Είδος: Alternative rock, funk rock
Εταιρεία: Warner Music
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 1 Απριλίου 2022
Όταν έχεις πουλήσει εκατομμύρια δίσκους κι έχεις μονοπωλήσει το ραδιόφωνο όσο λίγες μπάντες, κάθε κυκλοφορία σου αποτελεί είδηση στη μουσική βιομηχανία, ειδικά όταν οι τελευταίες δουλειές σου δυσαρέστησαν μεγάλη μερίδα των οπαδών σου.
Αν και προσωπικά μου άρεσαν, ομολογουμένως τα “I’m With You” και “The Getaway” δεν είχαν το εμπορικό αντίκτυπο που αναμενόταν, παρόλα αυτά αποτέλεσαν μια διαφορετική, λιγότερο radio friendly, πρόταση που ίσως να ήταν απαραίτητη, μιας και το σχήμα οριακά είχε ταυτιστεί με την εμπορική χροιά του και για πολύ καιρό προσδιοριζόταν από το airplay που είχε (κι εξακολουθεί να έχει).
Οι Red Hot Chili Peppers λοιπόν, επιστρέφουν με το 12ο full length τους κι εύλογα η ανυπομονησία ήταν μεγάλη με το που έγινε η πρώτη ανακοίνωση, ενώ η επιστροφή του John Frusciante στην κιθάρα, ύστερα από 16 χρόνια, ανανέωσε το ενδιαφέρον για την μπάντα σε όλα τα επίπεδα, αυξάνοντας παράλληλα τις απαιτήσεις του κοινού.
Αν ψάχνεις αφορμή να πανηγυρίσεις, σου έχω κακά νέα, μιας και το “Unlimited Love” είναι σίγουρα πιο αδιάφορο από όσο θα ήθελες. Αν το ακούσεις ψύχραιμα όμως και δεν βιαστείς να δικάσεις, θα δεις πως σε πολλά σημεία, το “meh”, γίνεται “yeah”.
Το εναρκτήριο “Black Summer” πάντως, που αποτέλεσε και το πρώτο single του δίσκου, δεν είχε ενθουσιάσει, ενώ και τα επόμενα δείγματα (“Poster Child” και “Not the One”) πρόδιδαν ένα νωχελικό αποτέλεσμα, μακριά από αυτό που θα περίμενε ο μέσος fan των Peppers κι εν τέλει ισχύει πάνω-κάτω.
Η δυάδα των “Here Ever After” και “Aquatic Mouth Dance” αναπτερώνει τις προσδοκίες και παρέα με συνθέσεις όπως “It’s Only Natural”, “The Great Apes”, “These Are the Ways”, “Whatchu Thinkin’”, “White Braids & Pillow Chair”, “One Way Traffic”, “Let ‘em Cry” και “The Heavy Wing”, συντελούν σε έναν καλό δίσκο, μακριά όμως από τα “θέλω” όσων προσκυνούν την πιο εμπορική περίοδο του συγκροτήματος.
Καταρχάς, όποιος περίμενε γκάζια, θα απογοητευτεί, μιας και το σχήμα έχει ρίξει ταχύτητες εδώ και (πάρα) πολλά χρόνια, εναρμονίζοντας εύστοχα τον ήχο με την ηλικία τους. Κατά δεύτερον, το νέο album αποτελεί μια λογική συνέχεια των 2 προηγούμενων και όχι κάποιο sequel του “Stadium Arcadium”. Εν ολίγοις, το “Unlimited Love” δεν αποποιείται το (ας το πούμε) πρόσφατο παρελθόν του group και σίγουρα δεν λειτουργεί ως δορυφόρος γύρω από την επιστροφή του Frusciante.
Το μπάσο του Flea έχει σε πολλές στιγμές τον πρώτο ρόλο, οι γλυκανάλατες στιγμές είναι αρκετές (έως πολλές) και το σύνολο δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένα (όμορφο) ανοιξιάτικο soundtrack, ηχογραφημένο από ταλαντούχους μεσήλικες, που βαρέθηκαν να χοροπηδούν και να ασχολούνται με τα ερτζιανά.
Μέσα σε 73 λεπτά, είναι δεδομένο πως θα βρεις αδύναμες συνθέσεις. 17 τραγούδια έχει στην τελική το album κι αλίμονο αν κάποιος περίμενε εν έτει 2022 να βγάλουν οι RHCP κάποιο αριστούργημα. Η διάρκεια σαφώς και κουράζει σε σημεία και μάλλον είναι και το μεγαλύτερο μειονέκτημα της κυκλοφορίας, σε συνδυασμό φυσικά με κάποια κομμάτια που σε άλλες εποχές δεν θα τα βρίσκαμε ούτε ως b-sides του group.
Τελικά το πρόσημο είναι θετικό ή αρνητικό; Αυτό έχει να κάνει με το τι περιμένει ο καθένας. Αν έχεις επίγνωση του τι εστί Red Hot Chili Peppers στη σήμερον ημέρα, θα ανακαλύψεις ένα καθόλα ευχάριστο άκουσμα, αν από την άλλη έχεις high hopes, θα πέσεις λίγο άτσαλα στη σκληρή πραγματικότητα της λιγότερο νόστιμης εκδοχής του συγκροτήματος που κάποτε αγάπησες. Εάν δε, πας να κάνεις το ατόπημα να το συγκρίνεις με τον παλιό καλό καιρό, είσαι άξιος της μοίρας σου και πρέπει σιγά σιγά να κατέβεις από το παρωπιδικό συννεφάκι που έχεις κουρνιάσει.
Για μένα, το “Unlimited Love” βγάζει περισσότερο νόημα όταν το ακούς ολόκληρο κι όχι αποσπασματικά. Λειτουργεί ως album κι όχι σαν συλλογή από εν δυνάμει χιτάκια, κάτι που θα δυσαρεστήσει τους πολλούς, αλλά σίγουρα συνάδει με την καλλιτεχνική ρότα που έχουν επιλέξει οι Peppers εδώ και χρόνια, δείχνοντας ένα δημιουργικό consistency που συνειδητά απομακρύνεται από τη radio friendly ταυτότητα που θα επιζητούσε κάθε δισκογραφική στον πλανήτη. Άλλωστε την αναγνώριση την έχουν και πλέον κάνουν ό,τι θέλουν (και κάποιους τους πονάει).
https://www.facebook.com/ChiliPeppers
878 
