Σατανάς το Σαββατόβραδο.
Παράφραση του γνωστού αμερικάνικου μιούζικαλ είναι το όνομα του νέο μουσικού εγχειρήματος του Δημήτρη Κότση (Black Soul Horde, Mahakala) και τρέχουν σε ταχύτητες υψηλών συναυλιακών οκτανίων, και μετά από την εμφάνιση τους στο Up The Hammers Festival, κουρδίζουν τα όργανα τους για να ανοίξουν για τους Green Lung (23/3) και Lucifer (20/4). Ο Δημήτρης Μαρσέλος αφού άκουσε το ντεμπούτο τους “All things Black” (θα ακολουθήσει σύντομα κριτική), θέλησε να θέσει τα ερωτήματα του σχετικά με όσα αφορούν στους Saturday Night Satan.
-Καλημέρα, Δημήτρη! Πόσες φορές προσπάθησα για να μην γράψω Saturday Night Fever! Πώς προέκυψε το όνομα; Είναι ειρωνικό;
Μόνο τιμητικό θα ήταν αν το έγραφες καθώς το ζητούμενο είναι να κάνουμε… κορμιά να λικνιστούν με τη μουσική μας! Είτε είναι headbanging, είτε moshing, είτε hip shaking, το ζητούμενο νομίζω είναι η μουσική να σε κουνάει! Προφανώς και το όνομα είναι σαρκαστικό. Το είχα στο μυαλό μου χρόνια, ήθελα πολύ να το «κουμπώσω» κάπου και με το συγκεκριμένο project μου δόθηκε η ευκαιρία. Επιπλέον όλα τα songwriting sessions έλαβαν χώρα Σάββατο συμπτωματικά, άρα θα έλεγε κανείς πως ήρθε κι έδεσε!
-Πολλοί θα γκρινιάξουν πως δεν κάνατε δα και κάτι πρωτόγνωρο, αλλά ξύδι. Θεωρείς πως πετύχατε αυτό που είχατε θέσει σαν στόχο για τον ήχο της μπάντας;
Κατ αρχάς δεν καταλαβαίνω γιατί να γκρινιάξουν! Είμαστε εδώ για αυτούς που θέλουν να μας ακούσουν. Για τους υπόλοιπους υπάρχει άπειρη μουσική εκεί έξω. Για να απαντήσω όμως και σε αυτό που ρωτάς, δεν ήταν η πρωτοτυπία το ζητούμενο. Σίγουρα θέλουμε από δίσκο σε δίσκο να βρίσκουμε τον εαυτό μας, αλλά αν αυτός ο εαυτός θυμίζει τις αγαπημένες μας μπάντες, είμαστε οι τελευταίοι που θα το θεωρήσουμε κακό!
-Στο δελτίο τύπου του album αναφέρονται ονόματα όπως οι Coven και Black Widow ως αναφορές για τον προσανατολισμό των SNS. Ακούγοντας όμως, το υλικό διακρίνω την τάση να μεταφερθεί η αισθητική των late 60s-early 70s στο σήμερα ή τουλάχιστον πιο κοντά στο σήμερα. Είχατε σαν οδηγό και τις προηγούμενες δουλειές σου με τους Mahakala;
Έτσι ακριβώς είναι. Contemporary προσαρμογή, παλιών, κλασικών ακουσμάτων μας. Δεν το επιχειρήσαμε, αλλά μοιραία βγήκε, γιατί -τουλάχιστον με τον τρόπο που εγώ γράφω μουσική- το να προσανατολιστώ σε κάτι dated με φέρνει πολύ γρήγορα σε writer’s block. Μου αρέσουν τα υβρίδια και νομίζω πως ένα τέτοιο φτιάξαμε κι εδώ. Έχει λίγη από την ψυχούλα των Mahakala το “All Things Black”. Αλίμονο κιόλας να μην είχε, καθώς μεγάλο μέρος της μουσικής τους γραφόταν από εμένα back in the day. Ξέρεις, δεν έχω πάντα την ανάγκη για artistic growth. Κάποιες φορές επαναλαμβάνω την ίδια συνθήκη μέχρι να την τελειοποιήσω. Σίγουρα δεν έχουμε να κάνουμε με κάτι τέλειο στο “All Things Black”, αλλά νομίζω έχουν γίνει κάποια εξελικτικά και βελτιωτικά βήματα σε σχέση με το μουσικό μου παρελθόν.
