Είδος: Melodic death metal
Δισκογραφική: Century Media Records
Ημ. Κυκλοφορίας: 16 Αυγούστου 2024
Όταν μέσα σε μια τετραετία, φεύγει ο βασικός κιθαρίστας σου (aka Niklas Sundin), αλλάζει το rhythm section σου (aka Anders Jivarp & Anders Iwers), κουνάει μαντίλι ο Christopher Amott και παράλληλα ο frontman σου, αρχίζει να ασχολείται με λογής άλλα project, τα πράγματα φαίνονται δύσκολα.
Οι Dark Tranquillity βέβαια, μας έχουν συνηθίσει σε πολύ καλές δουλειές και παρότι τα “Atoma” και “Moment” ξένισαν κόσμο και κοσμάκη, θεωρώ πως είναι πολλά κλικ ανώτερα από άλλες κυκλοφορίες του είδους, ενώ γενικά το σχήμα κρατάει μια ποιοτική σταθερά εδώ και 31 χρόνια. Αυτή η σταθερά, όχι μόνο δεν δείχνει να σπάει με τη νέα τους δουλειά, αλλά εν τέλει δίνει κι ένα ηχηρό μήνυμα σε όσους είχαν αρχίσει να προβληματίζονται με τους Σουηδούς.
Στο “Endtime Signals” καταφέρνουν και κάνουν μια έμμεση αναδρομή σε όλη την καριέρα τους, αφήνοντας πίσω τη μανιέρα που ακολουθούσαν (άλλοτε πετυχημένα, άλλοτε όχι εξίσου) στα “Character”, “Fiction”, “We are the Void” και “Construct”, συνδυάζοντας ιδέες που παραπέμπουν σε διάφορες εποχές της πορείας τους. Κι όλα αυτά, χωρίς εμμονές και επιτηδευμένα πισωγυρίσματα. Ποια είναι η παγίδα όμως; Το ότι το album έχει πολλά να δώσει, αρκεί να του δώσεις κι εσύ τον κατάλληλο χρόνο. Σε μεγάλο βαθμό, ο δίσκος δεν είναι straightforward και περιμένει να τον ανακαλύψεις.
Τα κομμάτια, στην πλειοψηφία τους, έχουν από μόνα τους προσωπικότητα, με την παραγωγή να αναδεικνύει το πολύπλευρο στιλ τους. Η εν λόγω δουλειά είναι λυρική, κιθαριστική, ατμοσφαιρική και πάνω από όλα αληθινή, καθώς αποτυπώνει εξαιρετικά τι εστί Dark Tranquillity εν έτει 2024, χωρίς ψυχαναγκασμούς σε ό,τι αφορά το τελικό αποτέλεσμα.
Ο Mikael Stanne ακούγεται ανανεωμένος κι ορεξάτος, ενώ ο Johan Reinholdz βγάζει ασπροπρόσωπο το group, κάνοντας εξαιρετική κιθαριστική δουλειά σε όλα τα επίπεδα. Ο Martin Brändström «ντύνει» γοητευτικά με τα πλήκτρα του τις συνθέσεις, με τους πρωτοεμφανιζόμενους (σε album) Christian Jansson και Joakim Strandberg-Nilsson (μπάσο και drums αντίστοιχα), να ολοκληρώνουν το παζλ μιας δεμένης ομάδας, με σαφές όραμα. Γιατί το “Endtime Signals”, διαθέτει μια σιγουριά που ομολογουμένως έλειπε τα τελευταία χρόνια από το συγκρότημα. Ξέρει τι θέλει και το προσφέρει απλόχερα στον ακροατή, μέσα από 12 τραγούδια (συν άλλα 2 στη limited edition, την οποία και συνιστώ).
Ως επίλογο λοιπόν, τολμώ να πω πως το “Endtime Signals” είναι μια από τις πιο ολοκληρωμένες κυκλοφορίες των Dark Tranquillity και ο δίσκος που συστήνει την πιο σύγχρονη και ώριμη μορφή του group, με εμφατικό τρόπο. Αριστούργημα; Μάλλον όχι. Άξιο να σταθεί ανάμεσα στις σημαντικές στιγμές των Σουηδών; Σίγουρα!
724