Είδος: Alternative Rock
Δισκογραφική: Just Gazing Records
Ημ. Κυκλοφορίας: 6 Μαΐου 2022
Τρία και κάτι χρόνια μετά την πρώτη τους δουλειά “Dark Grooves”, επανέρχονται δισκογραφικά και οι Αθηναίοι rockers Desert Monks με το ολόφρεσκο “Sympan”, μια (δικαίως) φιλόδοξη και αρκετά αυθεντική πρόταση εναλλακτικού rock. Και με ασφάλεια, μετά από τις ακροάσεις, κατέληξα ότι πρόκειται για μια αξιολογότατη δημιουργία που αξίζει τις αυτιές της ασυζητητί.
Για να ξεκινήσω, οφείλω να αναφέρω ότι σε σχέση με τον προκάτοχό του, το “Sympan” είναι βελτιωμένο σε όλα τα επίπεδα. Και ως συνθέσεις αλλά και στον τεχνικό τομέα του. Με τι έρχεται αντιμέτωπος ο ακροατής; Η μουσική των Monks είναι ιδιαίτερη και μπαίνει δύσκολα κάτω από μια συγκεκριμένη ταμπέλα. Συμπυκνώνει μεν επιρροές από grunge, alternative rock και διάφορα ψυχεδελικά στοιχεία αλλά το υλικό διαθέτει ισχυρότατη προσωπικότητα και το ανέλπιστον για τον γράφοντα είναι η ηχητική συγγένεια με ακούσματα που δεν θα περίμενε ποτέ (π.χ. οι Κύπριοι θεούληδες Arcadian Child αλλά και οι solo δουλειές του Γιάννη Καμπουρόπουλου).
Η μουσική φαινομενικά δείχνει χαλαρή αλλά όσο περισσότερο ακούς το υλικό καταλαβαίνεις ότι τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Υποβόσκουν δυναμικές που προκαλούν έντονες συναισθηματικές δονήσεις (κυρίως στα ξεσπάσματα) των κομματιών. Η ακορντολογία στις κιθάρες θα σου θυμίσουν βέβαια σταθερές του ιδιώματος όπως Pearl Jam, Nirvana ή Radiohead αλλά σε καμία περίπτωση δεν έχουμε να κάνουμε με οποιαδήποτε αντιγραφή ή μιμητισμό, οι δε μελωδίες είναι τόσο καλοπαιγμένες που καθιστούν έκδηλη την τεχνική αρτιότητα των μελών των Desert Monks. Ο δε Ανδρέας Ντρούλιας έχει αυτοδύναμη χροιά, έχει ευρύτατη ερμηνευτική εκφορά των στίχων και καθορίζει εν πολλοίς τις συναισθηματικές στάθμες των κομματιών..
Γενικώς όλα τα τραγούδια έχουν τη δική τους αυτοτέλεια και παράγουν μια ποικιλία μηκών κύματος ως ψυχικά προϊόντα. Αν και το ποιοτικό επίπεδο είναι ίδιο σε όλες τις συνθέσεις χωρίς σκαμπανεβάσματα, ξεχώρισα αρκετά κομμάτια όπως το “Eyes” που μου θύμισε καλό ’80s pop / rock με καλές μπασογραμμές, πολύ καλή μεσαία γέφυρα και εξαιρετικό επίλογο, το “The Precious Art Of Getting Hurt”, μια ανάμειξη των Pearl Jam και των Alice In Chains (στα ήσυχά τους φυσικά) με πιο ψυχεδελική αισθητική, τα θαυμάσια groovy “The Long Run” και “Mermaid Soup”, οι The Tea Party τάσεις που αναδύονται στα “Alone, In Love and Well Distracted” και “Avalanches”, το “It Shouldn’t Have Been Left Unattended” που είναι εν μέρει ηχοτόπιο που λες και βγήκε από album των Placebo, το πανέμορφο “Waters” (ίσως η πιο πειραματική στιγμή του album) με τα πνευστά να παίρνουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο και το επιλογικό“Ten Years Ago Today”, ένα εξαιρετικό μελαγχολικό κομμάτι που κλείνει ιδανικά το “Sympan”.
Από τις δουλειές που στο πρώτο άκουσμα δεν σου κάνουν ιδιαίτερη εντύπωση αλλά που αν της δώσεις χρόνο θα ανταμειφθείς με ένα σύνολο κομματιών πολύ ενδιαφέρουσας μουσικής, με επίσης ενδιαφέρουσα ροή με μηδενικές “κοιλιές” κατά την ακρόαση και με μια προοδευτικότητα που αποστεγανοποιεί κάθε όριο στο χώρο του rock. Το “Sympan” απευθύνεται σε ένα μεγάλο ακροατήριο μεν, όχι τόσο εφησυχασμένων εγκεφάλων δε και δεν θα το όριζα χωρίς κουβέντα στον αμιγή χώρο της ψυχαγωγικής μουσικής. Όχι, οι Desert Monks μάλλον προσφέρουν μια ποικιλία οξυμένων “γεύσεων” στον εγκέφαλο ο οποίος πρέπει να διαθέσει χρόνο και προσοχή για σκεπτικές διεργασίες έτσι ώστε να μπει στο κλίμα. Πολύ καλό album
Facebook: https://www.facebook.com/desertmonks
Bandcamp: https://desertmonks.bandcamp.com/album/sympan
1104 
