Πόσο δύσκολο είναι να ξεκολλήσεις από το drum set σου και τα κρουστά και να μεταπηδήσεις στα έγχορδα και δη στη κιθάρα; Και όλο αυτό για να καλύψεις το δημιουργικό σου όραμα ώστε να συνθέσεις μουσική εξ ολοκλήρου από τον εαυτό σου;
Αν είσαι ο Andrew Clinco και παίζεις στους Marriages μαζί με τη φίλη σου Emma Ruth Rundle, τότε θέλεις απλά μία παρότρυνση μέχρι να ανάψει η σπίθα, καθώς στη συνέχεια δημιουργείται μία αλυσιδωτή αντίδραση και όλα βρίσκουν το δρόμο τους.
Κάτι αντίστοιχο είχε να επιδείξει και ο ανυπέρβλητος Τζίμης Πανούσης προ ετών, όπου στα πλαίσια του τότε ανασχηματισμού της κυβερνήσεως είχε στείλει εν μέσω της παράστασης τον Ηλία από τα τύμπανα στη θέση του Ορέστη στα πλήκτρα και το ανάποδο. Βέβαια πάντα στα πλαίσια της καυστικής σάτιρας, διότι στην περίπτωση του Clinco ήταν μία καθ’ όλα ειλικρινής και ακριβής επιλογή με νόημα, για να τελεσφορήσει το καλλιτεχνικό του όραμα.
Για να ξεδιαλύνουμε την ιστορία των Drab Majesty, οι οποίοι θα μας επισκεφτούν για ακόμη μία φορά στις 16 του Φλεβάρη, θα πρέπει αρχικά να ξετυλίξουμε το μίτο των Deb Demure και Mona D, των ανδρόγυνων περσόνων που ενσαρκώνει και υποδύεται το artistic duo των Andrew Clinco και Alex Nicolaou για να εκφραστούν καλλιτεχνικά, χρησιμοποιώντας κοστούμια, μακιγιάζ ώστε να δημιουργήσουν μία επιβλητική σκηνική παρουσία και επιπλέον να φτιάξουν τις ιδανικές συνθήκες για να ντύσουν αισθητικά τα 80s ηχοτοπία που προσπαθούν να εξερευνήσουν.
Οι Drab Majesty δεν ταιριάζουν σε κανένα προδιαγεγραμμένο μουσικό είδος. Το δίδυμο των Deb Demure και Mona D με έδρα την πόλη των Αγγέλων έχουν χαρακτηριστεί darkwave, post-punk, dream pop, gothic και cold wave. Η αλήθεια είναι ότι ενσωματώνουν πτυχές των προαναφερθέντων ειδών, αλλά δεν ανήκουν σε κανένα από αυτά σε αποκλειστικότητα
Η ονειρική, υπνωτική, και κουκλίστικη συγχώνευση της finger picked κιθάρας, των old school πλήκτρων, των sampled τυμπάνων και των φωνητικών με έφεση στην αντήχηση δημιουργούν το τέλειο σκηνικό για τη μουσική των Drab Majesty. Όπως ισχυρίζεται και η(ο-το) Deb Demure, όσον αφορά την ανδρόγυνη και non human trace αισθητική, με τα επιβλητικά φωνητικά και την φουτουριστική και occult θεματολογία, εξυπηρετούν το “Tragic Wave” μουσικό είδος.
Andrew Clinco
Η όλη ιδέα της σύλληψης του project Drab Majesty, “γεννήθηκε” κατά την διάρκεια της περιοδείας των Marriages το 2011, της μπάντας στην οποία έπαιζε τύμπανα ο Andrew μαζί με την Emma Ruth Rundle και τον Greg Burns μέχρι το 2015 και με τους οποίους κυκλοφόρησαν το δίσκο “Salome” μέσω της Sargent House. Ο ίδιος ένιωσε την ανάγκη να συνθέσει μουσική μόνος του σε ρόλο πολυοργανίστα, ξεκινώντας να ηχογραφεί διάφορα κομμάτια στο υπνοδωμάτιο του όπου κάτι παράξενο ένιωσε να συμβαίνει και να τον απασχολεί. Ακούγοντας ξανά και ξανά τις ηχογραφήσεις του, αισθανόταν ότι κάτι άλλο εκτός του εαυτού του “κρύβεται” από πίσω. Αυτή η ιδιαίτερη μεταφυσική εμπειρία ήταν πηγή έμπνευσης για την ανάδειξη της Deb Demure περσόνας. Έκτοτε αντλεί έμπνευση από τα μουσικά του είδωλα, όπως τον Mark Kozelek (Red House Painter, Sun Kill Moon), Vini Reilly (The Durutti Column) και Maurice Deebank (Felt) προσπαθώντας να υλοποιήσει το καλλιτεχνικό του στόχο και να ολοκληρωθεί μέσα από αυτό .
