Είδος: Progressive rock
Εταιρεία: Svart Records
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 2 Δεκεμβρίου 2022
Στις σκανδιναβικές χώρες, ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του ’60, υπήρχαν μπόλικες progressive rock μπάντες, παρότι ο πολύς κόσμος γνώρισε και αγάπησε το είδος χάρη στους Βρετανούς εκπροσώπους του. Και δικαίως. Ειδικότερα, η Φινλανδία έχει μακρά παράδοση προοδευτικού rock, και οι μυημένες/οι του ήχου σίγουρα θα θυμούνται ονόματα όπως Tasavallan Presidentti, Haikara, Wigwam, Tabula Rasa κ.α.
Αυτό που ίσως ακόμα λιγότερες/οι μπορεί να γνωρίζουν είναι ότι η φλόγα του prog rock συνεχίζει να καίει (έστω να σιγοκαίει) εκεί πάνω. Απόδειξη συνιστούν οι δεκάδες μπάντες που ξεπηδούν κατά καιρούς –άλλες ενδιαφέρουσες, άλλες όχι και τόσο– και ανάμεσά τους βρίσκουμε και τους Getšemane.
Παρότι οι Getšemane είναι ένα συγκρότημα που τυπικά σχηματίστηκε το 2009, κυκλοφόρησαν την πρώτη τους επίσημη δισκογραφική δουλειά το 2015. Έχοντας υπογράψει με τη Svart Records πλέον, ετοίμασαν και βγάζουν το δεύτερο album τους, το “Viimaa”. Στις έξι συνθέσεις συνολικής διάρκειας 40 περίπου λεπτών, τα πέντε μέλη των Getšemane κάνουν τα πάντα για να μεταφέρουν το ακροατήριό τους σε μια παλιά, μυθική και εξιδανικευμένη εποχή.
Ήδη από τη σχιζο-ψυχεδελική εισαγωγή του album, γίνεται ξεκάθαρο ότι ο αστερισμός των King Crimson φέγγει μόνιμα πάνω από τον κόσμο των Getšemane, και αυτό δεν προκύπτει μόνο από τη χρήση σαξοφώνου. Όμως, το prog rock τους δεν ζυμώνεται μαζί με συμφωνικά ή folk μουσικά στοιχεία, όπως ίσως θα περιμέναμε, αλλά έχει δεχτεί ενέσεις σκληρότερου rock. Για παράδειγμα, το δυναμικό riff του “Varma Kuolema” θα μπορούσε να έχει γραφτεί από τον Frank Marino για τους Mahogany Rush. Έτσι, οι Getšemane φαίνεται να εμπνέονται επίσης από την προσέγγιση των συμπατριωτών τους, των Haikara.
Χωρίς να αποτελεί έκπληξη, συχνά πυκνά τα τραγούδια λούζει ένα ψυχεδελικό φως, με trippy μελωδίες και breaks με ήπια χαοτικό χάζεμα. Η κιθάρα έχει ζεστό ήχο, το μπάσο είναι ελαφρώς βρόμικο και βροντερό, τα τύμπανα είναι τυπικά του είδους. Το τραγούδι αναδεικνύεται σε μελανό σημείο, καθώς οι φωνές είναι αρκετά χύμα, κάπως απαίδευτες και η «εξωτική» φινλανδική εκφορά στους στίχους δεν χρυσώνει το χάπι.
Βασική ένσταση, σε ό,τι με αφορά, είναι ότι οι Getšemane πάσχουν από την ίδια συνθήκη που οδήγησε πολλά μουσικά σχήματα από τη χώρα τους, ήδη από τα ‘70s, στον εντός συνόρων περιορισμό και, μετέπειτα, στον μαρασμό. Δεν προσφέρουν κάτι ουσιαστικά ξεχωριστό και οι επιρροές από τους Μεγάλους του genre είναι οριακά ευνουχιστικές. Στην περίπτωση των Getšemane, δε, αμφιβάλλω ότι θα τους κάνει να ξεχωρίσουν το γεγονός ότι τους στίχους συνέχει θεματικά το κοσμογονικό ποίημα της Kalevala.
Πάντως, το 14λεπτο prog epic που κλείνει το album, to “Lemminkäisen Temppeli” κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση και δίνει μπόνους πόντους στο “Viimaa”, ενώ άλλη μία δυνατή στιγμή συναντάμε οπωσδήποτε στην έναρξη με το “Varma Kuolema”. Αν τέτοιες συνθέσεις δεν ήταν οι εξαιρέσεις αλλά ο κανόνας μέσα στο “Viimaa”, τότε τουλάχιστον θα μπορούσαμε να απολαύσουμε μια τίμια retro-chic / retro-cool μουσική κυκλοφορία.
Facebook: https://www.facebook.com/Getsemaneband/
Bandcamp: https://getsemane.bandcamp.com/album/viimaa
487 
