H ζωγραφική παίζει πολύ περισσότερο ρόλο στη μουσική από όσο θα θέλαμε να παραδεχτούμε. Ειδικά εμείς οι “παλαιότεροι”, σίγουρα θα έχουμε πέσει στην παγίδα του όμορφου εκείνου εξωφύλλου που είδαμε στο δισκάδικο, αλλά δυστυχώς το περιεχόμενο του δεν ήταν αντάξιο.
Πόσες φορές έχουμε μιλήσει για τα τραγούδια, τους μουσικούς, την παραγωγή; Πολλές περισσότερες σίγουρα από όσες έχουμε μιλήσει για τους καλλιτέχνες πίσω από εκείνα τα φανταχτερά σχέδια.
Τέσσερις από αυτούς, οι Βαγγέλης Πέτικας (Revolver Design), Γιάννης Νάκος (Remedy Art Design), Γιάννης Τούσσας (Graphic no Jutsu) και Μάνθος Στεργίου (Manster Design) εκθέτουν τα έργα τους στο Nomads το ερχόμενο Σαββατοκύριακο 29 και 30 Απριλίου (ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ), οπότε ο Δημήτρης Μαρσέλος απευθύνει μερικές σύντομες ερωτήσεις στον καθέναν τους.
Βαγγέλης Πέτικας (Revolver Design)
-Καλησπέρα, Βαγγέλη! Ποιο είναι το πιο πρόσφατο σου project; Αναλαμβάνεις έργο ακόμη και αν η μουσική δεν σου “μιλάει”;
Καλησπέρα και σε εσένα, το τελευταίο project ήταν για το νέο άλμπουμ των Cruachan. Και από το feedback του κόσμου που πηρε η μπάντα, άρεσε πάρα πολύ και αυτό με χαροποιεί ιδιαίτερα, γιατί είναι ένα artwork πολύ λεπτομερώς δουλεμένο με πολλά ξενύχτια δουλειάς πάνω του. Γενικά έχω αναλάβει projects που η μουσική δεν ήταν στα γούστα μου ιδιαίτερα αλλά με κάλυπτε πολύ το concept του άλμπουμ οπότε μια χάρα!
-Ποιο εξώφυλλο σου θα έκανες δώρο σε κάδρο;
Αυτό που θα μου ζητούσαν να τους κάνω δώρο!
-Ποιο εξώφυλλο είναι το πρώτο σου και πιο είναι το μεγάλο σου καμάρι; Υπάρχει κάποιο που θα ήθελες να έχεις ξεχάσει;
Γενικά η πρώτη μου δουλειά ήταν για τους έλληνες Phase Reverse, το “Youniverse”. Πολύ ωραίο άλμπουμ, σαν πρώτη δουλειά ήταν τζακ ποτ και σαν μουσική και σαν concept. Τώρα για να ξεχωρίσω κάποιο είναι λίγο δύσκολο, είναι πολλά που μου αρέσουν απλά θα πω αυτό που μου έδωσε περισσότερη ώθηση και αναγνωρισιμότητα που είναι το “As Above So Below” των Nightstalker, που είναι και δεύτερη κατά σειρά δουλειά μου. Δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποιο που θέλω να ξεχάσω ή μήπως δεν το έχω ανεβάσει στα social ηηηηη….δεν ξέρω, δεν θυμάμαι μάλλον το ξέχασα…(σσσσσσσ)
-Ποια είναι η διαδικασία από τη σκέψη ως την αποτύπωση μια ανάθεσης; Προσεκτική ακρόαση, διάβασμα στίχων, ρωτάς το Chat GBT; Είμαι φαν του εξώφυλλου του “Ο Ιχνηλάτης που κυνηγούσε το Θάνατο” των Μέμφις. Πως έφτασες σε αυτό το αποτέλεσμα;
Το καλύτερο σενάριο σε αυτή την διαδικασία είναι ο κάθε καλλιτέχνης να είναι ελεύθερος δημιουργικά πάνω στο concept μουσικής που έχει η μπάντα, γενικά θέλω να δουλεύω αρμονικά με την κάθε μπάντα. Η ελευθερία σου δίνει αυτήν την αρμονία και το άρτιο αποτέλεσμα έτσι, με αρκετή έρευνα δημιουργούνται τα πρώτα draft σχέδια όπου και συζητιούνται με την εκάστοτε μπάντα και αφού έχουμε καταλήξει στο σχέδιο προχωράμε προς το τελικό αποτέλεσμα του έργου. Οι Μέμφις μου έδωσαν αυτήν την ελευθερία με εμπιστεύτηκαν και βγήκε αυτό το αποτέλεσμα. Χαίρομαι πολύ που αρέσει. Και για μένα είναι ένα από τα αγαπημένα μου.