Alex Nikolaou
Για τον λόγο αυτό επεκτείνει το project των Drab Majesty με την προσθήκη του Alex στα πλήκτρα ενσαρκώνοντας τον χαρακτήρα Mona D. Ο Alex αρχικά είχε ως σκοπό να συνεισφέρει με την παρουσία του στην θεατρικότητα του όλου εγχειρήματος στα πλαίσια της τότε περιοδείας στην Ευρώπη και την Ν.Αμερική, όμως γρήγορα έγινε αντιληπτή η εκτελεστική του αρτιότητα στο πληκτροφόρο κομμάτι, εξίσου μαζί με το κομμάτι των φωνητικών. Με τη συνοδεία συνθεσάιζερ καθοδηγεί το κοινό σε μια παράσταση που είναι πραγματικά πέρα από το χρόνο και τον χώρο, λειτουργώντας περισσότερο ως σκηνικό για “αλλαγμένες” καταστάσεις και νέες εμπειρίες παρά ως απλή παρουσίαση τραγουδιών από τους δίσκους. Γόνος του γνωστού (ειδικά μέσα από τη σειρά Subspecies) horror σκηνοθέτη και σεναριογράφου Ted Nicolaou, έχει υπάρξει ραδιοφωνικός παραγωγός μέσω της εκπομπής Zoo Croo στον Rock σταθμό KXLU του L.A, ενώ διατηρεί μαζί με τον Tyler Parkford τους Mister Goodnite οι οποίοι αυτοχαρακτηρίζονται ως “an under-lit exploration into the very depths of pop as we know it”. Μαγεμένοι από τους Beatles και συγγενεύοντας ηχητικά με τους Sparks πειραματίζονται με αιθέριες pop-indie μελωδίες με ανεπαίσθητες ψυχεδελικές απολήξεις, με ολίγον τι από το Funk και Soul φίλτρο των Menahan Street Band.
Αμφότεροι μέσα από ολοκληρωμένους δίσκους όπως τα “The Demonstration”, “Modern Mirror” και το ντεμπούτο “Careless”, σε συνδυασμό με ένα σωρό από διόλου ευκαταφρόνητα ποσοτικά και ποιοτικά single και EP’s συνθέτουν μία σταθερά συναρπαστική μουσική. Η οποία χτυπά βαθιά στην καρδιά του ακροατή παραπέμποντας σε περασμένες εποχές, σε εποχές που ίσως δεν υπήρξαν ποτέ και σε φλέγοντα θέματα που σχετίζονται παγκοσμίως.
Τα τραγούδια τους διακρίνονται για την ευπάθεια τους και διατρέχονται από την απύθμενη ηχητικά παλέτα τους.
Σε κάθε ακρόαση νιώθεις πράγματα που έχεις ακούσει στο παρελθόν αλλά εν τέλει δεν τα έχεις ακούσει, ενώ την ίδια στιγμή ακούς πράγματα που έχεις νιώσει στο παρελθόν, αλλά δεν τα έχεις νιώσει.
Στις 16/2 στο Arch Club, πλαισιωμένοι σε ένα ιδανικό billing με τους Ductape και τους δικούς μας Sugar for the Pill, το duo των Drab Majesty ξεδιπλώνει το ηχητικό του μυστηριακό βασίλειο για μία καθηλωτική εμπειρία υπερβαίνοντας τα όρια του παραδοσιακού ήχου.
Από τις παρυφές λοιπόν του ψυχεδελικού (kraut)rock, στο “θολό” νέο κύμα του Καλιφορνέζικου ήχου, των Drab Majesty…
1248 
