Η μουσική είναι αναμφίβολα μία τέχνη για να εκφράζεις τα συναισθήματα σου.
Για ορισμένα συγκροτήματα βέβαια, εκτός από μέσο έκφρασης αποτελεί και μία καθαρτική διαδικασία, μία ηχητική ψυχοθεραπεία για να φτάσεις στην προσωπική εξιλέωση. Ένα πέρασμα από το σκοτάδι στο φως, στο τούνελ του οποίου βρίσκονται οι Amenra δεδομένου ότι ανήκουν στην κατηγορία αυτή. Λίγο πριν μας μαυρίσουν την ψυχή και κατεδαφίσουν το Gagarin 205 (ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ), κουβεντιάζουν μαζί μας σε μία ευχάριστη “συνεδρία”.
-Καλώς ήρθατε στη συντροφιά του Rockway. Είναι ιδιαίτερη η χαρά μου να είμαι ο οικοδεσπότης σας.
Η χαρά είναι επίσης δική μας, και σε ευχαριστούμε.
-Δεν έχουν περάσει παρά μερικοί μήνες από την προηγούμενη εμφάνιση σας στα πλαίσια του Rockwave, και πλέον έρχεστε σαν προσκεκλημένοι από την Smoke the fuzz. Μιας και έχετε αναπτύξει στενούς δεσμούς με την χώρα μας μήπως να το σκεφτείτε σοβαρά να εγκατασταθείτε εδώ, ή μια τόσο θερμή και ευήλια χώρα θα μπορούσε να επηρεάσει το ηχητικό αποτέλεσμα της μουσική σας;
Χαχα. Ναι, φοβάμαι ότι θα μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο. Είναι ενδιαφέρον πραγματικά πώς η εκάστοτε περιοχή ή η κληρονομιά της εμπνέει τους ντόπιους καλλιτέχνες όπως επίσης είναι αξιοσημείωτο και το τι μπορεί να κάνει στο χαρακτήρα ενός συγκεκριμένου μουσικού υποείδους.
-Σας έχω παρακολουθήσει πολλές φορές ζωντανά στο εξωτερικό στα πλαίσια φεστιβάλ σε ανοικτούς και κλειστούς χώρους, αλλά και σε μικρά venue και κάθε φορά δίνετε και την ψυχή σας. Τι προτιμάτε εσείς και τι ιδιαιτερότητες έχετε να αντιμετωπίσετε ανάλογα το χώρο;
Προφανώς και το σκοτάδι λειτουργεί καλά για το είδος της μουσικής μας. Στο παρελθόν μας άρεσε να αναζητούμε εναλλακτικά μέρη και να απέχουμε από κανονικούς χώρους συναυλιών. Όταν “αποπληρώνεις το χρέος” όσον αφορά την ποιότητα ήχου και του light show, για παράδειγμα, τότε υποθέτω πως κερδίζεις στη ατμόσφαιρα γενικά ή και ειδικά για μια μοναδική εμπειρία.
-Έχουν περάσει σχεδόν δύο χρόνια από την κυκλοφορία του “De doorn” και κάθε φορά η ακρόαση αφήνει τα ανεξίτηλα σημάδια της. Τώρα που έχουν κατασταλάξει τα πράγματα πως αισθάνεστε για την κυκλοφορία του και ποιο είναι το feedback που έχετε λάβει; Είστε ικανοποιημένοι ή θα αλλάζατε κάτι;
Δεν νομίζω ότι θα άλλαζα κάτι πραγματικά, πιστεύω πραγματικά ότι μπορέσαμε να κάνουμε το επόμενο βήμα στην πορεία μας και στον ήχο μας.
-Να υποθέσω η χρήση της μητρικής σας γλώσσας στον δίσκο ήταν για να σας καταλαβαίνουν οι συγγενείς σας; Αστειεύομαι προφανώς αν και ίσως υπάρχει μία δόση αλήθειας. Επίσης θεωρείτε πως η τέχνη δεν πρέπει να περιορίζεται από γλώσσα, καταγωγή και εξωτερικούς παράγοντες;
Αυτό είναι όντως κατά κάποιον τρόπο αληθές. Τα θέματα της καρδιάς δεν έχουν ούτε γλώσσα, ούτε σύνορα. Είναι η παγκόσμια γλώσσα που μας αγγίζει όλους. Και είναι πράγματι εν μέρει γεγονός, ότι κάποιοι από τους γονείς μας πράγματι δεν μιλούν αγγλικά, έτσι για πρώτη φορά ήρθαν αντιμέτωποι με το λυρικό περιεχόμενο της μουσικής μας.