-Θυμάσαι την πρώτη φορά που σχεδίασες; Τι σε ώθησε να παίξεις με τα χρώματα;
Γενικά σχεδιάζω από μπόμπιρας. Δεν είχα αφήσει θρανίο για θρανίο στο σχολείο που να μην είχα κάνει κάτι πάνω. Συνήθως κάποιον χαρακτήρα, θυμάμαι μία φορά είχαμε πάει με τους δικούς μου σε μία ταβέρνα εποχές ΠΑΣΟΚ και σχεδίασα πάνω στο χάρτινο τραπεζομάντιλο ένα F16. Περνούσα τότε την κρίση με τα συναρμολογούμενα, ακόμα το έχουν φυλαγμένο! Με τη ζωγραφική γενικά, φτιάχνεις τον δικό σου κόσμο όπως τον θες και τον φαντάζεσαι εσύ!
–Κοιτώντας τον κατάλογο σου, αντιλαμβάνομαι πως παίζεις πολύ με το ανθρώπινο στοιχείο. Γουστάρεις τα πρόσωπα, τα κεφάλια. Ποιες είναι οι καλλιτεχνικές σου επιρροές;
Ναι, γενικά μου αρέσει πολύ να πλέκω το ανθρώπινο στοιχείο σε σουρεαλιστικές καταστάσεις, πάντα με γοήτευε o Caravaggio, o Francisco Goya, o Hieronymus Bosch, ο Durer, γενικά όλο αυτό κίνημα που ήταν 1400-1700 έχει πολύ απόκοσμη τέχνη, Dark Art, αλλά και από σύγχρονους καλλιτέχνες δεν μπορώ να αφήσω απ έξω τον αγαπημένο μου Η.R. Gigger, γνωστό από τις ταινίες Aliens και εξώφυλλα των Celtic Frost.
–Λύνει χέρια η τεχνολογία ή κάποια πράγματα θα είναι πάντα καλύτερα με μολύβι και χαρτί;
Η τεχνολογία κάνει τα πράγματα σίγουρα πιο εύκολα και γρήγορα το χαρτί και το μολύβι πάντα θα σε γοητεύει όπου και αν το βλέπεις δεν θα ξεπεραστεί ποτέ.
Γιάννης Νάκος (Remedy Art Design)
-Καλησπέρα, Γιάννη! Τι ζωγραφίζεις σήμερα; Ποιο χρώμα θα διάλεγες για να περιγράψεις τη φετινή χρονιά;
Χαιρετώ! Ροζ είναι το χρώμα φυσικά. Η άνοιξη είναι εδώ, δουλεύω πάνω σε κάμποσα ετερόκλητα projects, τι άλλο να ζητήσει κανείς; ΡΟΖ!
-Ποιο είναι το αγαπημένο σου εξώφυλλο of all times; Έχεις επηρεαστεί από συγκεκριμένους εξωφυλλάδες;
Αυτός του οποίου τη δουλειά έβλεπα και είπα “θέλω να κάνω το ίδιο” είναι ο Seth Siro, τεράστιο influence για την εποχή εκείνη. Από εκεί και πέρα πολλά τα εξώφυλλα, “Tales From The Thousand Lakes”, “Arise”, “Master Of Puppets”, “The Jester Race”, οτιδήποτε (σχεδόν) Maiden. Κλασικά πράγματα που εν καιρώ έχτισαν το ενδιαφέρον μου για την εικονογράφηση. Καλλιτέχνες όπως ο Eliran Kantor, John Dyer Baizley, Seth Siro, Niklas Sundin, Dave McKean και Travis Smith, αλλά και πολλοί ακόμα αποτελούν παραδείγματα τα οποία με ώθησαν στο να δημιουργήσω με τη σειρά μου.
