Είδος: Sludge/Doom/Black Metal
Δισκογραφική: Season of Mist
Ημ. Κυκλοφορίας: 9 Ιουνίου 2023
“Μπορεί ο Johnny να πήρε το όπλο του”, όμως εδώ ο Justin (Greaves) πήρε ανά χείρας τις μπακέτες του καθήμενος αναπαυτικά στο σκαμπό του πίσω από το kit του (μαζί με τις κιθαριστικές ικανότητες του) και μας γύρισε πίσω αρκετά χρόνια, μεσούσης της δεκαετίας του 90′ κάπου στο Nottingham όπου προσπαθούσε να προσδιορίσει τον ήχο των Iron Monkey, κάπου ανάμεσα στους Black Sabbath, Grief και Eyehategod ταυτόχρονα.
Με το εναρκτήριο sample του “Die Already” είχα την εντύπωση ότι θα ακούσω Σουηδικό Action Rock για κάποιο περίεργο λόγο, όμως πλανήθηκα πλάνην οικτρά και τιμωρήθηκα παραδειγματικά για την ασέβεια μου με παλιομοδίτικο Doom και συνάμα Sludgened Black Metal. Ο Greaves παρατάσσει τις μουσικές του αρετές από το παρελθόν και τις ενώνει με αυτές του παρόντος συνοδευόμενος από την Belinda Kordic στα φωνητικά και τον Matt Crawford στο μπάσο, αμφότεροι μέλη των Crippled Black Phoenix, και δημιουργούν μουσική που “πονάει”, αλλά μας αρέσει.
Ο πόνος είναι προσωρινός, όμως η αξία της μουσικής και του δίσκου παντοτινή.
Όπως αντιλαμβανόμαστε η νέα καλλιτεχνική απόπειρα του Greaves έχει ρίζες στο γενεαλογικό δέντρο των CBP δεδομένου ότι μοιράζεται κάποια κοινά μέλη αλλά και λόγω της κατ’ ηχον ομοίωσις σε αρκετά σημεία. Βέβαια εδώ δεν έχουμε κάποια πιστή αντιγραφή ή κάποια αρπαχτή, αλλά ένα καλοδεχούμενο μουσικό ξεκ@ύλωμα και μία μορφή αποσυμπίεσης από τις επιταγές των CBP με οπαδικά κριτήρια αγνού φιλάθλου.
Το ευχάριστο είναι πως δεν θα μείνει η προσπάθεια της τριπλέτας στα στενά όρια της στουντιακής μορφής, αλλά θα υπάρξει και ζωντανή απόδοση επί σκηνής σε βάθος χρόνου, κάτι που αναμένουμε με μεγάλη ανυπομονησία.
Από τις απαρχές της δημιουργίας των CBP κάθε ακρόαση τους μου δημιουργούσε την εντύπωση ότι κάπως έτσι θα έπρεπε να εξελίξουν τον ήχο τους οι Anathema, διατηρώντας το προοδευτικό στοιχείο περιπλέκοντας το με την ψυχεδέλεια που επιζητούσαν, και διατηρώντας στο ακέραιο το μεταλλικό χαρακτήρα τους καλυπτόμενο από ένα μελαγχολικό ηχητικό πέπλο. Ακούγοντας το δίσκο των Johnny The Boy, αισθάνεσαι το παλμό των αδερφών Cavanagh από το Liverpool να χτυπά με τέτοια ένταση, αν και εφόσον δεν είχαν πειραματιστεί με τον ήχο τους προς αναζήτηση νέων ηχοτοπίων και δεν έκαναν έκπτωση στην ακρότητα και την βαρύτητα της μουσικής τους μένοντας κοντά στο Doom/Death ήχο που προσδιόρισαν με τους έτερους της αγίας Αγγλικής τριάδας.
Οι Johnny The Boy δεν είναι το αποτέλεσμα μιας αυτόματης αυτανάφλεξης, αλλά η υλοποίηση της ιδέας του απροσδόκητου μέσα από μεθοδευμένες κινήσεις της τριαδικής μορφής των μουσικών που αποτελούν το συγκρότημα. Η ιδέα γεννήθηκε λίγο πρίν και κατά την διάρκεια των ηχογραφήσεων του “Banefyre” δίσκου, δίνοντας σάρκα και οστά σε μία “τραχιά” και “παγωμένη” black metal οντότητα η οποία παραμονεύει σε “βαλτώδη” και “μουχλιασμένα” sludge λιμνάζοντα μέρη έτοιμη να σε “κατασπαράξει” αφού πρώτα σε σταυρώσει ανάποδα.
Οι Bathory καταβολές είναι προφανείς, εξίσου η sludge’n’roll φρενίτιδα των Kvelertak με έντονη την punk διάθεση, καθώς επίσης και η μουσική παρακαταθήκη των Melvins. Όλα αυτά όμως ξεπλένονται από την μαυρομεταλική καταιγίδα αποτελούμενη από riffs ξυράφια, d-beats και τα σχισμένα βιτριολικά φωνητικά της Belinda, η οποία έχει δηλώσει ότι εκφράζουν την ψυχοσύνθεση της και βγαίνουν με αυτό το τρόπο απροκάλυπτα αντί να ξεσπάσει σε λυγμούς. Ο ήχος της μπάντας είναι συγγενικά προσκείμενος με την παγανιστική και ολίγον τι επική διάθεση των Primordial και την βαρύτητα των Dread Sovereign, την ίδια στιγμή που οι Solace, Old Man Gloom, και Fistula κάνουν ανεπαίσθητα την εμφάνισή τους δίνοντας επιπλέον πλουραλισμό στις επιρροές.
Η μουσική είναι μαύρη και χτυπάει στα κόκκινα με απόρροια αυτό το antifa-τικό στοιχείο να ξεπροβάλλει με κορυφαίες συνθέσεις κατά τον γράφοντα τα “He Moves” αλλά και την εκπληκτική σύμπραξη του “King of Days” (High on Fire) και “Jeg Faller” (Burzum) που ακούει στο όνομα “Without You”.
“Σπίτι χωρίς Γιάννη, προκοπή δεν κάνει” και ο δικός μας ο πανούργος πίνει στο όνομα της αγάπης του για το σκότος και μας κερνάει ένα ακραίο και πειραγμένο μουσικό παραλήρημα, ενεργοποιώντας το πρότερο δημιουργικό άτιμο βίο των συντελεστών του.
Facebook: https://www.facebook.com/JTB444UVO
Bandcamp: https://johnnytheboyuk.bandcamp.com/album/you
522 