-Η νέα κυκλοφορία σας βρίσκει σε νέα δισκογραφική στέγη και πλέον είστε στο roster της Relapse Records, μία εταιρεία με προϊστορία στον ακραίο ήχο. Πως είναι τα πράγματα μέχρι στιγμής; Θεωρείτε ότι ανοίγονται νέοι δρόμοι για την μπάντα και ίσως ήρθε και η στιγμή να κατακτήσετε και το Αμερικανικό κοινό, αλλά και την αγορά εκεί δεδομένου ότι στην Ευρώπη είστε καταξιωμένο όνομα;
Δεν θα μπορούσε να ήταν καλύτερα, δεδομένου ότι η πολυτάλαντη ομάδα της Relapse βοήθησε περισσότερο από πριν. Είναι εξαιρετικά ικανοποιητικό για έναν καλλιτέχνη να έχει τέτοιο επαγγελματικό backup.
Είναι μια εντελώς εμβληματική εταιρεία για μένα, από την οποία έχουν κυκλοφορήσει ορισμένα από τα πιο σημαντικά βαριά album μέχρι σήμερα. Όσον αφορά την Αμερική και την Ευρώπη είναι πραγματικά δύο διαφορετικοί κόσμοι.
Έχουμε περιοδεύσει σε αρκετές πολιτείες και βρισκόμαστε σε Αμερικανικές εταιρείες διανομής εδώ και χρόνια, και παρόλαυτα εξακολουθώ να έχω την εντύπωση ότι το μεγαλύτερο μέρος της χώρας δεν έχει ιδέα ακόμα ότι υπάρχουμε.
-Ο δημιουργικός σας οίστρος δεν περιορίζεται στα πλαίσια των Amenra και για αυτόν τον λόγο συμμετέχετε και σε διαφορά μουσικά project. Πιστεύετε πως είναι μια ιδανική και επιτρεπτή συνθήκη έκφρασης για τον εκάστοτε καλλιτέχνη ώστε να μην καταπιέζεται; Και αυτό βοηθάει μέσω αυτού στην εξέλιξη του βασικού συγκροτήματος ή αποτελεί τροχοπέδη;
Ναι, σίγουρα μας εμπνέει πολύ να κάνουμε πράγματα έξω από τη ασφάλεια και την σφαίρα δραστηριότητας που έχουμε συνηθίσει με τους Amenra. Αλλά προφανώς είναι πολύ χρονοβόρο κάτι τέτοιο, και σε αναγκάζει ώστε να αφήνεις το “μητρικό σου σκάφος” κάπως αφύλακτο. Επομένως, είναι σημαντικό να θυμάσαι από που προέρχεσαι, ώστε να μην χάνεις τον εαυτό σου, παρεκκλίνοντας των στόχων σου και εν τέλη και τη συγκέντρωσή σου. Και τη στιγμή που μιλάμε κάπως έτσι νιώθω. Ότι ήρθε η ώρα να γυρίσω “σπίτι”.
-Colin και Mathieu πέρυσι συμμετείχατε στον “ηχητικό ογκόλιθο” που ακούει στο όνομα Absent in Body μέσω της Relapse μαζί με τον Scott Kelly και τον Iggor Cavalera. Καταρχήν πως προέκυψε αυτή η συνεργασία και πως είναι η διαδικασία να δουλεύεις με δύο ακρογωνιαίους λίθους της ακραίας μουσικής;
Ο Mathieu είναι ο ιθύνων νους πίσω από τους Absent In Body, καθώς έγραψε όλη τη μουσική. Σχημάτισε τους AIB μαζί με τον Scott γύρω στο 2017. Αν θυμάμαι καλά συνεργάστηκαν για μία κυκλοφορία που θα έβλεπε το φως της δημοσιότητας μέσω της Hypertension records. Εγώ έγινα μέλος στην πορεία. Η αλήθεια είναι ότι νιώσαμε ότι αυτό είχε πολλές δυνατότητες, οπότε βάλαμε το μυαλό μας πάνω σε αυτό. Ο Iggor μπήκε αφού είχα τις “μπάλες” να τον ρωτήσω. Όλα πήγαν πολύ οργανικά και είμαι ακόμα πολύ περήφανος μέχρι και σήμερα για το τελικό αποτέλεσμα και τι βγήκε από αυτό το album. Ένιωσα ότι οι πλανήτες ήταν πραγματικά ευθυγραμμισμένοι σε αυτό. Ήμασταν εντελώς ελεύθεροι.