-Ποιο εξώφυλλο είναι το πρώτο σου και πιο είναι το μεγάλο σου καμάρι; Ποιο θα έκοβες με τον μπαλτά των Mortal Torment για να το κάνεις από την αρχή;
Πρώτο εξώφυλλο είχα κάνει για την πρώτη μου μπάντα και το demo της κάπου το ’98 αλλά δεν ξέρω αν πιάνει σαν απάντηση αυτό, χα χα! Μεγάλο καμάρι είναι ένα που έρχεται κάποια στιγμή φέτος οπότε eyes open! Θα πετσόκοβα πολλά τα οποία δυστυχώς δέχτηκαν παρεμβολή(don’t do it Φαίδων) από τις μπάντες για τις οποίες δημιουργήθηκαν. Θα πω το πρώτο Mortal Torment ίσως χααχχα. Μούφα τρελή.
-Ποια είναι η διαδικασία από τη σκέψη ως την αποτύπωση μια ανάθεσης; Προσεκτική ακρόαση, διάβασμα στίχων, τράπουλα Ταρό; Βοηθάει το γεγονός πως είσαι και εσύ κομμάτι της μουσικής εκτός από σχεδιαστής;
Έπεσες μέσα σε όλα εκτός της τράπουλας. Σαφώς το να είσαι κομμάτι της όλης φάσης το κάνει πιο εύκολο. Είναι περισσότερο στο αίμα μου το όλο πράγμα, κάτι που βιώνω καθημερινά και σαν οπαδός πέρα από το επαγγελματικό μέρος. Πιάνω τα vibes της μπάντας από τις μουσικές, τους στίχους, την όποια κεντρική ιδέα ίσως έχουν και τα ανακατεύω με τη δική μου οπτική των πραγμάτων. Είναι ενδιαφέρουσα αλλά και ζόρικη διαδικασία.
-Ποιο ήταν το ερέθισμα που σε οδήγησε στο να ζωγραφίσεις; Που θα καταλάβω αν τα παιδιά μου είναι ο νέος Νάκος;
Το δέος του να είσαι πιτσιρικάς και να βλέπεις εξώφυλλα όπως αυτό του “Fear Of The Dark” αρκεί από μόνο του. Είναι να σου αρέσει βέβαια και η καλλιτεχνική έκφραση αλλά πάνω κάτω στην ουσία ήθελα να μιμηθώ κάτι το οποίο θαύμαζα. Από εκεί και πέρα όλα παίρνουν τον δρόμο τους.
-Αξιοπρόσεκτος ο κατάλογος των έργων σου, αλλά εκείνο το Oceans of Slumber, “To the Sea” είναι το κάτι άλλο. Πότε είσαι σίγουρος πως έχεις καταλήξει σε αυτό που σκεφτόσουν να κάνεις; Έχει μετανιώσει ποτέ που έστειλες κάτι που θα μπορούσες να έχεις δουλέψει παραπάνω;
Ευχαριστώ πολύ για τα καλά λόγια, το συγκεκριμένο είναι από τα αγαπημένα μου κομμάτια που έχω φτιάξει για τους Oceans. Η αλήθεια είναι πως πάντα σχεδόν είμαι έτοιμος να προσθέσω that little extra something αλλά προσπαθώ να είμαι μετρημένος γιατί όταν ένα έργο έχει τελειώσει πρέπει απλά να το καταλάβεις και να μην σπρώξεις το πράγμα παραπάνω από όσο πρέπει. Σαφώς και έχω μετανιώσει δουλειά που έστειλα γιατί είτε ήταν ζορισμένη χρονικά περίοδος και με πίεζαν είτε υπέφερα από creative block. Τα deadlines βέβαια αδιαφορούν για το πώς αισθάνεσαι και υπάρχει πίεση. Όλα μέσα στο παιχνίδι ωστόσο.
