Την Τρίτη 11/7 είχαμε το προνόμιο να βρεθούμε στο Gagarin για να γίνουμε μάρτυρες στην μάχη των μαχών ή αλλιώς στο live των Dark Angel με support τους Xentrix στην Αθήνα.
Μιλάμε για μία από τις πιο ιστορικές μπάντες του Thrash Metal, οπότε δεν μου φάνηκε περίεργο που συνάντησα κόσμο τον οποίο είχα να δω πάρα πολλά χρόνια. Ίσως όλοι οι boomers ψάχναμε μια ευκαιρία να θυμηθούμε πως ήταν τότε που δεν μας ένοιαζε τίποτα.
Με την συνέπεια που χαρακτηρίζει τις περισσότερες μπάντες του εξωτερικού, οι Xentrix ανέβηκαν στην σκηνή του Gagarin ελάχιστα λίγο μετά τις 20:45. Μόλις ξεκίνησε το set τους ο lead κιθαρίστας της μπάντας είχε τεχνικά θέματα με τον ενισχυτή του και η αλήθεια είναι ότι ο εξοπλισμός του δεν του έκανε την χάρη σχεδόν σε όλο το set και αυτό δημιουργούσε στιγμές αμηχανίας στο σχήμα. Με αρκετό κόσμο να γνωρίζει τα κομμάτια τους, οι Xentrix έδειχναν να απολαμβάνουν την αποδοχή του κοινού, αλλά δεν κατάφεραν να το ξεσηκώσουν ιδιαίτερα. Έκαναν την εμφάνιση τους κάποια circle pits αλλά πιο πολύ μου έδωσαν την αίσθηση προθέρμανσης για το τι θα ακολουθήσει.
Μετά από ένα επαρκές διάλλειμα, σειρά είχαν οι Dark Angel. Όταν τα μέλη του συγκροτήματος πήραν τις θέσεις τους, ο τραγουδιστής είπε στο μικρόφωνο ότι τον ενημέρωσαν πως το ελληνικό κοινό, είναι πρωταθλητές στο mosh-pit και θέλει να δει αν είχαν δίκιο αυτοί που του το είπαν. Με την πρώτη νότα, μα πραγματικά με την πρώτη νότα ξεκίνησε ο πόλεμος. Βρισκόμουν στον εξώστη και ξαφνικά είδα μια ανθρώπινη δίνη. Το συγκρότημα δεν μπορούσε να πιστέψει αυτό που έβλεπε και ο τραγουδιστής σε κάθε κενό μεταξύ των κομματιών είχε ένα τεράστιο χαμόγελο και για αυτό δεν αμέλησε να κατέβει κάτω και να αγκαλιάσει την πρώτη γραμμή.
Σε ένα είδος μουσικής που ξεχειλίζει τεστοστερόνη, η κιθαρίστρια της μπάντας ήρθε να φέρει ισορροπία. Αυτός ο μικροκαμωμένος διάβολος, όργωνε την σκηνή από άκρη σε άκρη, απολάμβανε κάθε riff και αγκάλιαζε την flying-v της κατά τη διάρκεια των μανιασμένων της solo. Προφανώς και τα παιχνίδια με τους φωτογράφους δεν έλειπαν αλλά και τα πειράγματα στον lead κιθαρίστα της μπάντας και τον μπασίστα, όπου δίπλα τους ήταν σας το να έχουν τον μικρό τους ανιψάκι.
Στην συναυλία της Τρίτης δεν ήσουν πουθενά «ασφαλής». Ακόμα και στο bar του εξώστη, οι παρέες έκαναν headbanging αγκαλιά και από ένα τέτοιο παρεάκι έχω παράσημο μια τεράστια γρατζουνιά στο πρόσωπο από νύχι…μάλλον. Αλλά όλο αυτό γινόταν παραδόξως σε ένα πολύ όμορφο κλίμα χωρίς ακρότητες. Ακόμα κι όταν απέκτησα την γρατζουνιά-ενθύμιο, απλά χαμογελάσαμε ο ένας στο άλλον και συνεχίσαμε την βραδιά μας.
Για το κλίμα στον κάτω όροφο του Gagarin, ό,τι και να γράψουμε, δεν θα μπορέσουμε ποτέ να μεταδώσουμε ακριβώς αυτό που γινόταν. Ενώ γινόταν circle-pit, γύρω από αυτό έκαναν crowd surfing πάνω από 20 άτομα, ενώ οι υπόλοιποι έκαναν headbanging στα όρια της εξάρθρωσης. H ομάδα security του χώρου, παρά το γεγονός ότι έχουν βρεθεί σε χιλιάδες live, είχαν σηκώσει τα κινητά τους και τραβούσαν video το μακελειό που γινόταν, όταν βέβαια δεν προσπαθούσαν να στείλουν πίσω τον κόσμο. Πιστέψτε με το έργο τους ήταν πολύ δύσκολο και αστειευόμενοι λέγαμε ότι είναι σαν να προσπαθούν να προστατέψουν τη Μέση Γη ενάντια στους Uruk-Hai.
Δυστυχώς λόγω ενός απροόπτου έπρεπε να φύγω λίγο πριν το τέλος και έχασα τα δύο τελευταία κομμάτια των Dark Angel. Στην διαδρομή της επιστροφής, δεν έβαλα καν μουσική και προσπαθούσα να χωνέψω όλο αυτό που διαδραματίστηκε. Με βεβαιότητα πλέον δηλώνω ότι το live των Dark Angel είναι από τα καλύτερα live που έχω βρεθεί και να τονίσω ότι το thrash metal είναι είδος που δεν έχω ασχοληθεί πάρα πολύ.
Φωτογραφίες: Έφη Γαλιατσάτου
797 
