Είδος: Post Black Metal
Δισκογραφική: Nuclear Blast Records
Ημ. Κυκλοφορίας: 6 Οκτωβρίου 2023
“Άλλο και τούτο πάλι”. Ένας Θεός ξέρει πόσες φορές έχω πει αυτήν την κουβέντα στον εαυτό μου τα τελευταία 10 χρόνια τουλάχιστον. Για δουλειές που για ανεξήγητους λόγους υποδέχομαι με “μισό μάτι” και κατά τη διάρκεια των ακροάσεων με αφήνουν με το στόμα ορθάνοιχτο να κόβουν βόλτα μύγες. Υπεύθυνοι αυτή τη φορά μια χούφτα αγγλάκια από το Bristol και με όνομα που μου φάνηκε αρχικά σαν brand μουστάρδας, οι Svalbard. Και αποδείχτηκαν πολύ “καυτοί” με το καταπληκτικό νέο τους album “The Weight Of The Mask” το οποίο με γοήτευσε σε υψηλό βαθμό.
Οι Svalbard κινούνται στον υβριδικό χώρο του μελωδικού post black metal με πάρα πολλές συγγένειες με τους Δανούς θεούληδες Møl (οι οποίοι και αυτοί ανήκουν στη Nuclear Blast). Μια μπάντα με σπουδαίες ιδέες και με την απαραίτητη τεχνική ικανότητα να τις πραγματώνουν με εντυπωσιακά αποτελέσματα. Φοβερό post riffing από τους Serena Cherry και Liam Phelan οι οποίοι έχουν αναλάβει και τα φωνητικά (αιθέρια στα καθαρά η πρώτη και άκρως πειστικός ερμηνευτής στα harsh ο δεύτερος), εξοντωτικοί black blast ρυθμοί – με πολλές εμβόλιμες απολαυστικές shoegaze γέφυρες – από τους Matt Francis (μπάσο) και Mark Lilley (drums). Όπου υπάρχει χρήση synth / keyboards, αυτά ηχούν φαντασμαγορικά (και μου έφεραν στο νου τους σπουδαίους Ρώσσους Break My Fucking Sky).
Κάθε κομμάτι έχει μια μοναδική επιμεικτική αυτοτέλεια και παρά την πολυσχιδή συμπλοκή επιρροών, το άκουσμα είναι εντελώς οικείο και εύληπτο. Δεν ξεχώρισα κάποιο έναντι κάποιου άλλου μιας και όλα έχουν πολλά να δώσουν με διαφορετικές συναισθηματικές στάθμες. Πολύ καλό το “Faking It” που δίνει με τη μια την post black κατεύθυνση, το headbanging “Eternal Spirits” (μου έβγαλε κάτι από Unearth), το φοβερό “Defiance” που θα μπορούσες να πεις ότι είναι αναγωγή των If These Trees Could Talk σε βάρβαρα ηχοτόπια, το doomy νοσταλγικής φύσεως “November” που μεταδίδει Insomnium δονήσεις, το “Lights Out” και “Pillar In The Sand” με τα υπέροχα φωνητικά της Serena, τo σπουδαίο “How To Swim Down” που άνετα θα χώραγε στην “Weather Systems” εποχή των Anathema, το σαρωτικό “Be My Tomb” και το speedy θαυμάσιο φινάλε αυτής της δισκάρας “To Wilt Beneath The Weight”.
Το “The Weight Of The Mask” είναι ένα σύνολο πανέμορφων μελωδικών κομματιών καθαρά “φθινοπωρινών” (θα μπορούσε να πει ο γράφων πως είναι το soundtrack της ψυχής του αυτόν τον καιρό) με πολύ καλό ήχο, μια συνολικά υπέροχη παραγωγή. Και θα μπορούσα να πω πως είναι το “κλου” μιας χρονιάς σχετικά ουδέτερη ποιοτικώς (και τουλάχιστον μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι αράδες και σε αναμονή για τη Χριστουγεννιάτικη περίοδο, μια εποχή που επιλέγουν για εμπορικούς λόγους οι πιο πολλές μπάντες για να παρουσιάσουν τις δουλειές τους). Οι Svalbard εντυπωσιάζουν και τους αξίζει κάθε εύφημος μνεία για τη δημιουργία τους. Πολύ ψηλά στην top λίστα για φέτος χωρίς συζήτηση.
Facebook: https://www.facebook.com/svalbarduk
671 