-Λύνει χέρια η τεχνολογία ή κάποια πράγματα θα είναι πάντα καλύτερα με μολύβι και χαρτί;
Η τεχνολογία είναι φίλη μας. Μας βοηθάει και κάνει πρακτικά τα πράγματα. Η τεχνητή νοημοσύνη ωστόσο ενώ θα μπορούσε να είναι, δείχνει να πηγαίνει σε άλλες, δυστοπικές κατευθύνσεις το πράγμα. Ο χρόνος θα δείξει τι και πώς. Κρατάμε τα θετικά για τώρα. Καλό και το μολύβι/χαρτί thingy αλλά σε εντελώς επαγγελματικό επίπεδο θα πρέπει να περάσει σε digital μορφή το πράγμα.
-Ένα σύντομο σκίτσο για να προσκαλέσουμε τους αναγνώστες μας μπορείς να μας προσφέρεις.
Θα πρέπει να σε χρεώσω οπότε απλά έλα στην έκθεση να δεις τι έχουμε ετοιμάσει, χα χα!
Γιάννης Τούσσας (Graphic no Jutsu)
-Καλησπέρα, Γιάννη! Πότε ήταν που κατάλαβες πως μπορείς να σχεδιάσεις όσα σκέφτεσαι; Ήταν τα παιδικά κόμιξ το ερέθισμα για να ξεκινήσεις το σκίτσο και τη ζωγραφική;
Καλησπέρα και ευχαριστώ για τη φιλοξενία! Σίγουρα από πολύ μικρή ηλικία. Αυτό μπορούν να το επιβεβαιώσουν και οι γονείς μου, μιας και ζωγράφιζα σε οποία επιφάνεια βρισκόταν μπροστά μου. Τα παιδικά κόμιξ ήταν ένα πολύ δυνατό ερέθισμα όμως αυτά που έκαναν όλη τη ζημιά, ήταν τα anime.
-Ποιο ήταν το πρώτο σκίτσο σου που σου έδωσε αυτοπεποίθηση και ποια ήταν η πρώτη σου επαγγελματική δουλειά; Ποιο είναι το έργο που σε κάνει πιο περήφανο από όλα;
Μεταξύ μας, με κανένα σκίτσο μου δεν έχω νιώσει κάποια αυτοπεποίθηση μιας και είμαι ένα άτομο με πολλές ανασφάλειες. Απλά προσπαθώ κάθε φορά να καλυτερεύω τα σχέδια μου. Αυτό που με κάνει περήφανο σαν καλλιτέχνη, είναι το έργο που έκανα για T-Shirt των Distant. Το θεωρώ ίσως την καλύτερη δημιουργία μου μιας και είχα απολυτή ελευθερία στην εκτέλεση της.
-Πότε καταλαβαίνεις πως έχεις καταφέρεις να αποδώσει τέλεια την ιδέα που είχες στο μυαλό σου; Έχεις ποτέ δεύτερες σκέψεις για την ποιότητα του αποτελέσματος;
Κάθε φορά πιστεύω πως έχω αποδώσει τέλεια κάθε ιδέα που έχω στο μυαλό μου, μέχρι να το δω δεύτερη φορά με πιο ξεκούραστο βλέμμα και να ξενερώσω τη ζωή μου από τα λάθη που εντοπίζω. Οπότε για όλα μου τα έργα έχω δεύτερες σκέψεις στην πχοιότητα.
