Είδος: Progressive Metal
Εταιρεία: Inside Out Records
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 22 Οκτωβρίου 2021
Δύο χρόνια μετά το ανέλπιστα καλό “Distance Over Time”, το οποίο επούλωσε τις ηχητικές πληγές που άνοιξε το απαράμιλλα μέτριο “The Astonishing”, κυκλοφορεί το νέο full length των Dream Theater, το οποίο σηματοδοτεί και μία ολόκληρη δεκαετία χωρίς τον Portnoy πίσω από τα τύμπανα.
Το “A View from the Top of the World”, έρχεται ύστερα από την επετειακή περιοδεία του “Scenes form a Memory”, με το group να συνεργάζεται με τον Andy Sneap στην παραγωγή, ενώ παράλληλα είναι και το πρώτο album τους που ηχογραφείται στο DTHQ studio (Dream Theater Headquarters).
Με 7 συνθέσεις και την ομώνυμη να διαρκεί 20 λεπτά, με μέσο όρο διάρκειας κομματιών τα 7 λεπτά και με απουσία χαλαρής μπαλάντας, οι Theater φέρνουν στην επιφάνεια την πιο πλουραλιστική πλευρά τους. Τουτέστιν, πολλά ανεβοκατεβάσματα στα τάστα, συχνές αλλαγές ρυθμών, σωρεία από μπλιμπλίκια και γενικά πολλές πολλές νότες!
Αυτό οφείλεται μάλλον στο ότι οι Petrucci, Rudess, Myung και Mangini, ξεκίνησαν μόνοι τους τις συνθέσεις, με τον LaBrie να συμμετέχει μέσω zoom. Εύλογα λοιπόν, το “A View from the Top of the World”, είναι αρκετά πιο μουσικοκεντρικό, με τις φωνητικές γραμμές να λειτουργούν ενίοτε συνοδευτικά, ενώ η απουσία κολλητικών ρεφρέν, επιβεβαιώνει τον εν δυνάμει ινστρουμενταλικό χαρακτήρα του δίσκου.
Εν ολίγοις, αν έκλεινες το μικρόφωνο, το album κάλλιστα θα μπορούσε να είναι ξαδερφάκι των Liquid Tension Experiment. Κατά τα άλλα, τα τραγούδια είναι προσαρμοσμένα στις τωρινές δυνατότητες του LaBrie, ενώ ο Mike Mangini, μας δίνει την καλύτερη δουλειά που έχει κάνει με το συγκρότημα στα drums. Οι υπόλοιποι, σταθερά από άλλον πλανήτη, δίνοντας βορά στους απανταχού μουσικούς, για να κλάψουν πάνω από τα μουσικά όργανά τους.
Το “A View from the Top of the World”, δεν περιέχει μέτριες στιγμές, αλλά δεν περιέχει και τραγούδια που θα χαραχθούν στη μνήμη του γράφοντα, χωρίς φυσικά αυτό να σημαίνει κάτι βαθυστόχαστο, πέραν του ότι γερνάω.
Διάβασα από πολλούς πως πρόκειται για το καλύτερο Theater εδώ και χρόνια. Προσωπικά, δεν θα το έλεγα. Το πιο progressive, με τις πιο πολλές νότες, σίγουρα. Αξίζει να αποκτηθεί; Αν είσαι fan της μπάντας ή λάτρης των Rush και γενικά σου αρέσει το prog σου να σφύζει από κλίμακες, ασυζητητί!
Facebook: https://web.facebook.com/dreamtheater
1292 
