Είδος: Blackened deathcore / symphonic deathcore
Εταιρεία: Century Media Records
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 14 Οκτωβρίου 2022
Για να είμαι ειλικρινής, ούτε οι Lorna Shore ανήκουν στα συγκροτήματα που παρακολουθώ στενά ούτε το deathcore είναι ένα genre που μου απευθύνεται ιδιαιτέρως. Τον τελευταίο καιρό, όμως, το μάτι μου όλο έπεφτε πάνω σε πράγματα που, στην ουσία, είναι tricks του hype που χτίζεται γύρω από το όνομά τους. Οπότε, είπα να δω περί τίνος πρόκειται. Από περιέργεια και μόνο.
Θέλω να πω, ακόμα και το περιβόητο βίντεο με την κάμερα μέσα στο λαρύγγι του τραγουδιστή τους μου το πέταγαν τόσο συχνά τα ίντερνετς, που κάποια στιγμή κάμφθηκαν οι αντιστάσεις μου και έβαλα να το δω. Επειδή, όμως, σε πολλές τέτοιες περιπτώσεις κολλάει άριστα η λαϊκή ρήση «όλο μέλι μέλι, και από τηγανίτα τίποτα», το τέταρτο και πιο πρόσφατο full-length της μπάντας στάθηκε η ιδανική αφορμή για να τεστάρω αν θα γινόμουν αυτήκοος μάρτυς ενός μουσικού φαινομένου ή αν θα έπρεπε να σηκώσω τα μανίκια, να φτύσω τις φούχτες μου και να πιάσω το φτυάρι.
Η έναρξη με το εφτάλεπτο “Welcome Back, O’ Sleeping Dreamer” με κάνει να αναρωτιέμαι μήπως έχω κάνει λάθος και, αντί για Lorna Shore, έχω βάλει κι ακούω Dimmu Borgir, Cradle of Filth ή Septicflesh. Πολύ σύντομα, όμως, σκάει ένα ultra-heavy core-άδικο breakdown συνοδεία βοθρο-gutteral growls για να διαδεχτεί τη majestic metal εισαγωγή. Εκπλήξεων συνέχεια, και πιάνω κάτι σαν black metal riff με υπερτεχνικό drumming, τα παραμορφωμένα φωνητικά εκτείνονται σε ένα ευρύτατο φάσμα ύφους και το κιθαριστικό solo είναι ένα shredding tutorial από μόνο του.
Να μην τα πολυλογώ, ολόκληρο το “Pain Remains”, στη μία ώρα που διαρκεί, κινείται σε τέτοια ρότα. Οι Lorna Shore έχουν επενδύσει στην πετυχημένη συνταγή του EP “… and I Return to Nothingness”, πατάνε στη φόρμα της viral επιτυχίας “To the Hellfire” και αναπτύσσουν έναν πολύ προσωπικό και αναγνωρίσιμο ήχο.
Με σύμμαχο τον πολύ συμπαγή και πυκνότατο ήχο που τους έχει φτιάξει στην παραγωγή ο Josh Schroeder, οι Lorna Shore παρουσιάζουν την εξέλιξη της deathcore ταυτότητάς τους. Προτάσσουν έναν συμφωνικό, ορχηστρικό χαρακτήρα που δεν προκαλεί εντυπώσεις πληκτράτης φτήνιας, αφού συμπεριλαμβάνει χορωδιακά μέρη και χρήση εγχόρδων. Το έντονα μελωδικό στοιχείο του album έρχεται να δημιουργήσει συναισθηματική φόρτιση και να χρωματίσει τη βάρβαρη επίθεση του extreme metal πυρήνα του “Pain Remains”. Πάνω στις ταχύτατες δίκασες, τα powerblasts και τα grooves χτίζονται κιθαριστικά θέματα μελωδικού black metal και, πιο συχνά, τεχνικού melodeath.
Ξεχωριστής αναφοράς χρήζουν οπωσδήποτε τα δύο highlights του “Pain Remains”. Πρώτον, τα χαρακτηριστικά breakdowns, τα οποία οι Lorna Shore θέλουν να αναγάγουν σε trademark τους. Βρίσκονται διάσπαρτα σε όλο το album, «σπάνε» τη ροή των tracks με ανηλεή όγκο, μοιάζουν με djent riffs παιγμένα σε slow motion, και όταν τα ακούς, οι stank face γκριμάτσες προκύπτουν σαν παβλοφικό αντανακλαστικό. Δεύτερον, οι ερμηνείες του Will Ramos, που πάει να γίνει το enfant terrible των harsh φωνητικών. Όχι μόνο κατέχει άψογα πολλές τεχνικές, όχι μόνο περνά από τη μία στην άλλη με εντυπωσιακή ευκολία, αλλά έχει καταφέρει κιόλας να ξεχωρίζει μες στον σωρό των «συναδέλφων» του, με εξαιρετικά death low-pitch και blackened high-pitch growls, σκισμένα fry screams και ίσως τα καλύτερα pig squeals (bree breeeee…) των τελευταίων ετών της extreme μουσικής.
Για το τέλος κράτησα τα μείον που εμποδίζουν το “Pain Remains” να είναι μια 100% σπουδαία δουλειά. Το album επιδέχεται ένα φροντισμένο τριμάρισμα στην υπερβολή του. Και αναμφίβολα υπερβάλλει στη διάρκειά του, που καθιστά δύσκολο να απορροφηθείς εν μέσω του υπερβολικά γεμάτου και πηχτού ήχο του, όπου δεσπόζουν τα συμφωνικά, τρόπον τινά, ενορχηστρωμένα μέρη και η φωνή του Ramos, αλλά φαντάζουν πανταχού παρόντα, και αυτή η υπερβολή δεν αφήνει χώρο για τις απαραίτητες ανάσες, ενώ ταυτόχρονα γεννάται η εντύπωση υπερβολικής ομοιογένειας.
Σε κάθε περίπτωση, το καινούργιο album των Lorna Shore θα είναι μέσα στις κυκλοφορίες που θα τραβήξουν πολλή προσοχή φέτος –ήδη το κάνει– και θα ξεχωρίσει. Και, ομολογουμένως, δεν γίνεται να μην ασχοληθείς με το “Pain Remains”. Είναι όπως όταν βγαίνει στις κινηματογραφικές αίθουσες μια πανάκριβη, τεχνικά αρτιότατη αλλά αμφιλεγόμενη χολιγουντιανή παραγωγή. Σίγουρα οι αντιδράσεις θα παίξουν στο love-hate δίπολο, αλλά θα θελήσουν να τη δουν και τα blockbuster zombies, και οι cult maniacs, και τα arthouse cinema nerds. Μετά μένει να φανεί, με το πέρας του χρόνου, αν αξίζει να φιγουράρει σε best-of λίστες ή αν θα καταλήξει απλώς meme material.
Official Site: https://lornashorestore.com/
Facebook: https://www.facebook.com/LornaShore/
Instagram: https://www.instagram.com/lornashore/
944 