-Το πιο πρόσφατο δείγμα σου που μου έκανε εντύπωση ήταν το εξώφυλλο για το επερχόμενο νέο album των Drama Noir, “Nightfall Upon the Asylum”. Ταιριάζει απόλυτα στον τίτλο και δημιουργεί στον μουσικόφιλο την ανάγκη να ακούσει άμεσα το album. Πως δουλέύεις πάνω σε ένα τέτοιο project; Ακούς τη μουσική, διαβάζεις τους στίχους ή αυτοσχεδιάζεις με ό,τι έχεις συζητήσει με τον “πελάτη”;
Συνήθως τα πρώτα ερεθίσματα για τη δημιουργία ενός artwork είναι πρώτα μουσικά, για να δω σε τι ύφος κινείται το εκάστοτε συγκρότημα και μετά στιχουργικά, Αρκετές φορές, η έμπνευση προέρχεται και από έναν τίτλο δίσκου ή κομματιού. Άλλο ένα μυστικό που θα ήθελα να μείνει μεταξύ μας, είναι ότι φτιάχνω ότι έχω εμπνευστεί από την καθημερινότητα μου. Πάντα όμως προσπαθώ να το προσαρμόσω στις απαιτήσεις της κάθε μπάντας
-Έχεις αγοράσει ποτέ κάποιο album μόνο και μόνο για το εξώφυλλο και ήταν τόσο κακό που σκέφτηκες “Ρε τον κερατά τον καλλιτέχνη, μας ξεγέλασε”;
Δυστυχώς ναι. Ίσως τo “Χ Factory” των Iron Maiden να είναι ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα τέτοιου δίσκου. Είχα φάει τρελό σκάλωμα με την τεχνοτροπία του εξωφύλλου. Η απόδοση του και η sculpting τεχνοτροπία του έβγαζαν απίστευτη ατμόσφαιρα συν του ότι μου έδειχνε φουλ πρωτότυπο για την εποχή.
-Από το πινέλο στο digital pen, τι έχει αλλάξει; Είναι πιο εύκολος ο σχεδιασμός πλέον; Τι συμβουλές θα έδινες σε κάποιον που θα ήθελε να ξεκινήσει το σχέδιο;
Έχουν αλλάξει άπειρα πράγματα. Τα πιο σημαντικά για έμενα είναι η μείωση χρόνου δημιουργίας, ότι μπορείς να κάνεις λάθος όσες φορές θες χωρίς να σε νοιάζει γιατί απλά ένα ctrl+z θα σώσει τη μέρα και επίσης ότι τα έξοδα για υλικά όπως χρώματα, μολύβια κλπ έχουν μηδενιστεί.
Οι συμβουλή που θα έδινα σε κάποιον που θέλει να ξεκινήσει σχέδιο είναι, να μην το κάνει επαγγελματικά και να βρει μια δουλειά της προκοπής και ααααν με παρακούσει και τελικά ασχοληθεί, μία λέξη: hardwork… και άλλες 4: no pain no gain.
-Ποιο είναι το μεγαλύτερο καλλιτεχνικό σου όνειρο;
Για αυτή την περίοδο είναι να κάνω σε όλα τα αγαπημένα μου συγκροτήματα artworks.
-Σκίτσαρε ένα κάλεσμα στην έκθεση που λαμβάνει χώρα στις 29 και 30 Απριλίου.
Μάνθος Στεργίου (Manster Design)
-Καλησπέρα, Μάνθο! Σε διακόπτω από κάποιο σχέδιο; Τι ζωγράφιζες σήμερα;
Καλησπέρα και σε εσένα, Όχι ούτε καν! Ήμουν τουαλέτα, δώσε μου λίγο και επανέρχομαι εξάλλου είναι Κυριακή σήμερα και δεν δουλεύω. Κουλ.
-Ποιο σχέδιο ήταν το πρώτο σου και πιο είναι το μεγάλο σου καμάρι; Υπάρχει κάποιο που θα χάριζες μόνο στον κακό σου γείτονα;
Ωραία τελείωσα, λοιπόν πάμε, Το πρώτο μου σχέδιο πρέπει να ήταν μια φατσούλα πριν 39 χρόνια, σε κάποιο μπλοκ ζωγραφικής, με κηρομπογιές το είχα κάνει νομίζω, ήταν σε στυλ Πικάσο πριν καν δω τα έργα του! Η μαμά μου ήταν πολύ περήφανη για μένα, το έχει κρατήσει για χρόνια σε ένα μεταλλικό κουτί από μπισκότα. Μαζί με τα μπισκότα όμως, όποτε ίσως να έχει σαπίσει τώρα. Ένα από τα πιο πρόσφατα σχέδια μου που γουστάρω πολύ θα βρίσκεται στην έκθεση αυτό το Σ/Κ όποτε δεν θα σας πω περισσότερα για να έρθετε να το δείτε από κοντά. Στον κακό γείτονα θα χάριζα το κουτί με τα σάπια μπισκότα.
