Οι Sun Of Nothing είναι από τα πολύ αγαπημένα μου σχήματα και τους ακολουθώ από τα πρώτα τους βήματα.Έχοντας γράψει το πιο οπαδικό review που έχω κάνει (μπορείτε να διαβάσετε το review του Maze ΕΔΩ), δεν γινόταν να χάσω την ευκαιρία να κάνω μια κουβέντα με τους Sun Of Nothing, για να δω τι έχουν να πουν για το καινούργιο album αλλά και για την μπάντα γενικότερα, πριν τους δούμε στο live κυκλοφορίας του δίσκου στο AN Club, το Σάββατο 24 Φλεβάρη, μαζί με τους Okwaho και τους Rita Mosss. (ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ)
Καλησπέρα παιδιά, με λένε Βαγγέλη και θα θέλαμε να σας καλωσορίσουμε στις σελίδες του Rockway και να σας ευχαριστήσουμε για τον χρόνο σας.
Ηλίας: Καλησπέρα, ευχαριστούμε για τον χρόνο που μας αφιερώνετε!
Στις 16 Φλεβάρη κυκλοφόρησε ο νέος σας δίσκος με το τίτλο “Maze”. Είναι ένα concept album;
Γιάννης: Δε θα το χαρακτήριζα concept με τη στενή έννοια του όρου, δεν είναι αφηγηματικό δεν λέει κάποια ιστορία κάποιου ήρωα κτλ. Σε κάθε album όμως προσπαθούμε στίχοι, μουσική, artwork να έχουν μια κοινή θεματική.
Ηλίας: Υπό την έννοια του concept δεν θα το έλεγα. Νομίζω ότι απλά έδεσαν τα κομμάτια μαζί τους μέσα στον χρόνο και κολλήσαν σε μια σειρά. Κάτι το οποίο μάλλον δεν ήταν τόσο εμφανές στα προηγούμενα album μας. Αν βέβαια σε κάποιον βγάζει τον όρο concept είμαι OK με αυτό. Το όνομα του δίσκου βγήκε αυθόρμητα, από μια συζήτηση που είχαμε με τον Αντρέα πάνω από μπύρες ένα βράδυ. Μας έβγαζε το συναίσθημα του λαβύρινθου κάτι τέτοιο και αποφασίσαμε να το ονομάσουμε έτσι. Η θεματολογία λίγο-πολύ παραμένει ίδια. Ο άνθρωπος και τα πάθη του, οι επιτυχίες του, οι αποτυχίες του, τα συναισθήματα του, η ζωή του γενικότερα, μέσα σε ένα πολλές φορές επικίνδυνο σύστημα ,στο οποίο ζει, κινείται και αναπτύσσεται.
Πώς καταλήξατε να ονομάσετε τον δίσκο Maze; Έχει κάποια συνοχή με την θεματολογία και το ύφος των προηγούμενων album;
Γιάννης: Δεν γράφουμε για πολιτικά ή για δράκους και ιππότες ή για διάολους και τριβόλους, η θεματολογία μας αναφέρεται σε συναισθήματα και καταστάσεις της ψυχής οπότε υπάρχει συνοχή γιατί πάνω κάτω το θέμα είναι το ίδιο και κάθε album θα μπορούσε να το δει κάποιος σαν μια καταγραφή το που βρισκόμαστε συναισθηματικά σαν ένα είδος ημερολογίου. Tώρα το πως διαλέγουμε τίτλους για το κάθε album έχει να κάνει με το τι συμπεράσματα και σύνοψη βγαίνει από τους στίχους και το τι συναισθήματα βγάζει η μουσική. Αυτή τη φορά θέλαμε κάτι μικρό σε αντίθεση με τίτλους προτάσεις που είχαμε μέχρι τώρα.
