Είδος: Black metal
Εταιρεία: Peaceville Records
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 26 Μαΐου 2023
Το “De Mysteriis dom Sathanas” είναι ένα εμβληματικό album για το black metal. Για πολύ κόσμο, είναι το απόλυτο μαυρομεταλλικό έπος. Παράλληλα, είναι ο δίσκος-μνημείο για τους (the true) Mayhem και χάρη σε αυτόν (καλά, και λόγω μερικών άλλων εξω-μουσικών γεγονότων) ο Euronymous αναδείχθηκε σε larger than life περσόνα.
Από τη δολοφονία του κι έπειτα, όμως, ο λόγος που το συγκρότημα ξανάγινε relevant, που ανανεώθηκε και που άντεξε να στέκεται άξια πλάι στις black μπάντες που ήδη από το β’ μισό των 90s άνοιγαν νέους δρόμους για το genre είναι η κυκλοφορία του “Grand Declaration of War”. Και ποιος πρέπει να λογίζεται υπεύθυνος για αυτό; Μα και βέβαια ο Rune “Blasphemer” Eriksen. Οπότε, όταν αυτός ο κύριος βγάζει νέα μουσική, αυτό δεν μπορεί παρά να αποτελεί γεγονός για την black metal κοινότητα (Σίγουρα θα με βρίζει ο Κωνσταντινίδης που δεν έχουν αναφερθεί έως τώρα οι Aura Noir, αλλά να με συγχωράς, Δημήτρη μου, είπα να περιοριστώ σε πιο «γενικές» αλήθειες).
Έχοντας πλέον αφήσει πίσω του τους Mayhem, ο Blasphemer βάζει μπροστά το project Ruïm. Για το ντεμπούτο τους, εκτός από τις κιθάρες, έχει αναλάβει επίσης το μπάσο και τα φωνητικά, ενώ στα drums δέχτηκε τη βοήθεια του César “CSR” Vevre (Arkhon Infaustus, Aggressor, Thagirion, Death Decline).
Ένας παράγοντας που προκάλεσε ένα σχετικό hype πριν καν ακούσουμε έστω μία νότα από το “Black Royal Spiritism” είναι η δήλωση του Blasphemer πως αφετηρία για τους Ruïm στάθηκε η τυχαία «εκσκαφή» παλιού, ακυκλοφόρητου υλικού που είχε γράψει για τους Mayhem την περίοδο των “Wolf’s Lair Abyss” και “Grand Declaration of War”. Θα μπορούσε να είναι και πολύ basic marketing τερτίπι αυτό, αλλά πώς γίνεται να το αγνοήσουμε;
Πάντως, ακούγοντας το album, πείθεσαι για το αληθές της δήλωσης. Αλλά και έτσι να μην είναι, σημασία έχει το περιεχόμενο να είναι καλό. Και πραγματικά είναι. Το χαρακτηριστικό riffing του Blasphemer δίνει ένα βροντερό «παρών» και όντως σε μεταφέρει στα χρόνια 1997-2000: τάχιστο ξύσιμο, κιθαριστική φρενίτιδα, λαβυρινθώδης κυκλικότητα, υφέρπον black-thrash στοιχείο, τοξικά αρπίσματα και η αναγνωρίσιμη κακοφωνία, τόσο στα φινιρίσματα όσο και στο guitar layering.
Τα black φωνητικά του Blasphemer είναι τιμιότατα και πολύ ταιριαστά στο μουσικό ύφος. Το phrasing μαζί με κάτι chanting εναλλαγές πιστοποιούν ότι πέρασε πολλά φεγγάρια στο πλευρό του Maniac. Ο CSR σκίζεται παίζοντας black drumming θανάτου, τεχνικό όσο πρέπει και με ιδιαιτέρως εύστροφο χτίσιμο.
Ο Blasphemer, που ζει στην Πορτογαλία εδώ και καμιά 20αριά χρόνια, έχει συμπεριλάβει στίχους και στα πορτογαλικά («πειραγμένη» λέξη της ίδιας γλώσσας είναι και το όνομα της μπάντας) εκτός από τα αγγλικά, ενώ την εμφάνισή τους κάνουν και τα νορβηγικά σε ένα track. Όμως, ένας ακόμη λόγος για την επιλογή αυτήν, όπως προκύπτει και από τον πλήρη τίτλο (“Black Royal Spiritism – I. O Sino da Igreja”), είναι η ενασχόληση του Blasphemer με τη βραζιλιανικές παραδόσεις μαγείας και, κυρίως, με την αφρο-βραζιλιανική θρησκεία της Umbanda. Στην προέκταση αυτής της επίδρασης μάλλον κολλάνε και τα εμβόλιμα, πιο ατμοσφαιρικά, ίσως τελετουργικά περάσματα που διακόπτουν την black λαίλαπα του album.
Επιπλέον, τα οκτώ μέρη του διάρκειας 47 λεπτών ντεμπούτου των Ruïm επιφυλάσσουν και μία έκπληξη για όσες κι όσους ακολουθούν από παλιά το έργο του Blasphemer. Στο “Black Royal Spiritism” συμπεριλαμβάνεται μια επανεκτέλεση του “ Fall of Seraphs” (“Wolf’s Lair Abyss” EP, 1997), για την οποία επιστρατεύτηκαν τα ουρλιαχτά του Proscriptor McGovern (Absu, Melechesh, Apsû).
Το “Black Royal Spiritism” είναι must για το black ακροατήριο και δυνατή στιγμή για τη μαύρη εσοδεία του 2023. Δεν φέρνει τα πάνω κάτω στο είδος, αλλά μόνο και μόνο που σπάζει τη σιωπή του Blasphemer και ξανακούγεται το πολύ δικό του κιθαριστικό στιλ αρκεί για να προσδώσει στην πρώτη κυκλοφορία των Ruïm έναν αέρα ξεχωριστού, καθώς κανένας άλλος δεν παίζει (ακριβώς) σαν αυτόν. Η πολύ ομαλή και ξεκούραστη ροή σε συνδυασμό με την ισορροπία black ξεσαλώματος και extreme εγκεφαλικότητας κάνουν την ακρόαση του album μια αμιγώς απολαυστική εμπειρία.
Bandcamp: https://peaceville.bandcamp.com/album/black-royal-spiritism-i-o-sino-da-igreja
Facebook: https://www.facebook.com/BlackRoyalSpiritism/
544 