-Ποια είναι η διαδικασία από τη σκέψη ως την αποτύπωση μια ανάθεσης; Προσεκτική ακρόαση, συμβουλεύεσαι τα άστρα, ρίχνεις κόκαλα; Το εξώφυλλο για τους Khirki ήταν το αγαπημένο μου Manster Design. Πως κατέληξες στο τι πρέπει να κάνεις;
Συνήθως παίρνω ναρκωτικά πρώτα. Ανάλογα την μπάντα. Αν είναι stoner πίνω μπάφους, math metal κόκες κτλ. Μετά βάζω να παίξει το album. Ξεκινάω πάντα δίνοντας βάση σε αυτό που η ίδια μπάντα θέλει να πει με τη μουσική της, αλλά και το concept που έχουν στο μυαλό τους, είτε αυτό πηγάζει από τους στίχους, είτε από τον τίτλο του album. Πριν ξεκινήσω να σχεδιάζω τους λέω το budget, κάποιοι εξαφανίζονται, κάποιοι άλλοι κάθονται. Όπως οι Khirki που είπες, που εκει πραγματικά μπερδεύτηκα το τι ναρκωτικά έπρεπε να πάρω. Τελικά την έβγαλα με τσιπουράκι, αλλά και αυτό βοήθησε αρκετά στο αποτέλεσμα.
-Όταν γράφεις μουσική, σκέφτεσαι ταυτόχρονα πως θα αποτυπώνονταν σε χαρτί; Είναι το ταλέντο ένα είδος κατάρας τελικά;
Το έχω ξεπεράσει χρόνια αυτό, από τότε που σταμάτησα το Ωδείο. Το μόνο που μπορώ να αποτυπώσω σε χαρτί πλέον είναι ίσως οι κυματομορφές από τα wav files.
-Πότε ανακάλυψες πως έχεις ταλέντο με τα χρώματα; Χρειάστηκε πολύ προπόνηση για να εμπιστευτείς τον εαυτό σου;
Το ανακάλυψα όταν άρχισα να τα βλέπω. Είχα για πάρα πολλά χρόνια αχρωματοψία. Ευτυχώς με την βοήθεια της επιστήμης πλέον, μόλις πριν 2 χρόνια δηλαδή, άρχισα να διακρίνω μερικά χρώματα. Μόλις είδα αυτά που έφτιαχνα με χρώμα δεν μου άρεσαν καθόλου. Αλλά τα είχα ήδη ανεβάσει στα social και είχαν πάρει likes, οπότε δεν ήθελα να τα κατεβάσω. Μετά από σκληρή προπόνηση όμως άρχισα να τα ξαναβλέπω όλα ασπρόμαυρα.
-Λύνει χέρια η τεχνολογία ή κάποια πράγματα θα είναι πάντα καλύτερα με μολύβι και χαρτί;
Ανάλογα πάντα τον καλλιτέχνη, τα skills του και τον τρόπο που έχει επιλέξει να εκφραστεί. Η τεχνολογία σαφώς βοηθάει στο να διευρύνεις τους ορίζοντες σου, να ανακαλύπτεις νέες τεχνικές και με αυτόν τον τρόπο να εξελίσσεσαι. Αρκεί κατά την γνώμη μου να μην είναι ο αυτοσκοπός το εύκολο, φθηνό και γρήγορο αποτέλεσμα βλέπε Α.Ι. κτλ.
-Ένα σύντομο σκίτσο για να προσκαλέσουμε τους αναγνώστες μας μπορείς να μας προσφέρεις;
Ναι αμέ, μπορώ να κάνω ένα, μισό…
( ͡° ͜ʖ ͡°)
50 ευρώ.
902 
