Είδος: Post-Black Metal
Εταιρεία: Consouling Sounds
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 7 Ιουνίου 2024
Το debut album των Machukha: “Mochari”, είναι μια οδυνηρή ηχητική εμπειρία που ρίχνει τον ακροατή με τα μούτρα σε έναν κόσμο παρανοϊκής έντασης. Το ουκρανικό συγκρότημα, το όνομα του οποίου μεταφράζεται ως “μητριά”, υφαίνει ένα μωσαϊκό ενάντια στον πόλεμο και τη βία. Θεματική που δεν μου φάνηκε καθόλου παράλογη με τον πόλεμο στην Ουκρανία να μαίνεται για πάνω από 2 χρόνια.
Το ωμό συναίσθημα είναι εμφανές από τις πρώτες στιγμές του δίσκου. Τα ανελέητα drums και οι περίεργα distorted κιθάρες δημιουργούν μια αίσθηση άγχους, ενώ οι κραυγές της τραγουδίστριας πότισαν το μυαλό μου και μετά από πολύ ώρα κατάφερα να της αποβάλλω γιατί με είχαν στιγματίσει. Δε κρύβω ότι τα φωνητικά στα Ουκρανικά μου φάνηκαν ξένα στην αρχή, αλλά η θεατρικότητα στη φωνή με έκανε να ξεπεράσω οποιοδήποτε “εμπόδιο” υπήρξε στην αρχή.
Οι Machukha, σε πλήρη εναρμόνιση με το ύφος του post-black metal, χτίζουν τις μελωδίες τους σταδιακά και τις στιγμές που κορυφώνονται, θυμίζουν post hardcore αλλά πάντα με μια αίσθηση μελαγχολίας. Επιστρέφοντας στα φωνητικά, εδώ θα πρέπει να προειδοποιήσω ότι όταν η τραγουδίστρια δεν κάνει growls, η τοποθέτησή της είναι αρκετά δύσκολη και ιδιαίτερη και θα θυμίσει τις avant-garde στιγμές των Lingua Ignota και Jarboe.
Οι μελωδίες και το στήσιμο των ενορχηστρώσεων στο πρώτο άκουσμα φαίνονται αρκετά χαοτικές, αλλά κάθε επόμενο άκουσμα ξεδιπλώνει το όραμα της μπάντας για το πως θέλουν να στηθούν απέναντι από την τραγουδίστρια. Για να μην παρεξηγηθώ, δε θεωρώ ότι παίζουν σαν session μουσικοί, αλλά όταν έχεις φωνητικά τόσο ιδιαίτερα και με τόσο έντονη προσωπικότητα, αναπόφευκτα οι συνθέσεις του σχήματος θα είναι σαν μια ανάποδη πυραμίδα με την κορυφή της να βρίσκεται στον πάτο του πιο σκοτεινού και κρύου πηγαδιού όπου φαίνεται να αισθάνεται άνετα ή τραγουδίστρια. Όσο γιγάντιες ή minimal κι αν είναι οι μελωδίες, καταλήγουν στα φωνητικά και το αποτέλεσμα είναι ένα ωμό συναίσθημα.
Επιμένω ότι το “Mochari” δεν είναι ένα εύπεπτο άκουσμα αλλά δεν είναι και avant-garde. Το ωμό συναίσθημα και οι διακυμάνσεις στον ήχο φτάνουν να γίνονται εξαντλητικές. Προσωπικά, δεν άντεξα να κάνω δύο συνεχόμενες ακροάσεις και μου πήρε αρκετό καιρό για να συντονιστώ με τη θεματική του album. Κάτι παρόμοιο μου είχαν προκαλέσει και οι Celeste όταν τους είχα ακούσει πρώτη φορά. Η εποχή που διανύουμε χαρακτηρίζεται από την ταχύτητα και την υπερκατανάλωση. Πάρε μια ανάσα και μη βιαστείς. Δώσε στο “Mochari” τον χρόνο που του αξίζει.
Official Site: https://www.machukha.com/
Facebook: https://www.facebook.com/machukha.stepmother
Instagram: https://www.instagram.com/machukha.stepmother/
358 