Στο promo του δίσκου γράφετε: “Ο όρος “Λαβύρινθος” χρησιμοποιείται πολλές φορές για να δηλώσει ένα οικοδόμημα με πολύπλοκους διαδρόμους που καθιστούν δύσκολη ή αδύνατη την έξοδο από αυτό, καθώς και κάθε παρόμοια διάταξη δρόμων ή στοών.” Ποιο είναι αυτό το οικοδόμημα, οι δρόμοι και οι στοές που προσπαθούν να περιγράψουν οι Sun of Nothing;
Γιάννης: Είναι ο εσωτερικός μονόλογος που κάνει κάποιος με τον εαυτό του όταν διάφορες αποφάσεις φαίνονται όλες λάθος.
Ηλίας: Όπως αναφέρω και προηγουμένως, ο λαβύρινθος αυτός, είναι η ζωή, εξωτερική, εσωτερική και ότι συνεπάγεται αυτό.
Ποιος έφτιαξε το εξώφυλλο;
Ηλίας: Το εξώφυλλο το έφτιαξα εγώ. Πρόκειται για μια ανασύνθεση ενός λαβυρίνθου μαζί με τον ήλιο, που χρησιμοποιεί η μπάντα σαν εικόνα αναγνώρισης. Να αναφέρω επίσης ότι είναι χερατο δημιούργημα, χωρίς την χρήση PC.
Είχατε διαφορετική προσέγγιση στην δημιουργία και στην ηχογράφηση του δίσκου ή πλέον έχετε βρει έναν τρόπο που σας ταιριάζει και αυτόν ακολουθείτε; Παρουσιαστήκαν δυσκολίες κατά την δημιουργία του;
Ηλίας: Θεωρητικά γράφουμε πάντα όταν έχουμε έτοιμο το υλικό. Δεν κάνουμε κάτι διαφορετικό, από ό,τι κάνουν όλες οι μπάντες νομίζω. Δυσκολίες πάντα εμφανίζονται όταν γράφεις ένα album. Μπορεί να γίνει αλαλούμ πολύ ευκολά μέσα στο studio…χαχαχα. Αλλά OK τα ξεπερνάς αυτά και κοιτάς να κάνεις ό,τι καλύτερο μπορείς.
Γιάννης: Συνήθως ξεκινάμε με διάφορα riffs που προσπαθούμε να βρούμε τι ταιριάζει με τι. Οπότε μπορεί riff που σε κάποιες πρόβες να ήταν στο τραγούδι “α” να έχουν καταλήξει τελικά σε άλλο κομμάτι. Hχογραφούμε κάθε πρόβα, τις ακούμε, βρίσκουμε τι μας αρέσει και τι όχι και προχωράμε έτσι. Οι ηχογραφήσεις είναι πάνω κάτω standard διαδικασία , τώρα αν παρουσιάστηκαν δυσκολίες, ας πούμε πως ό,τι μπορούσε να πάει στραβά πήγε.
Ο ήχος του album έχει μια ισορροπία μεταξύ heavy riffs, ατμοσφαιρικών περασμάτων, απεγνωσμένων φωνητικών και θορύβου. Αυτή η ισορροπία είναι αποτέλεσμα jamming ή είναι κάτι που το χτίζετε κομμάτι-κομμάτι;
Ηλίας: Συνήθως τζαμαρουμε riff και όταν νιώθουμε ότι είναι έτοιμα, αρχίζουμε να χτίζουμε τους σκελετούς των κομματιών. Αυτό εκεί, αυτό εδώ, αυτό όχι τόσο, μήπως να αλλάξουμε τελικά εκεί κάτι και πάει λέγοντας. Αυτή η διαδικασία παίρνει χρόνο και δεν είναι και εύκολη.
Γιάννης: Είναι και τα δυο.
Τι επηρέασε τον ήχο του Maze; Υπάρχει κάποιο γεγονός ή κάποιος καλλιτέχνης που θα λέγαμε ότι στιγμάτισε τον ήχο του Maze;
Ηλίας: Κάθε album των s.o.n επηρεάζεται πάντα από τις ζωές μας. Αν θέλουμε να μιλήσουμε για επιρροές σίγουρα μπάντες από εταιρίες όπως Βurning Heart, Hydrahead, Neurot, Misanthropy records έχουν παίξει ρόλο.
Γιάννης: Η ζωή η ίδια επηρεάζει το πως ακούγεται η μουσική μας.
