RAVEN BLACK NIGHT: “Run with the Raven”

ALBUM

Είδος: Doom metal
Δισκογραφική: SAOL
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 30 Οκτωβρίου 2021

Βετεράνοι στην Αυστραλιανή σκηνή, οι Raven Black Night σχηματίστηκαν το 1999 στην Αδελαΐδα.Παρά την ισχνή δισκογραφία τους, οι Raven Black Night απολαμβάνουν υψηλή δημοτικότητα στο underground λόγω των παθιασμένων, γεμάτων ενέργεια ζωντανών εμφανίσεών τους. 9 χρόνια μετά το δεύτερό τους δίσκο “Barbarian Winter” οι Αυστραλοί «οπλίζουν» και πάλι και κυκλοφορούν το “Run with the Raven” που διακατέχεται από το ίδιο «βαρβαρικό πνεύμα» που είχαν και οι δύο προκάτοχοί του.

Για όσους δεν τους γνωρίζουν ο ήχος των Raven Black Night είναι ένας συνδυασμός συγκροτημάτων όπως Solitude Aeturnus, Saint Vitus, Manilla Road και βεβαίως Candlemass. Επίσης είναι εμφανής η λατρεία στον «πατέρα» Iommi σε κάθε solo που εξαπολύεται στο δίσκο, όπως και κάποιες hard rock επιρροές. Η φωνή του Jim Petkoff θυμίζει αρκετά τον πρώην τραγουδιστή των Candlemass, Messiah Marcolin και παρά το περιορισμένο εύρος του και κάποια φαλτσάκια, οι παθιασμένες ερμηνείες του θα σας κερδίσουν. Μπάσο και κιθάρα είναι σε μεγάλα κέφια, δυστυχώς όμως τα τύμπανα είναι κάπως «θαμμένα» σε μια κατά τα άλλα καλή παραγωγή, που αφήνει να «ξεχυθεί» από τα ηχεία ο πρωτόγονος και τραχύς ήχος των Raven Black Night. Το “Run with the Raven” ξεκινάει πολύ δυναμικά με τα 4 πρώτα κομμάτια να είναι «φωτιά», μετά κάνει λίγο την κοιλίτσα του και έχει κάποιες δόσεις επανάληψης μέχρι το τέλος, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι οι υπόλοιπες συνθέσεις δεν είναι καλές.

Αναμφίβολα το “Run with the Raven” δεν είναι για όλους, αφού οι τεχνικές προδιαγραφές του δεν θα μπορούσαν να το σηκώσουν πολύ ψηλά. Όμως διαθέτει κάποια δυνατά τραγούδια, εξαιρετικά κιθαριστικά solo και πολύ πολύ πάθος, στοιχεία που θα εκτιμηθούν από τον κόσμο. Πιστεύω ότι οι φίλοι του doom αξίζει να δώσουν μια ευκαιρία.

Facebook: https://www.facebook.com/ravenblacknightofficial


716
About Πελοπίδας Χελάς 285 Articles
Γεννημένος τη δεκαετία του 80 έφαγε την πετριά με την σκληρή μουσική όταν στη τρυφερή ηλικία των 10, ένας συμμαθητής του από το σχολείο του έγραψε δυο κασέτες που του άλλαξαν όλη τη ζωή. Στη μια κασέτα ήταν γραμμένο το “The Number of the Beast ” και στην άλλη το “Master of Reality ”. Έκτοτε, η μουσική μπήκε για τα καλά στη ζωή του και μπορεί να έχουν περάσει 30 χρόνια, αλλά η καψούρα του για το metal παραμένει αμείωτη. Επίσης λατρεύει το διάβασμα, παίζει μανιωδώς video games και δεν λέει ποτέ όχι για κανα μονάκι σε κάποιο γήπεδο μπάσκετ.