Είδος: Melodic progressive metal
Εταιρεία: Wells Music
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 5 Οκτωβρίου 2021
Σχεδόν δεν τους προλαβαίνουμε τους Αυστραλούς. Σε πείσμα της δύσκολης πραγματικότητας που κράτησε φυλακισμένη τη σκηνή τους εντός συνόρων και πολύ συχνά χωρίς τη δυνατότητα συνύπαρξης των μελών στον ίδιο χώρο, το κουαρτέτο με καπετάνιο τον ανεξάντλητο Dean Wells έχει μόλις αφήσει στο ακουστικό μας πεδίο το τρίτο του άλμπουμ, μόλις μέσα σε δυο χρόνια.
Μέσα σε μια προφανή ένδειξη έμπνευσης και παραγωγικότητας, τον περασμένο Μάιο κυκλοφόρησαν το άλμπουμ ‘Sorella Minore”, ουσιαστικά ένα φιλόδοξο sequel της ιστορίας του άλμπουμ “Her Halo” του 2015, συνεχίζοντας με δραματικό τρόπο την πολυτάραχη ιστορία των δυο αδερφών, αμέσως μετά τον θάνατο της μεγαλύτερης σε ένα περίεργο ατύχημα. Με το ομότιτλο μεγαλειώδες μουσικό αφήγημα να αγγίζει τα 26 λεπτά, και με τέσσερις τραγουδιστές -πέρα του Wells, οι Nathan Peachey, Silvio Massaro (Vanishing Point) και Jennifer Borg (Divine Ascension)-να ζωντανεύουν ανάλογους χαρακτήρες, ανοίχτηκαν σε νέα βάθη και παρέμειναν ουσιαστικοί και εκφραστικοί.
Απολαμβάνοντας μια παρατεταμένη σταθερότητα (οι Andrew Cameron στο μπάσο, Chris Zoupa σε κιθάρες και πλήκτρα, και Nick Ross στα ντραμς), το κέντρο βάρους της δημιουργικής έκφρασης του Wells καλά κρατεί και συνεχίζει να απολαμβάνει τις ιδανικές αποστάσεις μελωδίας και επιθετικότητας, αμεσότητας και πολυπλοκότητας.
Αφήνοντας τον εαυτό σου να βυθιστεί στα εννέα φρέσκα τραγούδια χωρίς τις τυπικές συμβάσεις της κριτικής ανάγνωσης και αποκρυπτογράφησης, συναντιέσαι με την ίδια διαπίστωση, που παραμένει εξίσου ισχυρή και αποτελεσματική: όσο και αν είσαι τυλιγμένος από μια επαναληπτική απουσία συναισθηματικών εξάρσεων, νιώθεις να ανάβει ένα φυτίλι. Το πρώτο βιολί είναι αναμφισβήτητα αυτές οι κρίσιμες μελωδίες μιας παράτολμης αποπλάνησης, η πρόκληση και η πρόσκληση να βρεθείς ευάλωτος σε καλέσματα της νοσταλγίας.
Το ομότιτλο κλείνει αρχικά το μάτι στο κάλεσμα, έχοντας βέβαια έναν τεχνικό αντιπερισπασμό και μια αλυσίδα από πειθαρχημένα ριφ που βηματίζουν υποδειγματικά με τα φωνητικά. Για όποιον όμως περιμένει το επόμενο μεγάλο single του Wells, το “Jackie Seth” με τον κρυπτικά σχεδόν χορευτικό mid-tempo ρυθμό του, κερδίζει τον τίτλο της πιο επίμονης επανάληψης. Στο καλάθι των μικρών, έξυπνων εκπλήξεων, η οικειοποίηση ενός μικρού μέρος του “Eleanor Rigby” στο υπέροχο “Untide”, κουμπώνει αρμονικά σε ένα ρεφρέν που διαχειρίζεται μοναδικά η ερμηνεία του Wells.
Η ανοιχτή παλέτα του “Modern Living Space” που συγχρωτίζει επιδέξια τις ροπές τους από το AOR μέχρι το σφιχτοδεμένο prog metal, ακόμα και το djent, κλείνει συνολικά 10 πολύτιμα λεπτά δυνατών συναισθηματικών μεταπτώσεων, αποθεώνοντας αυτή την απαράμιλλη σχέση μελωδίας και τεχνικής, και αλληθωρίζοντας δίκαια προς το μουσικό σύμπαν των Rush. Όπως και στο αντίστοιχα χρονικά απλωμένο “Head Of The King”, την πλούσια έξοδο του άλμπουμ, όλα τα όπλα των σημερινών Teramaze συντονίζονται ολοκληρώνοντας την αρχική υπόσχεση. Η έφεση και η στροφή σε μια περίοδο που η ομορφιά που μπορεί να προσφέρει αυτός ο κόσμος αναδύεται πάνω από το χάος και το ψέμα, η χρήση της σοφίας απέναντι στις δυσκολίες, και η πίστη πως μπορούμε μαζί σαν άνθρωποι να ξεπεράσουμε τα πάντα, σφραγίζει την ομορφιά και την ντελικάτη νοσταλγία αυτού του άλμπουμ.
Οι Αυστραλοί συνεχίζουν να κάνουν αυτά τα δύσκολα βήματα δημοφιλίας που περιγράφονται από άλλη φυσικά οπτική στο λυρικό “Waves”. Σε έναν κόσμο που καθιστά όλο και πιο δύσκολο τον διαχωρισμό της ήρας από το στάρι, παραμένουν συνεπείς, ακριβείς, ουσιαστικοί, πολύτιμοι και με όγκο παραγωγικότητας άλλων εποχών.
Το μαγικό μουσικό κουτί από τη Victoria σκόρπισε ξανά την ασύγκριτη αρμονία του, σημαδεύοντας-διπλά- και τον χρόνο αυτό.
Bandcamp: https://teramaze.bandcamp.com/album/and-the-beauty-they-perceive
Facebook: https://www.facebook.com/teramaze
Website: https://teramaze.com.au/
1140 