Πως αντιμετωπίζετε τις προκλήσεις αλλά και τα άγχη που έχει μια underground μπάντα; Πόσο εύκολο είναι να συνδυάσετε την καθημερινότητά σας με τις απαιτήσεις σε χρόνο αλλά και σε χρήμα που έχει η δημιουργία ενός δίσκου;
Γιάννης: Δεν επιδιώξαμε να είμαστε κάτι άλλο από μια underground μπάντα, οπότε είμαστε μια χαρά με οποίες προκλήσεις μπορεί να υπάρχουν. Αν ήθελα να βγάλω χρήματα από αυτό θα έπαιζα στα μπουζούκια.
Ηλίας: Όλα αυτά θέλουν χρόνο, χρήμα, μα πάνω από όλα αγάπη για αυτό που κάνεις. Πρέπει να κανονίσεις τις πρόβες, τα live, θέλει τρέξιμο. Οπότε όσο υπάρχει ελεύθερος χρόνος κοιτάς να τα βολέψεις. Εύκολο δεν είναι σίγουρα, αλλά αν θέλεις να το κάνεις ,θα το κάνεις.
Αν το Maze ήταν συναίσθημα ποιο θα ήταν; Αν ήταν βιβλίο ποιο θα ήταν; Αν ήταν ταινία ποια θα ήταν;
Ηλίας: Νομίζω σαν συναίσθημα, θα ήταν αυτό που όταν αισθάνεσαι, ότι όλα είναι άνιωθα η βαρετά, κάτι γίνεται και ξαναπαίρνει χρώμα η ζωή σου. Αν ήταν βιβλίο θα ήταν ένα με κάποιον που περνάει κακουχίες και στο τέλος πάλι κάτι γίνεται και ξαναζεί. Οπότε και σαν ταινία κάτι τέτοιο.
Γιάννης: Αν μπορούσα να το παρομοιάσω με κάτι, θα έλεγα λόγω θεματολογίας ότι βγάζει κάτι καφκικο και ότι ο Κάφκα μου τη σπάει δεν έχω καταφέρει να τελειώσω βιβλίο του αν και υποψιάζομαι ότι μάλλον αυτός ήταν ο σκοπός του.
Έχετε ξεπεράσει τις δύο δεκαετίες παρουσίας μπορείτε να μας πείτε κάτι το οποίο σας έχει συμβεί σαν μπάντα και δεν θα το ξεχάσετε ποτέ;
Γιάννης: Αυτά που μένουν συνήθως είναι σκηνικά που ρίξαμε άφθονο γέλιο.
Ηλίας: Αχαχαχαχαχα…είναι πολλά σίγουρα. Προσωπικά θα θυμάμαι για πάντα το live με Electric Wizard, αλλά τον λόγο δεν μπορώ να τον γράψω εδώ.
Tην προηγούμενη χρονιά το ελληνικό underground είχε την τιμητική του με σπουδαίες κυκλοφορίες. Εσείς έχετε ξεχωρίσει κάποια;
Ηλίας: Έχουν βγει και βγαίνουν καλές δουλειές. Δεν θα αρχίσω να λέω τα τετριμμένα, ούτε ονόματα. Ο σκοπός δεν είναι αυτός. Ο σκοπός είναι κατά πόσο μπορούμε όλοι να βγάζουμε την μουσική μας προς τα έξω. Επίσης, ένα ερώτημα που γενικά έχω: Oι Έλληνες promoters γιατί δεν προσπαθούν να βγάζουν ελληνικές μπάντες έξω;
Γιάννης: Δε νομίζω ότι είναι σωστό από τη μεριά μου να ξεχωρίσω κάτι.
Με ποιους στίχους από το Maze θα θέλατε να κλείσετε την συνέντευξη; Σας ευχαριστούμε και πάλι θα τα πούμε 24 Φλεβάρη στο ΑΝ Club.
Ηλίας: Life demands continuum, Life demands Poison. Aπο το “After the fall”.
Ευχαριστούμε και εμείς για τον χρόνο και την φιλοξενία σας.
1106 
