Ο λόγος για να δεις ένα tribute band, συνήθως είναι ότι αγαπάς σε υπέρμετρο βαθμό το original συγκρότημα.
Η αλήθεια είναι ότι στην Ελλάδα, οι Iron Maiden έχουν ίσως τους ένα από τα πιο φανατικά κοινά τους, με κόσμο που θα τους βλέπει κάθε φορά που έρχονται και ξανάρχονται στην χώρα μας. Οπότε είναι και λογική η δημιουργία tribute συγκροτημάτων, αλλά πάμε στο ζουμί.
Από τα πρώτα πράγματα που μου έκαναν εντύπωση ήταν προσέλευση του κόσμου στο Temple, τη μια στιγμή μιλούσα με έναν φίλο και κοιτούσα αλλού και την άλλη γυρνάω στην είσοδο και βλέπω ένα τσούρμο πάνω από 100 άτομα να περιμένουν να μπουν, πριν καν ανοίξουν οι πόρτες. Εντέλει το live έγινε sold out και αυτό δεν οφείλεται μόνο στο τρομερό promotion που κάνανε, αλλά κυρίως στις τρομερές δυνατότητες του συγκροτήματος.
Οι Iron Beast ξεκίνησαν με ένα βιντεάκι (παίζαν γενικά φουλ σκηνικά, αλλά θα μιλήσουμε αργότερα για αυτά), ναι καλά διαβάσατε, ένα βιντεακί που απλά σε μετέφερε κάπου μεταξύ Somewhere In Time και Senjutsu, για να παιχτούν οι πρώτες νότες του “Caught Somewhere In Time” και να καταλάβεις ότι ήρθες να πάρεις μια πραγματική Maiden εμπειρία. Ας μιλήσουμε αντικειμενικά, τα παιδιά δεν χάσαν νότα και δεν είναι εύκολο αυτό όταν κάνεις τρεις ώρες live, ο τραγουδιστής τους ο Τ. Λάζαρης έχει φωνάρα που ξέρει να την επιδεικνύει σε κάθε τραγούδι. Και παρά τις τόσες ώρες που ήταν πάνω στο σανίδι, φάνηκαν ακούραστοι παίζοντας μερικά από τα πιο απαιτητικά τραγούδια των Maiden. Το setlist τους περιλάμβανε όλες τις μεγάλες επιτυχίες “Rime of the Ancient Mariner”, “Halloweed be thy Name”, “Revelations”, “Trooper”, “Wrathchild”, “The Number of the Beast” κ.α.
Τώρα ας μιλήσουμε για το αγαπημένο μου κομμάτι του show, γιατί δεν ήταν live αλλά show με όλη την έννοια της λέξης. Οι Iron Beast όχι μόνο είχαν καταπληκτικά σκηνικά με τον Λάζαρη να εμφανίζεται π.χ. ως στρατιώτης στο “The Trooper”, αλλά αντέγραψαν όλο το show των Maiden, μέχρι και έναν Eddie να τους κυνηγάει στην σκηνή είχαν! Δεν ήταν όμως από αυτές τις φορές που ήταν μια φτηνή αντιγραφή, αλλά ίσα ίσα έδινε ζωντάνια και παλμό στην βραδιά. Το να αντιγράφεις κάτι είναι εύκολο, το να το κάνεις πετυχημένα και καλά, να φαίνεται ως κάτι δικό σου, είναι το στοίχημα. Και το στοίχημα οι Iron Beast το κέρδισαν πλήρως.
Η αγαπημένη μου δε στιγμή, ήταν όταν ακούστηκαν οι εμβληματικές τουρμπίνες πολεμικών αεροσκαφών, ακολούθησε ο γνωστός λόγος του Τσώρτσιλ που σήμαινε την είσοδο της Βρετανίας στο Β’ Παγκόσμιο και όταν μπήκε το τραγούδι, ένα καταπληκτικό animated videoclip με δύο μαχητικά της εποχής να πολεμούν για την ζωή τους και όλο το κοινό από κάτω να τραγουδάει “Run, Live to Fly, Fly to Live…”. Κυρίως όπως είπα και πριν τίποτα από όλα αυτά δεν θα σε έπειθε, άμα οι Iron Beast δεν ήταν τόσο καλοί σε αυτό που κάναν, πρώτα από όλα μουσικά και μετά με όλο το υπόλοιπο show. Με ένα ακόμη Highlight στο closing song, το “Wasted Years”, ο κόσμος να γίνεται ένα με το συγκρότημα. Live από οπαδούς για οπαδούς, θα έλεγα, μια αγνή οπαδοσύνη που κατά την ταπεινή μου άποψη, λείπει στις νεότερες γενιές (ναι, πείτε με boomer).
Τα lives τους προτείνονται για όλους τους οπαδούς του metal, ειλικρινά αυτό που κάνουν όχι μόνο είναι απαιτητικό, αλλά θέλει και αφοσίωση, που κατά την ταπεινή μου άποψη πρέπει να το ζήσεις. Τώρα άμα είσαι Maiden-ακιας, νομίζω είναι must και άμα έχασες αυτό του Σαββάτου, σίγουρα πρέπει να δεις το επόμενο!
Setlist:
“Caught Somewhere in Time”
“Stranger In A Strange Land”
“Sea Of Madness”
“Revelations”
“Wrathchild”
“Seventh Son Of A Seventh Son”
“The Trooper”
“That Girl”
“Rime of the Ancient Mariner”
“The Evil That Men Do”
“Judas Be My Guide”
“Alexander The Great”
“Transylvania”
“Losfer Words”
“Aces High”
“2 Minutes To Midnight”
“Flight Of Icarus”
“Wasting Love”
“Back In The Village”
“Powerslave”
“Dance Of Death”
“Man On The Edge”
“Sign Of The Cross”
“The Number Of The Beast”
“Fear Of The Dark”
“Iron Maiden”
“Hallowed Be Thy Name”
“Wasted Years”
Φωτογραφίες: Ηλίας Μιχαϊλάκης
892 
