίδα οπαδών στο παρελθόν, αλλά και βασικός λόγος που έχουν εξελίξει τόσο πολύ τον ήχο τους, έχοντας πειραματιστεί με αυτόν και εμπλουτίζοντας τον με καινοτόμα στοιχεία.
Ο εναλλακτικός τρόπος σκέψης του και το πως αντιμετωπίζει την νέα τάξη πραγμάτων στη μουσική βιομηχανία των έχει αναγάγει σε ένα αξιοσέβαστο πρόσωπο και έναν από τους κορυφαίους ερμηνευτές του ακραίου(και μη) ήχου.
Έχει εκτελέσει χρέη παραγωγού, στους δίσκους “ The Undying Darkness” και “Absolute Design” των Caliban και Engel αντίστοιχα, έχει γράψει από κοινού με τη μπάντα και συμμετάσχει στα φωνητικά στο κομμάτι “”Self vs Self” των Pendulum, ενώ το 2021 κυκλοφόρησε με το Ambient/Electronic project του If Anything, Suspicious τον δίσκο “Lullabies for The Damned”.
Θα μπορούσε να έχει ως πρότυπο κάποιον τραγουδιστή ή μουσικό της ακραίας σκηνής, όμως αντί αυτού θεωρεί τον αδικοχαμένο Layne Stanley ως είδωλο του και πηγή έμπνευσης τόσο στο στιχουργικό κομμάτι, κάτι για το οποίο έχει επηρεαστεί αρκετά, όσο και στο εκτελεστικό στο τρόπο που επιθυμεί να τραγουδάει ο ίδιος.
Για τον λόγο αυτό θεωρεί το “Dirt” άλμπουμ ένα πραγματικό αριστούργημα και σαν φόρο τιμής για τους Alice in Chains και φυσικά τον Layne τον ίδιο διασκευάσαν το “Down In The Hole” στο EP “Down, Wicked & No Good”.
Στο ίδιο EP, χωρίς να αποδεικνύεται τυχαία η επιλογή των κομματιών, αποτίει τα εύσημα στους Trent Reznor ( τον οποίο ακολουθεί πιστά και μέσα από τις συνεργασίες του με τον Atticus Ross), τον Martin Gore και τον Chris Issak, δείχνοντας κατά κάποιο τρόπο το πολύπλευρο μουσικό του γούστο χωρίς στερεότυπα και περικοπές, διότι η καλή μουσική πρέπει να γυρίζει και να ακούγεται.
Στις 29 του Σεπτέμβρη guided by the In Flames map, δίνουμε σημείο συνάντησης στο Floyd live stage για μία καταιγιστική συναυλία από τους Σουηδούς πιονέρους της μελωδικής Death Metal σκηνής.
The Countdown has begun…
643 