-Μου ήρθαν στο μυαλό σημερινές μπάντες σαν τους Lucifer, Royal Thunder και άλλες, χωρίς βέβαια να μπορώ να προσάψω ξεκάθαρο κοπυκατισμό, εξάλλου την ίδια αφετηρία έχετε όλοι. Ποια μπάντα του σήμερα θα διάλεγες σαν το απόλυτο double bill με τους SNS;
Νομίζω πως η συνύπαρξή μας με τους Green Lung στα επερχόμενα εν Ελλάδι shows τους δεν είναι τυχαία! Πιστεύω ίσως κάτι είχαμε να πούμε στο κοινό των Ghost, ενώ θα μου ήταν άκρως συναρπαστικό να παίξουμε στο πλευρό της αγαπημένης μου μπάντας όλων των εποχών, που είναι οι Blue Oyster Cult.
-Μιας που αναφέραμε τους Coven, η front woman τους έχει βάλει το χέρι της στο λογότυπο σας. Για πες μας δυο λόγια για αυτό. Γιατί επιλέχθηκε και πως ήταν η συνεργασία μαζί της;
Κάνει τέτοια commissions η Jinx, οπότε η συνεργασία ήταν απλή. Έστειλα, δέχτηκε, προχωρήσαμε. Όμως, όσο κι αν γι’ αυτήν είναι «άλλη μια μέρα στο γραφείο», θα σου πω πως για εμάς είναι τεράστια τιμή, καθώς ειδικότερα το “Witchcraft Destroys Minds and Reaps Souls” συγκαταλέγεται στους αγαπημένους μας δίσκους όλων των εποχών.
-Η παραγωγή του “All things black” είναι εξαίσια. Παίζει θετικό ρόλο σε αυτό η προσωπική σου πολυετής συνεργασία με τον Γιάννη Τσιακόπουλο; Γιατί επιλέχθηκε ο κύριος Lucey για το mastering;
Με τον Γιάννη έχουμε πολυετή συνεργασία όπως λες, και πολύ καλή επικοινωνία, καθώς -εκτός των άλλων- συνυπάρχουμε και στους Black Soul Horde. Νιώθω πολύ άνετα να συνεργάζομαι μαζί του και να τοποθετούμαι ευθύβολα για το καθετί που έχω στο κεφάλι μου κατά την διάρκεια της διαδικασίας. Βοηθάει πολύ αυτό! Επιπλέον, τον θεωρώ πολύ ικανό και γι’ αυτόν τον λόγο φρόντισα να έχει τα εφόδια που θέλει, τόσο σε υλικοτεχνική υποδομή, όσο και σε χρονική μας επένδυση, για να βγάλει τον ήχο που είχε στο μυαλό του. We spared no expenses! Ο Brian Lucey νομίζω δεν χρειάζεται συστάσεις, καθώς έχει επιμεληθεί του mastering σε κυκλοφορίες των Ghost, The Black Keys, Arctic Monkeys, Liam Gallagher, Green Day, Marilyn Manson, Depeche Mode. Όταν μου γύρισε το υλικό πίσω, ήταν άλλη φάση πραγματικά! Όταν μιλούν οι αυθεντίες, εμείς σωπαίνουμε.
-Το εξώφυλλο είναι υπέροχο και δένει ίσως όλο το occult θέμα λόγω μαύρης γάτας. Πως καταλήξατε σε κάτι τέτοιο; Ποιανού είναι η γάτα;
Είναι ο αγαπημένος γάτος μου, κολλητός μου, συγκάτοικος μου, τα πάντα μου, ο Fenriz! Τον υπεραγαπάω και τον ήθελα στο εξώφυλλο! Φυσικά όλη η witchy / satanic θεματολογία που ασπαζόμαστε βοήθησε στο να έχει νόημα όλο αυτό! Τον πήρα ένα μεσημέρι, τον πήγα στο φωτογραφικό στούντιο / σπίτι του φωτογράφου μας Πέτρου Πουλόπουλου και παλέψαμε πολύ για να πάρουμε κάποια καλά και χρηστικά shots, καθώς -όπως πιθανά γνωρίζεις- οι γάτες δένονται πολύ με το περιβάλλον και τους είναι εξαιρετικά δύσκολο να νιώσουν άνετα σε έναν άγνωστο χώρο. Το ενσταντανέ του εξωφύλλου είναι ένα momentum κατά το οποίο τον δωροδόκησα με μπισκοτάκια για να ησυχάσει. Έχει μόλις καταβροχθίσει ένα και γλείφεται! Nothing satanic there!
-Στο video του “Lurking in the shadows” βλέπουμε αναφορές σε κόμιξ και ταινίες τρόμου. Είναι πηγή έμπνευσης για τα τραγούδια σας; Ποια είναι η αγαπημένη ταινία σου στο είδος;
Το “Horror House” που χρησιμοποιήσαμε στο lyric video του “Rule With Fire” είναι μία από τις αγαπημένες μου! Επιπλέον το Hammer Horror είναι τρελή έμπνευση για εμάς! Ακόμη και η διεύθυνση φωτογραφίας στο music video του “Devil in Disguise” αντλεί επιρροή από αυτό.
