Ακόμη μια μέρα Hardcore Punk μας περίμενε στο Arch. Την περασμένη Πέμπτη βρέθηκα στο Arch για να παρακολουθήσω μία από τις καλύτερες post-hardcore μπάντες της τελευταίας 20ετίας, τους Καναδούς Comeback Kid, μαζί με τους Άγγλους Desolated και τους Αθηναίους Detestment.
Αυτό που μου φάνηκε “περίεργο” ήταν η χαμηλή προσέλευση του κόσμου (μάλλον δεν είχαν επιστρέψει από την επαρχία). Αν με ρώταγες κάποια χρόνια πριν, θα σου έλεγα φυσιολογικό για καθημερινή, με τον κόσμο να έχει δουλειά αύριο. Αλλά από εμπειρία (κυρίως φέτος), έχοντας δει πολλά live καθημερινές, συνήθως η προσέλευση ήταν πιο μεγάλη.
Τη βραδιά την άνοιξαν οι Beatdown Hardcorers Detestment, με λίγες δουλειές στο ενεργητικό τους αλλά με αρκετό hardcore dancing στο pit. Κατά κύριο λόγο νέα παιδιά που ήρθανε να περάσουν καλά. Οι Detestment έκαναν τη δουλειά που τους αναλογούσε, ζεσταίνοντας το κοινό για το κυρίως πιάτο της βραδιάς.
Οι Desolated αποτελούν ακόμα ένα Beatdown σχήμα, αυτή τη φορά από τη Γηραιά Αλβιόνα που μας ήρθε στην Ελλάδα. Ο ήχος τους αποτελεί μία μίξη από Beatdown και Deathcore, με έντονα στοιχεία προηγούμενων δεκαετιών. Και εκεί που ζέσταναν τη βραδιά οι Detestment, οι Desolated ήρθαν να ανεβάσουν τη θερμοκρασία ακόμη περισσότερο. Μια τίμια εμφάνιση με το κοινό να τους υποδέχεται με ζέση και τα πρώτα stage divings να γίνονται δειλά-δειλά. Σε όλη τους την εμφάνιση μπορώ να πω ότι προσπάθησαν αρκετά να “πορώσουν” το μικρό κοινό, με τους λίγους φαν να παρτάρουν ασταμάτητα.
Οι Comeback Kid βγήκαν κάπου πριν τις 23:00 (δεν θυμάμαι ακριβώς ώρα). Οι Καναδοί άνοιξαν το live με το hit (και ομότιτλο τραγούδι) από τον τελευταίο τους δίσκο, το “Heavy Steps” και παίξανε τραγούδια από όλη την “καριέρα” τους, συν αρκετά από το “Heavy Steps”.
Και δώσε μετά “False Idols Fall” (ΑΙΩΝΙΟ “Wake The Dead”) και πάρε “Do Yourself A Favor” και ο κόσμος ξεσηκώθηκε. Η εμφάνιση τους ήταν αρκετά καλή, δεν θα πω ότι καλύτερο έχω δει, αλλά αξίζει να σημειωθεί ότι δεν ήταν “live δημοσίου”.
Ευχάριστο δε, θεωρώ το ότι παίξανε από το καινούργιο τους E.P. το “Trouble In The Winners Circle”, το οποίο μου αρέσει αρκετά σαν κομμάτι, αλλά μετά επιστροφή στα κλασσικά με ένα “Somewhere, Somehow”, και θα το ομολογήσω κάπου εκεί μπήκα και εγώ στο pit. Η βραδιά ήδη είχε πάρει για τα καλά φωτιά και ο κόσμος – έστω και λίγος – ήταν αρκετός για να της παρέχει οξυγόνο, ώστε οι Comeback Kid να συνεχίσουν να κάνουν τη δουλειά τους, όπως οι ίδιοι καλά γνωρίζουν. “All In A Year”, “Absolute”, “G.M. Vincent & I”, “Dead On The Fence”, “Broadcasting…”, έλα ρε φίλε, ήδη γινόταν ο κακός χαμούλης στο pit και πως να μη γίνει με αυτές τις κομματάρες που ακουγόντουσαν.
Προσωπικά η αγαπημένη μου στιγμή ήταν στο encore, κλασσικά και εικονογραφημένα που θα έλεγαν και οι γηραιότεροι, “Wake Up The Dead” που όλοι ουρλιάζαμε, το πλέον αναγνωρίσιμο refrain των Comeback Kid, με αυτό μεγαλώσαμε άλλωστε. Και του χρόνου εδώ τους βλέπω πάλι.
Φωτογραφίες: Άννα Βασιλικοπουλου
667 
