Είδος: Hard Rock
Εταιρεία: Century Media Records
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 4 Νοεμβρίου 2022
The Pretty Reckless are back! Well, kinda…
Οι Pretty Reckless, ένα χρόνο μετά το τελευταίο τους άλμπουμ “Death by Rock and Roll”, έρχονται με μια καινούρια (;) κυκλοφορία, το “Other Worlds”, το οποίο αποτελείται αποκλειστικά από remixes, ακουστικές version δικών τους κομματιών και μερικές διασκευές.
Χμμμμμμμ θα πω εγώ, αλλά για πάμε.
(Disclaimer: Όπου πετυχαίνετε την λέξη “ενδιαφέρον/ενδιαφέρουσα”, σημαίνει κυρίως το αντίθετο)
Ξεκινάμε με ένα remix του “Got so High”, που του δίνει ένα ενδιαφέρον ποπ layer, το κάνει λίγο να θυμίζει κάτι βρετανικά σίνγκολζ αρχές – μέσα ‘00s τύπου Emma Bunton. Tο περίεργο είναι ότι κλείνουμε κιόλας με το ίδιο τραγούδι, στην κανονική του μορφή -δηλαδή όπως ακριβώς βγήκε ένα χρόνο πριν στο “Death by Rock and Roll”. Ομολογώ είμαι ήδη αρκετά μπερδεμένος. Πολύ ωραίο τραγούδι, βγάζει μια dream popίλα που την εκτιμώ αφάνταστα, αλλά γιατί; Γιατί δύο φορές, και η δεύτερη ούτε καν λίγο πειραγμένη; Που και το ρεμίξ δεν έχει και καμιά φοβερή πειραξιά εδώ που τα λέμε…
Συνεχίζουμε με μια διασκευή του αγαπημένου “Loud Love” των Soundgarden. Ωραία διασκευή. Ή ίσως πιο καλά, επανεκτέλεση. Σαν να έχεις πάει σε λαϊβάκι σε κάποιο μπαρ και να παίξουν μια διασκευή κομματιού που σ’ αρέσει. Χαίρεσαι, πίνεις λίγο το ποτό σου, τρως κάνα φιστίκι, συνεχίζουμε.
Αυτήν την φορά πιάνουμε solo Cornell. “The Keeper”, μαζί με τον Alain Johannes (μπάσο, κιθάρα, πολλά ακόμα όργανα και γενικά συνεργάτης πολλών καλλιτεχνών/συγκροτημάτων, Queens of the Stone Age, Them Crooked Vultures, Mark Lanegan και ο Cornell μερικοί εξ’ αυτών). Ισχύει ό,τι και στο προηγούμενο τραγούδι.
Άλλη μια διασκευή, στο “Quicksand” του David Bowie τώρα, μαζί με τον πιανίστα και συνεργάτη για 40 και βάλε χρόνια του λατρεμένου Ziggy/Thin White Duke. Ωραία συνεργασία, η φωνή της Taylor Momsen είναι εξαιρετική (ισχύει για όλα τα κομμάτια αυτό, από τα μεγάλα saving graces του δίσκου).
Συνέχεια με μια τριπλέτα ακουστικών version τραγουδιών των Pretty Reckless, “25”, “Only Love Can Save Me Now” και “Death By Rock and Roll”, όλα από τον τελευταίο τους προαναφερθέντα δίσκο. Το ομότιτλο κομμάτι είναι και το πιο ωραίο από τις ακουστικές εκτελέσεις, κατ’ εμέ, διατηρώντας και τονίζοντας την country αισθητική του original.
Eπιστροφή στις διασκευές και στους Soundgarden με το “Halfway There”, μαζί με τον Matt Cameron των Pearl Jam, το “(What’s So Funny ‘Bout) Peace, Love and Understanding” του Elvis Costello, και άλλη μια ακουστική εκτέλεση από το “Death Βy Rock and Roll”, συγκεκριμένα το “Harley Darling”.
H λέξη “αρπαχτή” μπορεί να είναι λίγο σκληρή, μπορεί και απόλυτα ταιριαστή. Προσωπικά μόνο ως κυκλοφορία εφημερίδας ή bonus υλικό σε κάποια συλλογή/live album μπορώ να την δω. Kάτι άλλο είναι από αστείο έως απαράδεκτο. Σίγουρα τα προηγούμενα χρόνια ήταν δύσκολα και πρέπει να βγουν τα έξοδα, αλλά κάπου ώπα. Στα θετικά, φέρανε ωραίο κόσμο στις διασκευές που κάνανε, όπως προανέφερα η φωνή της Momsen είναι εξαιρετική, αλλά δεν αρκεί αυτό για να απαιτήσεις από το αγοραστικό κοινό να ανοίξει το (ψηφιακό ή μη) πορτοφόλι του, ειδικά σε μια εποχή που κάθε τέτοια κίνηση γίνεται με πόνο. Κρατήστε τα για την ΔΕΗ.
Facebook: https://www.facebook.com/theprettyreckless/
2066 
