ICEBURN: “Asclepious”

ALBUM

Είδος: Post-hardcore/Doom/Noise rock
Εταιρία: Southern Lord
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 25 Ιουνίου 2021

Ρε τι μαθαίνει κανείς τώρα που το διαδίκτυο είναι μέρος του DNA μας;!

Μπάντες σαν τους Αμερικανούς Iceburn, χρειαζόταν πολύ σκάψιμο για να τις ανακαλύψεις προ-internet εποχές. Οι Iceburn λοιπόν, με μπροστάρη τον συνθέτη/κιθαρίστα/τραγουδιστή/μερακλή Gentry Densley, ξεκίνησαν το περπάτημα στις αρχές των ’90s. Αρχικά, καθιερώθηκαν ως post-hardcore σχήμα, αλλά κατέληξαν να γίνουν κάτι αρκετά πιο πολύπλοκο.

Τα μουσικά τους στεγανά γκρεμίστηκαν με τη βοήθεια του prog rock και της jazz, και γενικότερα τη δύναμη της ελεύθερης μουσικής. Κάθε album τους έχει τη δική του ιδιοσυγκρασία και αποτρέπει άπαντες από το να τους «κολλήσουν» κάποια συγκεκριμένη «ταμπέλα».

Φέτος φτάνουν στο δέκατο ολοκληρωμένο τους album, που ίσως και να είναι το κοντινότερο στο metal, αλλά και πάλι αυτό είναι σχετικό. Οι Iceburn πιστεύοντας στην ιαματική δύναμη της μουσικής, βαπτίζουν τον νέο τους δίσκο “Asclepious”, προς τιμή του Θεού της Ιατρικής. Παράλληλα, δείχνουν και πάλι πως είναι φιλέλληνες, αφού το δεύτερο (εκ των δυο) κομμάτι είναι δομημένο γύρω από παραδοσιακή Ελληνική μελωδία (σίγουρα αρκετοί θα το αναγνωρίσετε). Το περίβλημα δε του album, φέρνει στο μυαλό μου τους St. Vitus και Goatsnake, όμως τα προοδευτικά jazz «ξεσπάσματά» τους και οι ανατολίτικες μελωδίες, αφαιρούν το doom αυτοκόλλητο από το μυαλό σου.

Η παραγωγή είναι “on target” και τα δυο κομμάτια τελικά, περισσότερο σε τζαμαρίσματα μοιάζουν, δίνοντας στο εγχείρημα μια άγρια ομορφιά.

Τελειώνοντας, θα αναφέρω πως οι Iceburn δεν κάνουν κάτι το πρωτόγνωρο, είναι σίγουρα πολυεπίπεδο και ειλικρινές. Αν σου έχουν μείνει λοιπόν εγκεφαλικά κύτταρα, δώσ’ τους μια ευκαιρία να «ερεθιστούν» με τη μουσική εξυπνάδα των Αμερικανής κολεκτίβας από τη Utah.

Facebook: https://www.facebook.com/IceburnSLC/
Bandcamp: https://iceburnsl.bandcamp.com/
Spotify: https://open.spotify.com/artist/2qAgcJvHLC06soAmks23aE

599
About Δημήτρης Μαρσέλος 2196 Articles
Δέσμιος της μουσικής, είλωτας των συναυλιών, εθισμένος στα σκληρά...riffs, διπολικός μεταξύ metal και hardcore punk, έχει κάνει χρόνια τώρα πολιτιστικό crossover και δεν αρνείται κανένα ιδίωμα της rock που του τη σηκώνει...την τρίχα.