Είδος: Sludge/Post-Metal
Εταιρεία: Pelagic Records
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 30 Αυγούστου 2024
Επιτέλους ήρθε στα χέρια μου ένα μονολιθικό, ωμό και σάπιο post sludge που φλερτάρει με το doom album. Το ομώνυμο album των Norna είναι όντως ένα μονολιθικό, αποπνικτικό έργο που χρειάζεται αφοσίωση αλλά και αρκετή γνώση του ήχου. Βασικά νομίζω ότι δεν έθεσα σωστά την βάση και την αφετηρία για την περιγραφή αυτού του album οπότε θα το θέσω διαφορετικά. Ο Tomas Liljedahl των Breach (ναι…των Breach), μαζί με τους Christophe Macquat και Marc Theurillat των Olten έφτιαξαν ένα οπαδικό σχήμα για να ηχογραφήσουν ένα album. Τους αναφέρω ως οπαδικό σχήμα γιατί ο Christophe Macquat ήταν ξεκάθαρος. Ήθελε να δημιουργήσει ένα project για να τραγουδήσει ο Tomas Liljedahl. Το αποτέλεσμα; Ένας ηχητικός πολιορκητικός κριός
Το άλμπουμ είναι ένα ατμοσφαιρικό αριστούργημα. Από τις πρώτες νότες, ένα σκοτεινό πέπλο τυλίγει τα ακουστικά του ακροατή και τον οδηγεί σε μια ερημική δυστοπία. Οι κιθάρες είναι μια τερατώδης, μονολιθική δύναμη, με τα χαμηλοκουρδισμένα riffs τους να δημιουργούν ένα τείχος ήχου που είναι ακραία τρομακτικός αλλά και ιδιαίτερος . Τα drums είναι λίγο πιο χαλαρά από το τσεκούρι ενός ξυλοκόπου και δίνουν στις μελωδίες μια ασταμάτητη ορμή. Και τα φωνητικά…συγγνώμη αλλά ντρέπομαι να σχολιάσω τα φωνητικά ενός ανθρώπου που έχει στιγματίσει Neurosis, Isis, Cult Of Luna, Suffocate for Fuck Sake κ.α.
Ωστόσο, μέσα στο χάος και την απελπισία, υπάρχει μια αίσθηση ομορφιάς. Το album δεν στερείται στιγμών μελωδίας και ατμόσφαιρας. Υπάρχουν ατμοσφαιρικά περάσματα τα οποία στοχευμένα δίνουν μια περιστασιακή αχτίδα ελπίδας μέσα στο σκοτάδι. Αλλά αυτές οι στιγμές είναι μικρές και το μόνο που κάνουν είναι να τονίζουν τη συντριπτική αίσθηση της καταστροφής που χαρακτηρίζει το album.
Οι Norna είναι μια μπάντα που δεν φοβάται να ξεπεράσει τα όρια. Έχουν δημιουργήσει έναν ήχο που είναι οικείος για τους οπαδούς των Breach αλλά και απόλυτα μοναδικός γιατί δεν έχει στόχο να φέρει μπροστά τη νοσταλγία ενός ήχου προηγούμενων δεκαετιών. Είναι ένα μείγμα doom, sludge και hardcore βαρύ αλλά και ατμοσφαιρικό.
Σχεδόν λαχάνιασα από το πόσο οπαδικά βλέπω αυτό το album, αλλά αυτή είναι και η μαγεία του να ακούς και να έχεις βήμα για να γράφεις για μουσική που σε ενθουσιάζει. Εν κατακλείδι, το ομώνυμο album των Norna είναι ένα αριστούργημα ηχητικής απόγνωσης. Είναι ένας δίσκος που θα μείνει στα ακουστικά μου για πολύ καιρό. Είναι ένας δίσκος που ακούγεται ολόκληρος από την αρχή μέχρι το τέλος σε ένα σκοτεινό δωμάτιο, με ακουστικά, χωρίς παρέα. Είναι ένας δίσκος που θα προκαλέσει την αντίληψη των μουσικών του σήμερα για το τι σημαίνει μουσική έκφραση.
Facebook: https://www.facebook.com/Nornaband
Instagram: https://www.instagram.com/norna_band/