-Οι στίχοι είναι φανταστικοί ή βγαλμένοι από τη ζωή, μασκαρεμένοι με διαόλια και μάγισσες;
Οι στίχοι είναι ό,τι πιο πηγαίο έχω δώσει νομίζω. Δεν πιέστηκα ούτε στο ελάχιστο. Η Κατερίνα επέλεγε την μελωδία της φωνής κι εγώ την τραγουδούσα πάνω από την μουσική μέχρι να νιώσω πως οι λέξεις μου μιλούσαν και ακολούθως τις περνούσα στο χαρτί. Ήθελα δυνατές λέξεις, δυνατά νοήματα, αφιερωματικά parts σε πράγματα που έχω δει ή έχω διαβάσει και με έχουν ενθουσιάσει. Πέταξα στη χύτρα occultism, μυθολογία του φανταστικού, θρησκευτικές αναφορές, κινηματογραφική διάθεση, τις επιρροές μου και βγήκε αυτό που διαβάζεις και ακούς. Είμαι αρκετά χαρούμενος με το αποτέλεσμα.
-Έχετε βαλθεί να παίζετε live κάθε δεύτερη εβδομάδα ε; Μετά το Up the hammer’s, έρχονται εμφανίσεις με Green Lung; Τόσο πολύ σου είχε λείψει η σκηνή; Τι άλλο έχει το μενού;
Παίζαμε κάποια live με τους Black Soul Horde τα τελευταία χρόνια, δεν θα έλεγα πως είμαι και ακραία πεινασμένος. Θέλαμε όμως βήμα για να προωθήσουμε τη μουσική μας με SNS. Ξέρεις καλά πως χωρίς live δεν γίνεται αυτό. Ο άλλος θέλει να σε δει, να σε ακούσει, να δει τι είσαι τελικά. Δεν αφορίζω σε καμία περίπτωση βέβαια τα projects που δεν έχουν συναυλιακή ενσάρκωση, ο καθένας έχει τον τρόπο του να εκφράζεται. Αλλά αυτό το υλικό νιώσαμε πως θέλουμε να το παίξουμε live. Δηλώσαμε διαθέσιμοι, οι προτάσεις ήρθαν, ήταν καλές οπότε τις δεχτήκαμε χωρίς δεύτερη σκέψη και να που τώρα έχουμε την ευκαιρία να κάνουμε αυτό που ονειρευτήκαμε. Είμαστε ευγνώμονες για αυτό.
-Πως σου φαίνεται πλέον να είναι άλλος στο μικρόφωνο; Σου έρχεται να ουρλιάξεις τους στίχους που και που από συνήθεια;
Γουστάρω πολύ βασικά. Είναι ένας διαφορετικός τρόπος έκφρασης για εμένα, να είμαι αφοσιωμένος στο όργανό μου, παρά το ότι οι μπασογραμμές του δίσκου είναι στη βάση τους απλοϊκές. Κάνω και κάποια δεύτερα φωνητικά στο live, οπότε είμαι καλά προς το παρόν! Χαχαχα!
-Για να μην το ξεχάσουμε, πριν την τελευταία ερώτηση, παρουσίασε μας τους υπόλοιπους SNS. Πού τα βρήκες αυτά τα φρούτα;
Η Κατερίνα είναι η σύμβιός μου τα τελευταία χρόνια, οπότε έτσι και βρέθηκε με μια σχετική ευκολία ο χρόνος που χρειαζόταν για να τελειώσουμε το δημιουργικό κομμάτι. Ο Μάριος Ιωάννου, πρώην συμπαίκτης μου στους Solarmonkeys έχει παίξει τα ντραμς στον δίσκο και μας ακολουθεί και ζωντανά. Στο album θα συναντήσεις επίσης στις lead κιθάρες τον Άκη Πάστρα (Dexter Ward, ex-On Thorns I Lay, live member των Nightfall εσχάτως) και στα πλήκτρα τον Γιάννη Θερμό (The Silent Wedding), ενώ στα live τους κιθαρίστες Σπύρο Γεωργαντά (The Vulcan Itch, ex-Blame Kandinsky) και Φώτη Καραογλάνη (επίσης συμπαίκτη μου στους Solarmonkeys), ενώ τα πλήκτρα έχει αναλάβει ο Τεό Φοινίδης (Marva Von Theo και all around session player). Δεν μας αξίζει τέτοια dream team!
-Λοιπόν, όπως πάντα, για κλείσιμο θέλω να χρησιμοποιήσεις στίχους σας για να “ψήσετε” όσους διαβάζουν μα έρθουν να σας δουν από κοντά. Σε ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου!
“Alone I ride, tonight I’ll make the devil cry!”
1848 
