Είδος: Ethereal Black Metal
Εταιρεία: Darkness Shall Rise Productions
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 4 Ιουλίου 2024
Με τις θερμοκρασίες να χτυπάνε κόκκινο και να ψάχνουμε τις σκιές σαν τους βρικόλακες, δεν είμαι ο άνθρωπος που θα απολαύσω Reggae ήχους πίνοντας Mojito αλλά θα αναπολήσω τις μέρες του μουντού Φθινοπώρου. Που βέβαια και τότε θα γκρινιάζουμε ότι βρέχει συνέχεια και ότι δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα, αλλά προσωπικά μου ταιριάζει καλύτερα αυτό το κλίμα, όπως και μου ταιριάζουν καλύτερα τα γνωστά μας υπόγεια παρά τα μεγάλα καλοκαιρινά live, αλλά αυτό είναι μια διαφορετική κουβέντα.
Σε πλήρη ευθυγράμμιση με την προσμονή του μουντού καιρού ήρθε στα χέρια μου το “Azketem” του one-man-band: Αzketem, το οποίο αποτελεί τη δεύτερη κυκλοφορία του Γερμανού καλλιτέχνη από το Βερολίνο.
Ο Azketem ξεκίνησε το project του ως ένα καθαρόαιμο και ωμό black metal, έχοντας ως επιρροές το δεύτερο κύμα του black metal και τον Νορβηγικό του ήχο. Η συνέχεια βρήκε τoν Azketem να θέλει να ανακαλύψει πιο εσωτερικές μορφές του ήχου, οπότε οι ρυθμοί έπεσαν, τα φωνητικά καθάρισαν και οι συνθέσεις έγιναν πιο μεγάλες και πιο συναισθηματικές. Έτσι φτάσαμε στο ομώνυμο album που κυκλοφόρησε στις 4 Ιουλίου το οποίο είναι ένα Ethereal Black Metal album που θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε depressive.
H παραγωγή είναι του δίσκου είναι καλογυαλισμένη και προσεγμένη για να δίνει τα επίπεδα των μελωδιών με ευκρινέστατο τρόπο. Κάτι το οποίο είναι ένα πολύ μεγάλο άλμα για τον ήχο του Azketem καθώς στις προηγούμενες δουλειές του προτιμούσε τον τραχύ και ωμό ήχο του πρώιμου black metal. To ίδιο μοτίβο ακολουθεί η φωνή όπου έχει αφήσει πίσω του τα ουρλιαχτά και αν δεν κάνει μπάσα growls τραγουδάει με στόμφο που θυμίζει Till Lindemann.
Οι στίχοι του δίσκου μου έκαναν ιδιαίτερη εντύπωση, γιατί δεν ακολουθούν έναν avant-garde αφαιρετισμό αλλά είναι ποιητικοί με συγκεκριμένη θεματολογία ή στόχευση. Στους στίχους βρίσκουμε εικόνες φύσης αλλά και απομόνωσης, συμπαντικό μυστικισμό για την δύναμη και το σκοτάδι του διαστήματος αλλά και ταξίδια ανάμεσα στους αστερισμούς, όνειρα και εφιάλτες που δεν κάνουν διακριτή την πραγματικότητα από τον μύθο και προφανώς ποίηση για τον θάνατο που ο Azketem τον βλέπει και ως το τέλος αλλά και ως πέρασμα.
Η εξέλιξη του Azketem από τον προηγούμενο δίσκο είναι πολύ μεγάλη, επίσης εκτιμώ πάρα πολύ τους καλλιτέχνες που τολμούν να κάνουν άλματα και να πειραματισμούς στη τέχνη τους. Δυστυχώς, παρά τις πολύ μεγάλες αξιώσεις που είχε ο δίσκος στην αρχή, μετά από αρκετά ακούσματα με κούρασε και υπήρξαν σημεία που τα θεώρησα fillers και άνευρα. Θεωρώ ότι το Azketem είναι ένα λίγο άγαρμπο βήμα προς το ατμοσφαιρικό black metal, αλλά έχει αξιώσεις και θέτει τις βάσεις για ένα πιο αποφασιστικό επόμενο album.
Facebook: https://www.facebook.com/profile.php?id=100030921802437
Bandcamp: https://azketem.bandcamp.com/
703 