-Δεδομένου ότι πέρυσι βγήκαν στο φως της δημοσιότητας κάποιες κατηγορίες έμφυλης βίας για τον Scott Kelly με εκατέρωθεν δηλώσεις, ποια είναι η γνώμη σας για το cancel κίνημα; Ξεχωρίζουμε τον καλλιτέχνη από το έργο του;
Είναι πράγματι λυπηρό το πώς οι πράξεις ενός ατόμου μπορούν να έχουν συνέπειες για όλους όσους συνεργάστηκαν ποτέ μαζί του. Πιστεύω ότι είναι πολύ σημαντικό να παίρνουμε θέση ενάντια στην ενδοοικογενειακή ή οποιαδήποτε βία. Ωστόσο, δεν θεωρώ τον εαυτό μου κατάλληλο ώστε να βγάζει συμπεράσματα και να κάνει δηλώσεις για λογαριασμό κάποιου άλλου. Ποτέ δεν μίλησα με κανένα από τις εμπλεκόμενες πλευρές έκτοτε, οπότε είναι πολύ δύσκολο να βγάλω συμπεράσματα από το τραπέζι της κουζίνας μου στο Βέλγιο χωρίς κανένα πλαίσιο ή λεπτομέρειες.
-Τελευταία χρόνια σε αντίθεση με την ποδοσφαιρική σας εθνική ομάδα ή σκηνή του Βελγίου έχει ανέβει κατακόρυφα με συγκροτήματα όπως Brutus, Psychonaut, Doodeskander, Oathbreaker μεταξύ πολλών άλλων. Κάτι καλό συμβαίνει εκεί, τι είναι; Μήπως να το μεταδώσετε και στην ομάδα του ποδοσφαίρου.;
Περάσαμε τη στιγμή μας πιστεύω ποδοσφαιρικά. Υπάρχουν πράγματι πολλά ενδιαφέροντα συγκροτήματα που αναδύονται από το Βέλγιο. Οι Predatory Void μόλις υπέγραψαν συμβόλαιο στη Century Media. Ο Levy ξεκίνησε ένα νέο συγκρότημα με το όνομα Crouch Αswel, δίπλα στους ήδη υπάρχοντες Wiegedood.
-Υπάρχουν κάποια σχέδια για νέο δίσκο ή ο απόηχος του τελευταίου δίσκου είναι έντονος ακόμα και είναι νωρίς για κάτι τέτοιο. Ειδικά αν λάβουμε υπόψιν ότι κάθε κυκλοφορία έχει βιωματικό χαρακτήρα για εσάς;
Ηχογραφήσαμε το 80% του νέου μας album τον περασμένο μήνα.
-Τελευταία ερώτηση. Σε λιγότερο από πέντε εβδομάδες θα ανεβείτε στην σκηνή του Gagarin 205, τι να περιμένουμε από εσάς εκτός του ότι θα μας χαρίσετε για άλλη μία φορά μία έντονη μουσική ψυχοθεραπεία;
Ακριβώς αυτό όπως το είπες. Δεν είμαι το κατάλληλο άτομο για να κάνω το οποιαδήποτε promotion. Ξέρω όμως ότι θα δώσουμε ό,τι έχουμε. Τα πάντα. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο.
-Τα τελευταία λόγια σας ανήκουν, εμείς δίνουμε ραντεβού στο pit στις 24/2!
Τα υπόλοιπα από κοντά…
1301 
