ASTRIFEROUS: “Pulsations from the Black Orb”

ALBUM

Είδος: Death metal
Εταιρεία: Me Saco Un Ojo Records/ Pulverised Records
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 10 Μαρτίου 2023

Αυτή η δισκοπαρουσίαση σε αφορά αν είσαι α) die-hard fan του OSDM, β) αρρωστάκι με το undergound γ) και εμμονικά on alert για ντεμπούτα. Αν πληροίς τις παραπάνω προϋποθέσεις, καλώς ήρθες στο θανατερό σύμπαν μιας τετράδας από το Σαν Χοσέ, την πρωτεύουσα της Κόστα Ρίκα, και ετοιμάσου για το soundtrack του κοσμικού τρόμου που μεταδίδεται με παλμικές αναταράξεις από τη Μέλαινα Σφαίρα.

Εδώ τα πράγματα είναι απλά. Σε κάτι λιγότερο από 35 λεπτά, οι Astriferous έχουν χωρέσει έξι tracks, ένα intro και ένα ιντερλούδιο-πέρασμα στη β’ πλευρά του album. Το συγκρότημα υπάρχει από το 2019 και, αφότου έφτιαξε δύο demo, ένα EP και ένα split με τους Bloodsoaked Necrovoid, φέτος κυκλοφορεί το πρώτο του full-length, έχοντας λυσσαλέα επιθετικές διαθέσεις και διεκδικώντας ένα niche για «λεπτεπίλεπτες παλέτες» που ικανοποιούνται αποκλειστικά και μόνο από το death metal catalogue του πρώτου μισού της δεκαετίας του 1990.

Η sci-fi horror αισθητικής εισαγωγή του “Pulsations from the Black Orb” σε συνδυασμό με τις εξαμβλωματικές τερατογενέσεις που περιδινούνται γύρω από τη μαύρη σφαίρα του εξωφύλλου (κάπως σαν “From Beyond 2.0”) στρώνουν το έδαφος για το σφυροκόπημα που σε βρίσκει κατακούτελα και θα σε έχει λιανίσει μέσα στην επόμενη μισή ώρα. Με μια λερή, βορβορώδη παραγωγή, που είναι λες και έχει διαρροή ένας πυρηνικός αντιδραστήρας όπου βρισκόταν σε απομόνωση ο ήχος του σουηδικού death, οι Astriferous ξερνάνε βάρβαρα riffs και βαρβάτα τύμπανα από μια thrash μήτρα που γονιμοποιήθηκε από μπαγιάτικο σπέρμα φινλανδικού death metal, ενώ το έκτρωμα που γλίστρησε από μέσα της το έβγαλαν οι σκουριασμένες λαβίδες του παλιού λατινοαμερικανικού extreme ήχου.

Οι κιθάρες παίζουν διεστραμμένα και βίαια θέματα που πρέπει να γράφονταν επί 120 μέρες στο προβάδικο του Μαρκησίου. Τα drums έχουν την ίδια χάρη και κομψότητα που έβγαζε η «χορογραφία» με τον πυροσβεστήρα στο “Μη Αναστρέψιμος”. Το μπάσο είναι ο κοντόχοντρος τραμπούκος που δεν γεμίζει το μάτι σε μια συμμορία, αλλά αν τα βάλεις μαζί τους, θα μάθεις ότι κακώς δεν φυλάχθηκες από δαύτον. Τα τριπλά death growls που μοιράζονται οι δύο κιθαρίστες και ο μπασίστας θα μπορούσαν να είναι το τελευταίο πράγμα που άκουσαν δεκάδες αποστολές σπηλαιολόγων προτού εξαφανιστούν «ανεξήγητα» στα έγκατα της γης.

Είναι ξεκάθαρο ότι οι Astriferous είναι πάνω απ’ όλα φανατικοί οπαδοί του old-school death metal. Με γνώμονα και πυξίδα αυτό τους το πάθος έχουν ετοιμάσει μια δουλειά που προορίζεται για άτομα που μοιράζονται την ίδια καύλα και μιλάνε φαρσί την ιδιαίτερη γλώσσα του ιδιώματος. Επιπλέον, το “Pulsations from the Black Orb” θα εκτιμηθεί πολύ περισσότερο από ένα κοινό που έχει νταλαβέρια με το extreme metal underground. Και καλό θα ήταν να μην περάσει στο ντούκου από εσάς που αντλείτε ευχαρίστηση να κοκορεύεστε πως ήσασταν εκεί από τις πρώτες μέρες όταν μια μπάντα παύει να απευθύνεται σε ευάριθμο ακροατήριο.

Instagram: https://www.instagram.com/astriferousdeath/
Bandcamp: https://mesacounojo.bandcamp.com/album/pulsations-from-the-black-orb 

378

Avatar photo
About Πέτρος Μπεϊμανάβης 193 Articles
Ευαίσθητος, αυτοκαταστροφικός, ονειροπόλος, κυκλοθυμικός Ιχθύς, με ωροσκόπο Παρθένο, Σελήνη στον Υδροχόο, αλλά δεν πιστεύω στα ζώδια, αισθάνομαι ότι έχω γεννηθεί κάτω από το άστρο του 2112, με τεχνητές ωδίνες που προκάλεσε ο εναρκτήριος μπάσος ήχος του “Tom Sawyer”. Στον δρόμο, γυρνάω το κεφάλι μου αν πιάσει το αφτί μου κάτι από τα παρακάτω: Πέτρο, Images and Words, Warrel Dane, Morbid Angel, Bergman, Kundera, Chick Corea, Sarah Kane, σοκολάτα, “Μιλάμε για πολύ meta- φάσæ” και “Κατ’ αρχήν…”.